Is het "normaal" dat als ik opsta het zwart wordt voor mijn ogen?

Je denkt niet alleen dat je anders flauwvalt, je hebt echt kans op flauwvallen.

Op zich is het normaal dat dit gebeurt, vooral als je lange tijd in elkaar hebt gezeten op de grond - bijvoorbeeld als je een half uur lang op je knieën een boek hebt liggen lezen. Sommige mensen hebben het ook als ze lang hebben gelegen, en dan ineens "opspringen" en naast het bed gaan staan.

Het komt doordat je bloed letterlijk uit je hoofd wegstroomt. Je hersenen krijgen dan tijdelijk te weinig zuurstof. Geen wonder dat je dan dreigt flauw te vallen.

Wanneer je staat, moet je lichaam extra moeite doen om het bloed naar je hoofd te pompen. Je bloed heeft dan namelijk de neiging naar beneden te zakken, naar je benen. Om toch voldoende bloed naar de hersenen te krijgen, moet je hart wat harder pompen, en moeten de bloedvaten in de benen een beetje samenknijpen.

Als je ligt of ineengedoken op de grond zit, zijn die maatregelen niet nodig.

Als je dus vanuit liggen (of vanuit ineengedoken op de grond zitten) ineens gaat staan, moet het lichaam zich razendsnel aanpassen. Dat duurt soms even, en gedurende die tijd zie jij sterretjes.

De remedie: zodra je dit voelt, even op je hurken gaan zitten, of op een stoel of op de rand van je bed. Dan is de afstand tussen hoofd en benen wat minder, en geef je je lichaam wat meer tijd zich aan de nieuwe situatie aan te passen.

Het verschijnsel is erger als je een lage bloeddruk hebt, of bij bepaalde vormen van suikerziekte. Als jij het gevoel hebt dat dit bij jou wel heel erg "fel" optreedt, zou je dat even kunnen laten controleren bij de huisarts.

Maar als je er normaal gesproken geen last van hebt: gewoon wat langzamer opstaan, en door de knieën als je toch weer sterretjes ziet, dan is er niets aan de hand.