wanneer werd de eerste slotjesbeugel uitgevonden?

De eerste beugel hoe we deze nu kennen, werd in 1728 beschreven door Pierre Fauchard, een tandarts uit Parijs. Hij beschreef de ‘bandalette’, de voorloper van wat nu een slotjesbeugel is. Het zag er nog wel flink anders uit. De beugel bestond uit een gouden of zilveren strip die in de vorm van een de boog van de buitenkant van je tanden en kiezen werd gebogen. Het zat dan vast met draadjes om je kiezen.
Aan het eind van de 18e eeuw werd de ‘bandalette’ door veel anderen gebruikt of verder ontwikkeld. In 1928 kwam de Amerikaanse orthodontist Edward H. Angle met het idee van de ‘edgewise’. Hij liet kleine slotjes en buisjes op metalen ringetjes solderen. Die ringetjes gingen dan om je tanden heen, zodat het vast zat. Omdat deze beugel grote stappen heeft gezet richting de moderne slotjesbeugel wordt Angle ook wel de vader van de moderne orthodontie genoemd. De beugels die we nu kennen kwamen op in de jaren ‘80. Vanaf toen werden de slotjes echt vastgeplakt op de tand. Ook kwamen er superelastische nikkel-titaniumdraden; Draadjes die langzaam en constant je tanden rechttrekken. Dat maakt eigenlijk dat je gebit veel kan veranderen, zonder dat er ruw aan je tanden getrokken wordt.