Wie draait voor kosten eigen risico op?

Volgens mij is hier niet de juiste procedure gevolgd. Als de gemeente namelijk in het kader van een Bijstandsuitkering - vaak gaat het dan om de vraag of een al dan niet gedeeltelijke ontheffing van de arbeidsplicht gerechtvaardigd is - medische informatie wil, moeten zij daar zelf zorg voor dragen. De eigen behandelend arts van het familielid in kwestie mag immers niet zomaar informatie geven over een patiënt en bovendien wordt die door de uitkerende instantie als niet onafhankelijk gezien omdat er sprake is van een behandelrelatie.

De juiste procedure hiervoor is dat de gemeente een onafhankelijk arts vraagt om een oordeel. Dat kan een GGD-arts zijn, maar steeds vaker worden hiervoor ook medische adviesbureaus ingehuurd. Die arts krijgt dan de vraag van de gemeente om bepaalde zaken te beantwoorden, roept - uiteraard op kosten van de gemeente - de cliënt op en kan eventueel met toestemming van de cliënt ook weer informatie opvragen bij de eigen (huis)arts. De behandelend arts is meestal namelijk niet opgeleid om te oordelen over iemands arbeidscapaciteit en zal zich daar ook niet over uitlaten.

Nu staat het de patiënt natuurlijk altijd vrij om zélf kopieën uit het medisch dossier mee te nemen naar de sociale dienst, maar die informatie heeft dan geen betrekking op iemands inzetbaarheid op de arbeidsmarkt omdat de meeste artsen daar geen eens een antwoord op kúnnen geven. Daar komt dan nog bij dat de sociale dienst informatie van de eigen arts vaak niet accepteert als onafhankelijk: bij de aanvraag van een arbeidsongeschiktheidsuitkering, rolstoel of ander hulpmiddel of welke andere zorg dan ook kun je immers óók niet aankomen met enkel een brief van een eigen arts. Niet voor niets is de behandelende sector in ons land volledig losgekoppeld van de beoordelende artsen.

Als het echt zo is dat er kosten zijn gemaakt enkel omdat de sociale dienst aan heeft gedrongen op onderzoeken, dan behoren zij daar ook voor te betalen. Het probleem met het eigen risico is dat het nog lang niet zeker is dat hij/zij deze kosten later in het jaar niet alsnog zou hebben. Maar dit traject had m.i. niet op deze wijze gevolgd moeten worden en de vraag is zelfs of het familielid wel verder komt met de zo vergaarde informatie. Ik zou aanraden de kosten te declareren, en ik ben benieuwd wat er zou gebeuren als je bij een afwijzing uiteindelijk tot het bezwaar en beroep gaat. Zeker voor dat laatste moet je echter een lange adem hebben. En die heeft niet iedereen natuurlijk.