Hoe kunnen we spaargeld voor een kind van bijna 18 jaar vastzetten?

Je zorgen uitspreken tegen je zoon en met hem overleggen dat hij een deposito opent en daar het geld op storten.

Dat hebben we gedaan, maar daar is hij het niet mee eens...

Je zult moeten kiezen. Vanaf 18 jaar is hij meerderjarig en mag zelf beslissen over hoe hij met zijn geld omgaat. Ook wat gespaard is voor hem en op zijn naam staat.
Je kunt een deposito openen en de kinderen hierover informeren. Zie geen reden waarom dat tot misverstanden zou leiden.
Belastingtechnisch kan het wel gevolgen hebben voor jullie als ouders, met bv eventuele toeslagen. Aan de andere kant: het is zijn leven, zijn geld, zijn keuzes. Betekent mogelijk wel dat hij ziet spaargeld tot zijn 40e of zo mogelijk thuis bij zijn ouders blijft wonen. Misschien nog een argument.

"maar daar is hij het niet mee eens..."
Niet eens met jullie zorgen, jullie gevoel?
Dat hoeft ook niet.
Vraag is dan wat gaat hij er aan doen om die weg te nemen?
Jullie hebben een suggestie.

Ik ben zelf nu 24 jaar en heb al het spaargeld van mijn ouders verbrast. Vrijwel iedereen die ik ken heeft dit gedaan. Ik schaam me hiervoor maar was een goede les om de waarde van geld in te zien. Als het mogelijk is zou ik het geld niet geven en zelf houden tot hij een stukje ouder en wijzer is, misschien zelfs wachten tot zijn 25-30e. Als dit niet erg vervelend en ga ervan uit dat het geld gaat opraken. Misschien kun je hem overtuigen om het terug te geven of iets kopen wat zijn waarde behoudt.

Als dit niet kan zou het erg vervelend zijn*

@ Steid, dankjewel voor je fijne en duidelijke reactie. We gaan nog eens rustig met hem overleggen en nemen jouw advies hierin mee.

Waarom denk je dat hij nu het geld gaat verbrassen en het op zijn 20e wel netjes op de rekening laat staan?

Als je het terugstort op een eigen deposito is dat dan geen schenking van zoon aan ouders?
Indien je zoon echt niet te vertrouwen is zou je nog een beperkte en tijdelijke bewindvoering kunnen aanvragen bij de rechter.....

@Inekez1 Uiteraard weten we niet of hij op zijn 20e het geld ook niet zal verbrassen... Maar deze opmerking voegt niets toe aan de vraagstelling helaas.

@erotisi bewindvoering aanvragen gaat te ver. Bedankt iedereen voor de reacties, helaas niet veel bruikbare informatie.

Is het een idee om met je zoon (en dan ook gelijk met je andere kinderen) af te spreken dat het door jullie gespaarde geld alleen te besteden is aan woning of woninginrichting? Ik neem aan dat jullie ook zelf een woning en/of andere nalatenschap zullen hebben als jullie ooit komen te overlijden. Je zou in je testament kunnen opnemen dat een bedrag ter hoogte van het spaargeld te zijner tijd op de erfenis in mindering wordt gebracht indien je kind het verbrast aan zaken waar het niet voor bedoeld was. Dat soort afspraken kun je zwart op wit zetten met je kinderen en in je testament laten opnemen. Dan is het verder aan je zoon om de keuze te maken: of netjes op de rekening laten staan tot het nodig is voor een woning - en dan is het dus een gift, of er nu iets leuks of doms mee doen - en dan is het nu een lening / voorschot op de erfenis. Op die manier trek je het beleid voor al je kinderen gelijk en heb je niet te maken met ingewikkelde constructies voor belastingdienst e.d.

"helaas niet veel bruikbare informatie."
Misschien omdat wat jullie graag zouden willen, niet mogelijk is?! Jullie willen voorkomen dat hij spaargeld verspilt vanaf zijn 18e. Juridisch is er volgens mij geen mogelijkheid. Afgezien van (beperkt) bewind, maar dat is een grote stap.

@ikhebgeenidee Helaas is het niet mogelijk blijkbaar om het spaargeld nog een paar jaar vast te zetten. Dat is dankzij dit forum voor ons duidelijk geworden; en dat was het doel van de vraag. Sommige kinderen hebben iets meer tijd nodig om verstandig om te leren gaan met financiën. Uiteraard gaan we alles nogmaals goed bespreken met hem. Maar daarna gaan we het loslaten en de tijd zal het leren. Bedankt iedereen voor de reacties!

Ik heb het spaargeld dat mijn ouders voor mij gespaard hadden niet verbrast. Mijn moeder is een strenge persoonlijkheid. Zij heeft tegen mij gezegd "Dit geld mag je pas gebruiken als je echt op jezelf gaat wonen, niet voor een kamer, maar een huis. Wij betalen jouw opleiding, eten en drinken, jij betaalt ons per maand €100,- kostgeld zolang je werkt, maar van dat spaargeld blijf je af." En dat heb ik dus gedaan. Bleek dat mijn ouders het kostgeld ook nog elke maand op die rekening stortte, ik had een leuk bedrag voor meubels en stoffering toen ik uit huis ging.

Overigens, je slaat de spijker op zijn kop wanneer je zegt: "We hebben een behoorlijk bedrag voor hem gespaard zodat..." JULLIE hebben dat gespaard, niet hij. Nu kan je het nog wegschrijven naar een andere rekening, daar heeft hij niets mee te schaften.

Ik denk dat jullie te soft voor hem zijn, stop met overleggen en vertel hem wat hij met jullie, door hard werken neem ik aan, verdiende geld moet doen. Ga samen met hem naar de bank en laat hem een deposito openen en daar het geld op storten, of haal de rekening leeg, open een rekening of deposito op jullie naam en geef hem het geld op het moment dat hij het nodig heeft, voor het door jullie bedoelde doel. Reken maar dat hij optie 1 kiest, als je duidelijk maakt dat er geen andere keus is.

Volgens de wet voeren de gezaghebbende ouders gezamenlijk het bewind over het vermogen van hun kind. U moet als ouder met het oog op dit bewind over het vermogen van uw kind als ‘goede bewindvoerders’ optreden. Bij slecht bewind kan uw kind u in rechte aanspreken voor een vergoeding van de geleden schade. Als de bank meewerkt om het saldo 'terug' te zetten op naam van ouders dan lijkt mij dat gezien de argumentatie daarvoor wel dat zoon niet geschaad is hierdoor tenzij hij niet de garantie krijgt dat dat geld voor hem en van hem eigenlijk is. Zie verder https://rwv.nl/kennis/het-spaargeld-van-mijn-kind-daar-ben-ik-als-ouder-toch-de-baas-over
Ik vraag mij dan toch af waarom het volgens Arjean toch op naam moet blijven staan van zoon. Kan dat niet om misverstanden bij de andere kinderen te voorkomen niet gewoon schriftelijk worden uitgewerkt?