Waarom kan de Nederlandse Bank de rente zelf niet verhogen, en is het afhankelijk van de ECB?

Omdat de Euro niet alleen in Nederland wordt gebruikt.

Nederland is lid van de Europese Unie. Belangrijke instituten van de Europese Unie zijn onder andere de Europese Centrale Bank. Die bepaalt het rentebeleid van Europa.

De Europese Economische en Monetaire Unie is het project dat is bedoeld om in de Europese Unie een monetaire unie met een geharmoniseerde economische politiek in te richten.
Nederland is verplicht zich aan de financiële regels van de EMU te houden en mag niet zelfstandig de rente verhogen.
Om aan de EMU deel te mogen nemen, moeten de lidstaten aan bepaalde voorwaarden voldoen. Deze voorwaarden beogen een zekere uniformiteit en stabiliteit van de economische en fiscale situatie in de eurozone te bewerkstelligen. Deze zogenaamde EU-convergentiecriteria zijn te vinden in artikel 140 van het VwEU-verdrag.
Concreet gaat het daarbij om de onderstaande vier criteria:
• Prijsstabiliteit: De inflatie mag niet meer dan 1,5 procentpunt hoger liggen dan dat van de drie best presterende lidstaten.
• Stabiliteit van de openbare financiën: de staatsschuld mag niet meer dan 60%, het jaarlijkse begrotingstekort niet meer dan 3% van het bruto binnenlands product bedragen.
• Wisselkoersstabiliteit: de staat moet ten minste twee jaar zonder devaluatie deelgenomen hebben aan het Wisselkoers-II-mechanisme (WKM-II). Daarbij mag de munteenheid van het land zich slechts binnen een bepaalde bandbreedte (meestal 15%) van de eurokoers hebben bewogen; bij grotere variaties moet de centrale bank van het land interveniëren.
• Langetermijnrente: De rente op de langetermijnstaatsobligaties mag niet meer dan 2 procentpunt boven het gemiddelde van de drie best presterende lidstaten (landen met de laagste inflatie) liggen.