Komt het vaak voor dat de spaarrente lager ligt dan de inflatie en zou DNB dat niet moeten voorkomen?

Nee dat komt eigenlijk maar zelden voor en wat nu gebeurd is eigenlijk een gevolg van de relatief zwakke kapitaalspositie van de banken in Nederland.
Tenminste, dat beweert men.
Om meer geld in de kluis te houden knijpt men de rente die ze moeten betalen aan de spaarder af.

Er gebeuren nu 2 dingen met de rente.
Enerzijds wordt de vergoedingsrente op spaarrekeningen extreem laag gehouden terwijl de renten op rood staan en consumptieve kredieten gewoon hoog gehouden wordt.
'n Onevenwichtige balans terwijl dat in een gezonde bank/klant relatie helemaal niet zou moeten.

Hypotheken volgen een andere koers omdat deze onder de kapitaalmarktrente vallen (lange rente) waar lagere vaste renten gelden.

Overige leningen vallen meest onder de geldmarktrente (korte rente) die dagelijks fluctueren.
Hieraan zijn dan ook de vergoedingrenten op dagelijks opvraagbare spaarrekeningen enz. gekoppeld.

Als je de CPI (ConsumentenPrijsIndex), wat de inflatie voor de consument weergeeft, bekijkt vanaf 1962 (50 jr) dan zie je enerzijds perioden van zeer lage inflatie maar ook uitschieters naar rond de 10% en hoger.
Bijvoorbeeld in 1979 was de inflatie gierend hoog opgelopen als gevolg van de 2e energie crisis veroorzaakt door Iran (toen Perzie).

Maar omdat de banken toen niet in moeilijkheden verkeerden stegen ook de spaarrenten evenredig mee met de ontstane inflatie, zonder problemen. Dat moest ook wel want de Nederlander had in die dagen veel geld op de bank staan.

Tot 2007 volgde de vergoedingsrente op spaartegoeden wel de geldende inflatie en had men altijd wel een winst t.o.v. de geldontwaarding op de spaarrekening.

Sinds 2008 is dat drastisch veranderd. Door de afspraken binnen Europa, (Brussel) is afgedwongen dat banken zelf hun tekorten moeten oplossen en dat resulteerde in de beruchte Basel II en III convenanten waarin enerzijds strenge regels voor nieuwe leningen werden opgenomen en anderzijds de te volgen rente politiek in hoofdlijnen aan de banken zelf werd overgelaten.
Dit om de solvabiliteit van de banken te verhogen en te bestendigen.

Nederlandse banken interpreteren dat als: zo weinig mogelijk uitlenen en wat uitgeleend wordt tegen een zo hoog mogelijke rente en op spaartegoeden zo min mogelijk rente vergoeden.

Daarom loopt in Nederland de inflatie hoger op dan de vergoede rente op spaarrekeningen. Met je eens, zeer onredelijk...

Toegevoegd na 10 minuten:
De DNB heeft een toeziende taak en kan niet in de rente politiek van banken treden.