Waarom zijn sommige mensen op hun tenen getrapt als je aangeeft dit jaar niet aan kerstkaarten versturen te doen?

Als je een kaart stuurt, dan doe je dat omdat je die persoon mag / aardig vindt. Niet om er iets voor terug te verwachten.
Een vriend die iets geeft om iets terug te verwachten, is in dat specifieke geval een schijnvriend.

Ik vraag me echt af hoe die verontwaardiging tot je komt.
Belt ie op met de boodschap: "Heb je mijn kaart gehad, en wanneer stuur je er GVD ééntje terug" ?
Maar om op je vraag in te gaan: Ze denken dat je er evenveel waarde aan hecht als zij zelf.
"Duidelijk zijn" is hier het devies. Niet toegeven. Niets terugsturen. Je zult hoe langer hoe minder Kerstkaarten krijgen en op een gegeven moment nul. Ik heb dat nu bereikt en dat was afzien, de afgelopen jaren.
6.7% van de CO2 uitstoot in de winter wordt veroorzaakt door de productie en verzending van Kerstkaarten. Dat wil ik niet op mijn geweten hebben!

Nu kun je zien hoeveel mensen van elkaar verschillen als jij dan jou standpunt uitlegt aan die mensen en die mensen begrijpen het dan nog niet dan moet je er geen energie meer instoppen.

Kop op meid, er zijn nu eenmaal mensen met zeer lange tenen, misschien hebben ze een minderwaardigheidscomplex. Trek het je niet aan, is natuurlijk gemakkelijk gezegd, maar voor 1 rare reactie zijn er veel meer positieve. En er zijn zoveel mensen die wel leuke antwoorden geven!!
Maak je niet druk om…

Personen voelen zich altijd aangevallen en moeten zich altijd verdedigen... Is de overtuiging wel kaarten versturen en jij doet dat niet, dan is er meteen verdedig en aanvalsgedrag...

Omdat sommigen mensen 'voor wat, hoort wat' doortrekken naar kerstkaarten.

Mijn moeder hield al toen ik klein was een kerstkaartenadministratie bij. Wie haar een kaart stuurde, kwam op de kerstkaartverzendlijst. Wie van haar een kaart had gekregen maar geen terugstuurde, werd één jaar vergeven. Kwam het jaar erop weer geen kaart terug, werd diegene rigoureus van de verzendlijst geschrapt. Pas als diegene daarna spontaan een keer een kerstkaart stuurde, kwam hij weer terug op de lijst.

Mij teveel moeite, ik hou niet van score bijhouden. Als ik kaarten wil versturen, verstuur ik kaarten. Als het er een jaar niet van komt, komt het er niet van. Ik doe het alleen omdat ik het wil, niet uit verplichting.

jij hebt het aangegeven dat je niks stuurde ,dat is duidelijk .Dan is het verder aan hun hoe er mee om te gaan. Iedereen moet dat respecteren vind ik. vriendschap gaat wel dieper als het niet sturen van een kaartje vind ik.

Alle mensen zijn anders en hebben evrschillende verwachtingspatronen. Doordat zij jou een kaart sturen, en niets terug ontvangen, denken ze dat jij de vriendschap niet zo belangrijk vind als zij dat doen. De kunnen zich namelijk niet voorstellen dat je echt helemaal geen kaarten stuurt. De snelle verbinding die gelegd wordt is: We krijgen van haar geen kaart. En vergeten de andere helft: Omdat ze geen kaarten verstuurt. En dat leidt natuurlijk aan hun kant tot frustratie.

Je zal merken dat als je geen kaarten stuurt, je ook veel midner kaarten gaat ontvangen. Ik ben bijna 10 jaar geleden gestopt met het sturen van kaarten, en we ontvangen nu alleen nog kaarten van vrienden van mijn vrouw, omdat zij die wel kaarten stuurt. Binnen mijn vriendenkring worden wel kaarten gestuurd maar sta ik niet meer opd e lijst. En dat is prima; Ik hecht geen waarde aan kerstkaarten. Uiteindelijk is het een formaliteit die geld en papier verspilt. En het wensen van een gelukkig nieuwjaar via een kaartje.. tja.. Dat maakt geen verschil tov het persoonlijk wensen (Behalve dat persoonlijk persoonlijk is, en een kaartje een van de tientallen kaarten die die avond gestuurd is zal zijn).

Het is voor veel mensen een hele traditie om iédereen die ze kennen een kerstkaart te sturen. Natuurlijk hoef je hier niet aan mee te doen en kan je vast uitleggen hoe het zit.

Ikzelf heb er maar 5 gestuurd, en dat is een mooi aantal. Niet te gek, maar wel een paar vrienden/familieleden.

Ik heb besloten om er mee te stoppen.
Je krijgt kaarten van mensen die je nooit ziet, en die ook geen enkele interesse hebben om je te ontmoeten.
Daardoor wordt het tot een schijnachtige vertoning teruggebracht.
In het jaar 2010 wil ik kiezen voor puurheid, eerlijkheid, en vertrouwen.