Waarom wordt het steeds moeilijker (met het jaar) om een kado te vragen voor je verjaardag?

Lijkt me logisch, omdat je met het klimmen van de jaren steeds meer spullen krijgt en meestal meer gaat verdienen, zodat je sneller kunt kopen wat je wilt.

Toegevoegd na 1 minuut:
Ik roep steevast dat ik geen kadootjes wil. Dat is geen bescheidenheid, maar wil m'n huis niet vol zetten met prullen en bierpakketten die ik uiteindelijk over de datum moet wegspoelen door het toilet.

Als men dan toch iets wil geven, vraag ik een donatie voor een doel naar mijn keuze. Iedereen blij, een echte win win win situatie.

Ha dat heb ik ook! (Gisteren jarig geweest) Meestal vraag ik standaard geld of bonnen (boekenbonnen, dinercheques of bioscoopbon), aangezien je daar altijd iets aan hebt.
Mocht ik dan toevallig nog dingen tegenkomen in krantjes e.d. die me leuk lijken, dan schrijf ik die meteen op. Anders vergeet ik wat ik gezien heb en als mensen me dan vragen: 'wat zou je willen hebben?' weet ik geen antwoord te geven. Dus! Als je iets leuks tegenkomt, opschrijven!
Alvast gefeliciteerd.

Kinderen hebben meestal heel veel wensen om bijvoorbeeld het nieuwste speelgoed te kopen. Daarnaast is voor kinderen druk van de omgeving ook veel belangrijker dan voor volwassen mensen. "De hele klas heeft het, dan wil ik het ook." Hierdoor weten ze altijd wel iets op de vraag "Wat wil je hebben voor je verjaardag?".

Als je ouder wordt ga je inderdaad ook geld verdienen, daardoor kunnen tieners met een bijbaan en zeker volwassenen negen van de tien keer kopen wat ze willen. Hierdoor heb je het gevoel dat je 'alles al hebt' als je gevraagd wordt wat je nog wilt hebben.

Ik denk dat dit komt doordat je ouder wordt, hierdoor word je ook bewuster van geld, waardoor je het steeds lastiger vindt om cadeau's te vragen die je eigenlijk niet per se nodig hebt, terwijl je dit vroeger wel deed.

Daarnaast heb je doordat je zelf ouder wordt zelf meer koopkracht waardoor je als je iets nodig hebt dit zelf koopt, en niet een halfjaar wacht totdat het je verjaardag is, wat je vroeger misschien wel deed.

Hierdoor blijven er weinig dingen over die je zou willen hebben als cadeau.

Ik zou me in jouw geval heel goed voor kunnen stellen dat je steeds minder belang gaat hechten aan allerlei 'aardse' ballast... En behalve dat: als volwassene ga je ook steeds kritischer nadenken over al die prachtige goodies die je huis compleet verrommelen.

Misschien heb je een hobby waar je wel eens spulletjes voor nodig hebt? Zo hebben mijn ouders een tuinhobby, een mooie plant doet het altijd goed, en mijn schoonvader is gek op zijn racefiets, hij kan altijd wel iets aan uitrusting of onderdelen gebruiken. Zelf krijg ik liever een 'belevenis' voor mijn verjaardag, bijvoorbeeld iets dat je altijd al eens wilde doen maar jezelf nauwelijks gunt (een parachutesprong, een tattoo, een nachtje hotel), of iets nuttigs voor in huis. Dan kan ik telkens als ik het gebruik met liefde terugdenken aan de gever (zelfs al is het een vergiet).

Ik ken het.. alleen heb ik een grote tuin en vraag meestal intratuin bonnen. Ik ben van April, en dan zijn de jaarplantjes weer interessant. Dus als je het niet weet, vraag gewoon geld of bonnen, dan kun je later in het jaar nog een keuze maken. Of maak in het jaar vooraf al een lijstje met dingen die je nodig hebt, zonder spoed. Omdat je ouder wordt verzamel je ook van alles en boor je minder nieuwe dingen aan, die onrust is dan een beetje weg. Als je jonger bent wissel je vaker met interesses en weet je ook meer te vragen voor je verjaardag. Mocht je nu niet weten wat je aanmoet met je kado's , dan mag je me uiteraard een bericht sturen :)

Wij houden het altijd praktisch.

Zijn er benodigdheden in huis, tuin of auto die aan vervanging toe zijn, dan geven wij dat aan elkaar.

Zo kreeg ik wel eens een strijkplank en een strijkbout voor mijn verjaardag. (man)

(of was dat toen een hint?)

Makkelijk. Als je alles wat je hartje begeert al hebt dan vraag je om iets lekkers om te drinken of eten. (bv. een flesje bubbles) Iets wat je kan consumeren en wat geen product is wat je niet gebruikt.
Of je vraag om een leuk uitje (anti-slib-cursus, uzi-schieten in Letland, parachutesprong )
Laat ze je maar verrassen.

Je hebt al veel, en het belang dat je als kind hechtte aan cadeautjes neemt af. Ik heb zelf graag cadeautjes die op gaan. Ik heb genoeg zooi in huis.
Wel heb ik op zich een handige hobby, namelijk kleren naaien. Zo kan ik patronen vragen, en allerlei accessoires voor mijn machines. Zo'n hobby is handig.
Een bos bloemen vind ik trouwens ook nog steeds leuk.
En toen onze jongste dochter werd geboren, hebben we geld gevraagd om via Oxfam Novib een opleiding voor een verloskundige ergens in een arm land te bekostigen. Via hun site zijn meer leuke ideeen te vinden.
Zomaar geld vind ik niet leuk om te vragen, wel als het voor een specifiek doel is, voor je zelf, iets groots dat je wilt kopen, of voor een goed doel.

Ik ken het, mensen accepteren vaak heel moeilijk dat je tevreden bent en geen behoefte hebt aan meer spullen. Maar intussen is dat blijkbaar wel zo, anders zou je zo wat kunnen verzinnen.

Mijn oplossing is nu dat ik zeg dat áls ze graag iets willen geven, ik het liefste iets heb waar ik van kan genieten en dat dan weg is. Dus iets dat opgaat zoals een fles wijn, of een belevenis zoals een bioscoopbon of een saunabon, dat soort dingen.

En welk genot mensen me dan graag willen geven, dát mogen ze zelf bedenken.

Ik heb het ook wel eens anders aangepakt en een geit, vroedvrouw of schoolklas gevraagd (zie bron). Zelf doe ik dat niet meer omdat ik nogal mijn twijfels heb over de topsalarissen in de ontwikkelingshulp (waar toch een deel van dat cadeau heen gaat), maar misschien is het wel wat voor jou?

Je hebt blijkbaar geen grote wensen meer, alles wat je graag zou willen heb je zo'n beetje wel.

Je zou kunnen vragen of mensen ter ere van jouw verjaardag een bedrag willen overmaken naar een (eventueel door jou te benoemen) goed doel.

Jij blij, gulle gevers blij en iemand (of meerdere personen) die hulp nodig heeft (hebben) blij.

wat je wilt hebben koop je zelf wel. daarbij is het kado meer gericht op degene die het geeft dan degene die het krijgt. iemand die jou een kado geeft houd zich ofwel aan jou lijstje waardoor je moet gaan zitten wachten tot je verjaardag op de bijv een dvd box van seinfeld, terwijl je die box al 80 keer in de winkel hebt zien liggen en zelf had willen en kunnen kopen.

ofwel; denk iemand anders beter dan jou te weten wat jij leuk vind, in dat geval eindig je met spullen die je niet wil hebben maar niet kan weggooien.

beide gevallen zijn niet prettig voor de jarige.

Geld. Want daar kan je altijd. Iets mee

omdat je misschien je geestelijke groei belangrijker vind dan materialistische dingen?
Wanneer je wel wat te binnenschiet zou je een verlanglijstje aan kunnen leggen :)
je bent blijer met de personen zelf die jke feliciteren en aan je denken op die dag dan het kadootje zelf
je realiseert je misschien dat veel kadootjes dingen zijn die HUN leuk vinden en niet jij (als ze wat geven zonder vragen)
Het idee te verlangen dat mensen geld aan jou uitgeven.

Wat je kunt doen is op je foon of pc een memo maken waarbij je dingen schrijct die je te bbinnen schieten van "goh dat zou ik nog weleens willen hebben" dan noteer je die gelijk... als mensen vragen, dan geef je ze gewoon dat lijstje... daar kunnen ze dan wat uit kiezen. Blijft het toch een verassing ;-)