Waarom kan een bitcoin niet dubbel worden uitgegeven?

In tegenstelling tot de meeste munteenheden hangt de werking van Bitcoin niet af van een centrale instelling, maar wel van een distributed database. Om te voorzien in de nodige beveiliging, zoals de garantie dat bitcoins alleen kunnen worden uitgegeven door de persoon die er eigenaar van is, en nooit meer dan één keer, maakt de door Nakamoto ontworpen software gebruik van cryptografie.

Bitcoin is een van de eerste implementaties van het concept cryptocurrency en zonder twijfel de meest succesvolle tot nu toe. Nakamoto haalde de mosterd voor zijn idee bij de cryptograaf Wei Dai, die het op de bekende Cypherpunks-mailinglist al in 1998 voor de eerste keer over een vorm van elektronisch geld had dat ontraceerbaar is en waarvan de eigenaars desgewenst anoniem kunnen blijven.

Maar Nakamoto’s grootste verdienste is wellicht dat hij een oplossing vond voor het geval van double spending, een probleem dat vele programmeurs en economen nachtmerries bezorgde: Om te vermijden dat een bitcoin meer dan één keer door eenzelfde persoon kan worden uitgegeven (met andere woorden om vervalsingen tegen te gaan), maakt het netwerk gebruik van wat Nakamoto omschrijft als een distributed time server, een soort logboek dat de transacties bijhoudt en in chronologische volgorde rangschikt, en een modificatie van die gegevens onmogelijk maakt. Dat laatste wordt gegarandeerd door de proof-of-work schakels (die als ‘bevestigingen’ fungeren). Verder in deze rubriek zullen we zien het de bitcoinminers zijn die dit werk, in ruil voor bitcoins, uitvoeren.

Hoewel het versturen van bitcoins onmiddellijk gebeurt en ook om het even welkander proces live kan worden gevolgd, worden transacties pas als definitief beschouwd na de voltrekking van het clearingproces, een procedure waarbij de bitcoinsoftware (genaamd de bitcoinclient of de Client) een bepaalde transactie verschillende malen confirmeert. Hoe meer bevestigingen er zijn, hoe kleiner de kans om slachtoffer te worden van het probleem van double spending. Wanneer het netwerk meer dan vijf bevestigingen heeft gegenereerd, wordt een transactie technisch gezien zelfs onomkeerbaar.

Double spending is de term die gebruikt wordt voor dit fenomeen. Double spending wordt voornamelijk gedaan bij digitale valuta's omdat het vrij gemakkelijk is na te maken. Bitcoin heeft de benodigde maatregelingen genomen om het dubbel uitgeven van coins te voorkomen.

Omdat Bitcoin gedecentraliseerd is was er veel onduidelijkheid over hoe BTC dit nou ging voorkomen. Na enige tijd is Bitcoin met de oplossing gekomen, de blockchain. Met behulp van deze zogenoemde blockchain kan men iedere transactie verifiëren. Hierdoor is het double spend probleem verholpen.