wat eet het lichaam als eerste op bij verhongering, spieren of vet?

eerst vet, dat is de buffer voor in barre tijden.
als het vet op is, volgen de spieren.

verhongering
Afbraak van eigen lichaamsweefsels (eerst het vet- dan de overige weefsels zoals spieren, lever, nieren, hart, zenuwweefsel

kan het hard maken, maar logisch nadenkend zou ik juist zeggen eerst de spieren, dan pas het vet.
waarom is het anders zo moeilijk voor lijners om het overtollige vet kwijt te raken.

Toegevoegd na 1 minuut:
oeps...uiteraard bedoel ik

'kan het niet hard maken'

De extra reserves komen eerst op het menu. Is ook logisch. Want dit is opgeslagen omdat het overtollig was. Voor slechte tijden. Daarna begint de afbraak van spieren.

eerst vet omdat dit simpelweg de eerste reserve van ons lichaam is, en dit ook de reden is dat het word opgeslagen in het lichaam. het is wel belangrijk om dit op pijl te houden want teveel vet is slecht voor je (zoals je waarschijnlijk allang weet).

Daarna zal het lichaam spieren gaan verbranden omdat deze voornamelijk bestaan uit eiwitten. mensen die spieren verbranden krijgen vaak een apart ruikende adem die ruikt naar aceton.

Eerst wordt de glycogeenvoorraad in de spieren en de lever verbrand. Na een dag of drie wordt voornamelijk lichaamsvet verbrand, maar ook een deel van de aminozuren van de spieren wordt als brandstof gebruikt. Na ongeveer vier weken, afhankelijk van de beschikbare hoeveelheid lichaamsvet, worden alleen nog spieren en inwendige organen afgebroken.

Toegevoegd na 8 uur:
Hieronder een stukje van de Johannes Wier Stichting, die bij uitstek expertise in huis heeft over hongerstaking en de lichaamsprocessen die zich daarbij afspelen:

"Inname: water en vitamines en mineralen
Er worden dan geen calorieën aan het lichaam aangeboden. Het lichaam moet energie halen uit eigen opslag.
Er is voor 1-3 dagen voorraad glucose in de lever, daarna moet het lichaam overschakelen op vetten, waarvan theoretisch voorraad is voor drie maanden. Hersencellen kunnen niet leven van vet, en zijn aangewezen op glucose; het lichaam kan eiwit (spierweefsel) omzetten in glucose (gluconeogenese). Spierafbraak geeft o.a. moeheid en zwakte na drie weken en onomkeerbare schade na vier weken; na maximaal 10 weken zijn de ademhalingsspieren en hartspier 'op'. Daarvóór treedt al vergiftiging (aantasting hersenweefsel) op door de eiwitafbraak (o.a. uremie)."

Wellicht heb je ooit de oude filmopnames van de onvrijwillige concentratiekamp bewoners uit de wereldoorlog 2 gezien..

Daarin kon/kun je zien dat de mensen tot op het bot vermagerd waren maar niettemin konden lopen, zwaaien en eigenlijk alles wat maar met beweging te maken heeft.

Hieruit kun je dus de conclusie trekken dat het lichaam eerst zijn vet reserves 'opeet' en dat pas daarna het overige weefsel wordt genuttigd..beginnend met de spiermassa's.

Na het weefsel komen de organen aan de beurt..en zodra een vitaal orgaan geheel of gedeeltelijk opgegeten is..is het met het lichaam gedaan..en overlijdt de betreffende persoon. Dat is zo na een dag of tweeënveertig al het geval..

Trouwens..een '+' van mij..goede vraag, hoor.

Groet,

Ton