kan je doodgaan door voedsel waarvoor je allergisch bent enkel te ruiken?

ik dacht ook in de richting van psychische suggestie. hersenen kunnen echter soms het verschil niet maken tussen wat je je voorstelt en wat echt is, zodat je soms een reactie kan krijgen zonder prikkels.
Ik herinner me nog een situatie met mijn grootouders. Grootmoeder was allergisch aan aardbeien, maar kreeg er altijd prompt een soort instant eczeem van dat er wat uitzag als een aardbeienvel : rode huid met wit/gele spikkeltjes.
en extreem jeukte.Maar ze lustte ze zo graag dat ze af en toe toch zondigde, buiten het weten van grootvader om.
Mijn grootvader had een fobie voor vergiftiging. Hij dacht heel vaak dat hij iets giftigs had genuttigd. Die dag waren we op restaurant geweest, en nadien naar het strand. Toen we 's avonds naar huis gingen, wilde grootvader nog even langs een vriend die aan de kust woonde. Mijn grootmoe kocht stiekem aardbeien, die ze samen met mij en mn zusje opat..Zij had ons op het hart gedrukt het niet tegen grootvader te zeggen.
Toen de brave man een hele tijd later binnen kwam, was grootmoe helemaal rood in het aangezicht (pech natuurlijk dat het die keer juist daar toesloeg) met stippels. Mijn grootvader raakte onmiddellijk in paniek en gilde "zie je wel, er was vanmiddag vergif in het eten, zie je wel".
En prompt kreeg hij ook een rood gelaat met stippels en vreselijke jeuk.
Dat is me altijd bij gebleven, ik vond dat zo onbegrijpelijk. De arts werd geroepen en die begreep er ook helemaal niets van : hetgeen grootvader genuttigd had die middag kon die reactie niet hebben uitgelokt want het was uuuuuuren later.en ondertussen had hij naar eigen zeggen niet meer gegeten....
maar goed, als ik dat tegen betrokken zeg ivm eieren creëer ik allicht nog eens een rel :-))). Ik wil haar ook echt wel serieus nemen hoor, psychisch of niet.