Waarom worden alleen naaldbomen als kerstboom gebruikt?

Verklaring 1
Zowel symbolisch als praktisch: de gewoonte is ontstaan bij de Germanen.
Zij haalden in de winter takken van de bomen om het huis te versieren. En midden in de winter als de dagen korter en kouder werden viel het hen op dat naaldbomen mooi groen bleven. Ze geloofden dat deze bomen het eeuwige leven en magische krachten hadden.
Op de kortste dag van het jaar op 21 december was het midwinterfeest en werd er gevierd dat vanaf die dag de dagen weer langer zouden worden. Het was dus eigenlijk een ‘het-wordt-weer-langer-licht-feest’. En de magische spar stond voor de Germanen symbool voor het nieuwe begin.
Later werd er door de christenen in diezelfde periode in de winter nog een groot feest gevierd: de geboorte van Jezus Christus. Geboorte is ook een nieuw begin en rond de 16de eeuw werden deze 2 tradities aan elkaar gekoppeld.

Verklaring 2
De traditie lijkt vooral uit Duitsland en andere landen langs de Oostzee te komen. Dit verklaart ook waarom de spar (of den, maar de meeste kerstbomen zijn sparren) deze rol mocht vervullen: er kwamen veel sparren voor in dit deel van Europa.
In Duitsland bouwde de kerk voort op de traditie, via de heilige Bonifatius (ca. 672-754), die uit een welvarend Angelsaksisch geslacht stamde. Tegen de wil van zijn vader werd hij monnik en hij zag het als zijn levenstaak om het geloof in Duitsland te verspreiden, waar het christendom nog zwak stond.
Volgens de legende velde hij sparren in de grote bossen van Thüringen, en gebruikte hij de driehoekige vorm van de boom om het principe van de drie-eenheid (de Vader, de Zoon en de Heilige Geest) aan de plaatselijke bevolking uit te leggen.
Bonifatius kreeg zo'n groot succes met zijn missie dat hij bekend werd als de Apostel van Duitsland, en Thüringen is precies het gebied waar de kerstboom zijn oorsprong lijkt te hebben.