Waar komt valentijnsdag eigenlijk vandaan?

Er zijn verschillende legendes over het ontstaan van Valentijnsdag. De bekendste legende is die van een priester genaamd Valentinus. Deze priester leefde in Rome in de derde eeuw na Christus. Hij stond bekend om de goede dingen die hij deed voor de zieken, ouderen en armen. Het verhaal gaat dat hij de dochter van de stadhouder van Rome, Asterius, genas. Deze stadhouder was hiermee zo blij dat hij zich tot het Christendom bekeerde en daarna alle christelijke gevangenen vrij liet. Priester Valentinus zegende ook huwelijken in en dat was destijds door de keizer verboden. Toen keizer Claudius II dit hoorde liet hij priester Valentinus op 14 februari 270 onthoofden. De priester liet nog een briefje na aan de dochter van de stadhouder van Rome ondertekend met de woorden “van je Valentijn”. Door de kerk werd priester Valentinus later heilig verklaard en werd 14 februari uitgeroepen tot een feestdag.

Andere verklaring voor Valentijnsdag

Als je verder de geschiedenisboeken induikt kom je nog een aantal verklaringen tegen over het ontstaan van Valentijnsdag.

Een andere verklaring gaat over de godin Juno. Juno was de godin van het feest en beschermheilige van alle vrouwen en het huwelijk. Om haar te eren werden in Rome jongens en meisjes via een soort loting bij elkaar gebracht en dat gebeurde op 14 februari.

Een andere verklaring is dat op 14 februari een feest werd gevierd in de grotten waar de stichters van Rome, Romulus en Remus waren opgevoed. Dit was een feest ter ere van de liefde en de vruchtbaarheid.

Weer een andere verklaring is dat in de vijftiende eeuw een Franse graaf gevangen werd gezet in de Tower of Londen. Daar schreef hij gedichten en brieven naar zijn vrouw die hij “Valentines” noemde.