Wat aten Italianen voordat ze pasta aten?

Polenta.

De Italiaanse keuken is één van de oudste keukens ter wereld. De keuken is afgeleid van de oude Romeinse en Griekse gastronomische tradities. Sommige gerechten, zoals polenta, worden vandaag de dag precies hetzelfde bereid als duizenden jaren geleden.

Volgens velen is pasta een afgeleide van de Aziatische noodles en werd dit idee door Italiaanse koopmannen geïntroduceerd. En tomaten kwamen oorspronkelijk uit Amerika. Ze werden in Europa geïntroduceerd door de ontdekkingsreizigers.

De Italianen hadden hun eetgewoonten deels overgenomen van de oude Grieken en Etrusken. De Grieken stonden bekend als uitstekende broodbakkers , zij maakten meel van een soort oergraan dat ook in het wild groeide. Brood werd voor ontbijt gegeten en een soort broodpap was het hoofdgerecht.
Toen later de tarwe als graan opkDe wam, ontstond er meer variatie en werd het volksvoedsel. De armsten aten de broodpap als middag-/avondmaaltijd samen met wat zout en/of vet. De anderen aten er olijven, olijfolie, groenten, eieren, kaas en soms wat vlees of vis bij.
Tot aan de tijd van de grote ontdekkingsreizen bestond het volksvoedsel uit; tarwe ( in brood of gekookt), kikkererwten, linzen, bonen, ingemaakte olijven, gedroogde vijgen varkensvlees en verse of gezouten vis.
Door de ontdekkingsreizigers die toen gingen reizen, werd de mais vanuit Amerika geïntroduceerd en ontstond de Polenta, een dikke maispap die nog steeds veel gegeten wordt. Uit Amerika werden o.a. ook de rietsuiker, tomaten, paprika, aardappels, kalkoenen, pompoenen en chocolade geïntroduceerd.

Gekookte deegwaren, de 'pasta', was al bekend in landen als Centraal Azië (noedels) en in de Slavische landen (pierogi), in Italië nog niet....de Arabieren introduceerden het in de 9e eeuw toen zij Italië veroverden. Sicilië was rijk en werd als bakermat van de pasta bekend, omdat zich hier veel Arabieren vestigden en zij maakten Palermo hun hoofdstad. Arabieren brachten zaken mee als amandelen, specerijen, rijst, saffraan, rozijnen, abrikozen, meloenen en ook de pasta. De Arabische geograaf Al Idrisi beschreef toen al een sliertvormige pasta ( waarschijnlijk de spaghetti) die vooral in Palermo, toen een Arabische kolonie, geproduceerd werd. Het werd hier al op uitgebreide schaal gebruikt en van daaruit werd het al geëxporteerd naar Calibrië en vele Moslim- en Christelijke landen, zelfs per schip.