Waarom dacht Pieter Lakeman dat hij de DSBspaarders hielp door te zeggen dat ze allemaal hun geld weg moesten halen?

Er is een afweging voor en tegen... Perfect oplossingen bestaan niet in intermenselijke zaken...

Dus zijn afweging was om het beste te doen en dat deed hij ook... En met voor hem de beste optie, anders deed hij wel anders... Hij woog af en kwam tot zijn daden na zijn afweging, zo gaat dat nu eenmaal...

En wanneer maak je de balans op... Als je chirurg je opereert, kun je tijdens de operatie al een balans opmaken? Ik dacht het niet...

Dus we zullen nog zien wat dit brengt...

Nu kan er een commissie opgericht worden om het een en ander te onderzoeken, en blijf de toezichtshouderTs: DNB, buiten schoT.

Wat lakeman dacht??

Zijn ego dacht.

Met de botte bijl ergens ingaan werkt niet. Zeker niet als er zoveel partijen bij betrokken zijn.

Als ik 9 ton zou verliezen zoals dat echtpaar is overkomen in de reportage over de echte slachtoffers van dit debacle zou Lakeman een kamer moeten gaan huren bij Wilders om nog ouder te worden dan hij nu is.

Totaal onverantwoord en stompzinnig gedrag heeft die kerel vertoond.

Als je vindt dat een bedrijf een fout heeft gemaakt, kun je dat voorleggen aan de rechter. Als die het met je eens is, kun je je vordering verhalen op het bedrijf. Als je het bedrijf moedwillig kapot maakt, heb je geen verhaalsmogelijkheid meer. Voor mij is dit een zeer onverantwoorde en ondoordachte actie waarmee Lakeman duizenden spaarders heeft gedupeerd, de Nederlandse economie nationale en internationale schade heeft toegebracht en honderden mensen werkeloos heeft gemaakt.

Hij heeft helemaal niet nagedacht.
Wat nog totaal niet belicht is geworden, is het feit dat hij waarschijnlijk uit wrok is losgeslagen, omdat de man in de gaten kreeg dat zijn stichting het onderspit ging delven t.o.v. die andere stichting die voor hypotheek- gedupeerden optrad. Daar was inmmers al een regeling mee getroffen en Lakeman had nog totaal geen voet aan de grond bij Scheringa.
Uit nood heeft hij toen maar opgeroepen om de bank op te blazen.
Natuurlijk waren de praktijken van de DSB niet koosjer, maar met tijd en beleid was dit allemaal niet gebeurd.
Zelfs iedere eenvoudige burger begrijpt, dat een faillissement enorm veel schade berokkent, waardoor de gewone spaarders en hypotheekgevers de eerste en grootste gedupeerden zijn.
Grote bedrijven zorgen er wel voor dat ze aan hun trekken komen (zie maar de beslagleggingen), evenals de deurwaarders en curatoren, die er goed mee weg komen.
Dom, dom, dom van meneer L.