Waarom pinnen mensen voordat ze de supermarkt ingaan?

Ik denk dat vele een "afgang" van te weinig geld voor willen zijn. Bij een pin kan je ook zien hoeveel tegoed je nog hebt. Dan kan je net zo goed gelijk geld eruit halen.

Dat is op zich vreemd gedrag. Tenzij ze deze methode gebruiken om zichzelf te dwingen binnen het bedrag te blijven dat ze net hebben opgenomen. Een soort zelfcontrole.

Voor het geval dat, de pinautomaat bij de kassa niet werkt,of ze denken dat de kassabediende het saldo zou kunnen zien, dus uit privacy overwegingen zodat ze zeker kunnen betalen als er iets aan de hand zou zijn met de pinpas aan de kassa of een eventueel saldotekort.

Misschien omdat ze niet meer uit willen geven dan die 60 euro, door dit van te voren te pinnen hebben ze niet meer bij zich waardoor ze zich eerder aan dit bedrag zullen houden en geen extra/onnodige aankopen doen.

Sommige mensen denken dat ze de rij ophouden als ze pinnen en betalen daarom cash. Ze zien niet in dat het gerommel met muntjes in een portemonnee vaak meer tijd kost dan de pincode zelf.
Daarnaast kan ik me voorstellen dat ze willen voorkomen, zonder geld te staan als de pinapparatuur in de winkel het niet doet.

Zo doe ik het in elk geval niet. Ik betaal eerst mijn boodschappen met de pin en pin daarna als het nodig is wat bij bij de automaat. Het komt bij mij inderdaad erg onhandig en krom over om het op de andere manier te doen.

Ik pin elke week een vast bedrag, soms ook in de supermarkt ja, bij de pinautomaat.
Zo heb ik een vast bedrag waar ik wekelijks mijn boodschappen voor haal.
Ik vind het prettig om overzicht te hebben in mijn portemonnee, zo hoef ik niet telkens kijken op mijn rekening, of de bonnetjes bij elkaar op tellen.
Ik heb een X bedrag, per maand, te besteden voor mijn boodschappen, dat heb ik gedeeld door 4, en dat is dan mijn bedrag per week.

Ik denk dat mensen onbewust denken men door aan de kassa te pinnen, de supermarkt de mogelijkheid heeft om de gekochte boodschappen aan jou als individu te koppelen. De truc van de bonuskaart werkt in ieder geval wel zo. De supermarkt kan de marketing afstemmen op waar mensen wonen en wat mensen kopen.

En ik vraag me af of jouw stelling wel helemaal klopt. Ten eerste kun jij nooit weten wat ze overleggen en ten tweede wordt er ontzettend veel gepind aan de kassa.

Mensen willen grip en overzocht hebben op de dingen die ze doen.
Dus door te pinnen hebben ze daadwerkelijk iets in handen waarop ze "invloed" kunnen uit oefenen. Het zit hem dus gewoon tussen de oren. Want hoe je het went of keert; als ze € 60,= contant betalen of pinnen; kwijt zijn ze het toch.

Een veel gehoord excuus is: Ik wil wat contanten in mijn knip hebben....Maar hier ligt het echt niet aan.
Natuurlijk, een beetje contact geld op zak kan geen kwaad. Heb ik zelf ook en dan met name om het overblijven van de kinderen op school te betalen (hier kun je helaas niet pinnen).

Duidelijk is dat velen nog steeds niet gewend zijn aan het idee van pinnen of internetbankieren. Men wil nog steeds kunnen "voelen".
Mijn idee is dat je tegenwoordig beter kunt pinnen; veilige, beter overzicht waar het geld blijft en tijdsbesparing.

Bij de pin-automaat kunnen ze op hun gemak overwegen wat hun budgettaire ruimte is en dan pinnen ze waarschijnlijk ook voor andere uitgaven dan alleen voor de supermarkt.

Deze mensen willen niet meer geld dan dit bedrag besteden aan boodschappen. En zo ga je de verleiding tegen om meer te kopen dit geld heb ik en daar moet ik het mee doen.
In de winkel de aanbieding 2 voor de prijs van 1. Een vleesaanbieding. Het water smelt je in de mond van deze koeken.

Het is dus heel verleidelijk om geld bij de kassa te pinnen en vooral als je boodschappen gaat doen terwijl je honger hebt neem je dus extra lekkere dingen mee. En zo heb je uiteindelijk meer gekocht dan je nodig hard. Denk dus dat het puur zelf bescherming is en om daardoor eind van de maand niet rood te staan.

Voor sommige mensen (ik weet bijvoorbeeld dat mijn ouders daarbij horen) is bij de kassa pinnen een beetje te virtueel. Ze hebben dan niet het idee dat ze echt geld hebben uitgegeven (ze weten rationeel natuurlijk best dat dat wel zo is) en ze gaan fouten maken als ze in hun hoofd proberen te berekenen hoeveel geld ze nog hebben voor de maand. Net alsof die zestig euro nog op hun rekening staat, en zo'n rekenfout kan voor vervelende situaties zorgen.

Halen ze nu vóór het winkelen die 60 euro uit de muur (mijn moeder zou zelfs het liefst nog geld opnemen bij de balie van de bank) dan wordt het tastbaar. Kijk, ik heb nu zestig euro van mijn rekening gehaald, want kijk, ik heb het geld nu in handen. Kijk, ik heb nu geld uitgegeven aan boodschappen, ik heb geld aan de cassière gegeven. Kijk, ik heb vijf euro overgehouden van mijn budget, want dat zit nog in de knip nadat ik betaald heb.

Het is voor de meesten van ons, de generatie-PIN, misschien moeilijk voor te stellen, maar op die manier houden sommige mensen grip op hun geldstromen.

Ik doe dat zelf ook. Ik pin altijd mijn boodschappen, maar wil altijd een paar tientjes cache bij me hebben. Omdat er bij de supermarkt een pinautomaat staat is dit een logische combinatie met boodschappen doen.

Je kunt ook van tevoren pinnen omdat je nog wat cash geld in je portemonnaie wilt houden. Dus je overlegt hoeveel geld je ongeveer nodig zult hebben en bedenkt dan hoeveel geld je cash wilt overhouden.
Dus 60 euro willen uitgeven en dan 100 euro pinnen zodat je nog wat losgeld in je portemonnaie hebt.
Zo doe ik het ook wel eens.

Want misschien kun jij wel horen wat ze overleggen, maar kun je dan ook precies zien hoeveel ze pinnen? Want dan sta je er wel erg bovenop. Als ik geld pin bij een automaat gris ik het eruit en stop het gelijk weg en laat ik zeker een ander niet meekijken als ik het even natel.

Omdat het in de winkel lullig is als blijkt dat je niet voldoende saldo hebt. Dan kun je beter eerst ff checken bij de pinautomaat en tja.. als er dan genoeg opstaat, pin je dat meteen.

Het heeft zijn voordelen zoals je geeft dat uit wat je gepint hebt en daarbij mocht het zijn dat de pin apparaat bij het afrekenen even niet werkt moet je toch kunnen afrekenen (zelf al eens mee gemaakt)