Bestaat er "eten" dat groenten, aardappelen en vlees vervangt?
Ik eet 's avonds meestal niet. Omdat ik geen aardappelen en groente lust. Het komt er bijna gelijk weer uit. Ik vind dit zo vervelend. En ik kijk er iedere avond tegenop om weer iets te proberen wat ik niet lust.
Maar ik wil dit veranderen. Ik wil gewoon dagelijks de normale hoeveelheid goede stoffen binnen krijgen.
Weten jullie of er eten of drinken bestaat dat misschien anders smaakt. En toch aardappelen, groente vervangt? Zodat ik wel de goede stoffen binnen krijg. Ik heb wel eens iets gehoord over bepaalde milkshakes?
5.2K
5.2K keer bekeken
Amadea
13 jaar geleden
Nee, dat bestaat niet. En ook bestaat het niet dat iemand niks lust. Doe normaal en eet gewoon!
Ritsuka
13 jaar geleden
Ben je hier al eens mee naar een huisarts geweest? Want overgeven bij een normale maaltijd lijkt mij niet echt goed.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik probeer al een jaar om weer normaal te eten. Maar volgens mij kan ik er niks aan doen dat ik het nog steeds supergoor vind. En als ik het binnen krijg, dat het er een kwartier later weer uitkomt...
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@Ritsuka. Ik eet al vanaf mijn zesde geen groente meer. Mijn ouders zeggen dat ik er ineens mee ben gestopt. Vroeger ben ik er vaak voor naar de huisarts geweest, maar die zegt telkens hetzelfde. Dat ik normaal moet gaan eten. Maar ja...
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Groenten, dat zijn zoveel verschillende dingen kan me niet voorstellen dat je niets daarvan lust.
Spruiten of rode bieten, sla of bruine bonen, het smaakt zo verschillend.
Spruiten of rode bieten, sla of bruine bonen, het smaakt zo verschillend.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Je hebt een afkeer van gezond eten?Ik vind dit heel erg dom. Heb je jezelf eens afgevraagd, waarom je geen vlees en groenten eet?Meestal zit er wel iets anders achter dan iets niet lusten.Ga maar eens te rade bij jezelf.Sterkte!!!!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Als de huisarts niets kan vinden om het lichamelijk te verklaren. Zou je de kant van het psyche eens moeten gaan (laten) onderzoeken.
Dus misschien tijd voor de volgende stap...
Dus misschien tijd voor de volgende stap...
Ritsuka
13 jaar geleden
Psycholoog lijkt mij ook een optie. Er zijn zoveel soorten groenten en fruit, kan mij niet voorstellen dat je er niks van lust.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik heb het laatst met een blinddoek geprobeerd. Omdat ik het eten er zelf al heel goor uit vind zien, zodat het uiterlijk niet zou bepalen of het vies zou zijn of niet. Het is ook heel vaak dat ik het een vies gevoel vind geven als het eten (bijvoorbeeld aardappelen) zacht is en overal aan mijn gehemelte blijft plakken. Dan krijg ik het maar met moeite weg geslikt. En daarna neem ik een heel glas water.
Ik wil er hulp voor, maar ik denk niet dat een psycholoog zoveel voor me kan doen.
Ik wil er hulp voor, maar ik denk niet dat een psycholoog zoveel voor me kan doen.
Amadea
13 jaar geleden
Samen met een psychiater zou je de reden ervan moeten onderzoeken, xx. Wat gebeurde er toen jij zes was? En dan over die blokkade heenstappen. Het heeft nu lang genoeg geduurd!
Heb je laatst dat nieuws gelezen over een Brits meisje wat ernstig ondervoed en levensbedreigend ziek in het ziekenhuis werd opgenomen? Zij had iets van vijftien jaar lang alleen maar kipnuggets en friet gegeten....
Heb je laatst dat nieuws gelezen over een Brits meisje wat ernstig ondervoed en levensbedreigend ziek in het ziekenhuis werd opgenomen? Zij had iets van vijftien jaar lang alleen maar kipnuggets en friet gegeten....
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik den kdat een psycholoog HEEL veel voor je kan doen, zeker als hij of zij hier in is gespecialiseerd. Maar je moet het uiteindelijk ZELF willen. Waar geen wil is, is geen weg. Ze kunnen je er niet een pilletje of oefening voor geven.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Voor mij begint het steeds meer als een eetprobleem te klinken. Geen idee waarom zich dat dan richt op bepaalde voedselproducten, maar het klinkt echt als een probleem waar inderdaad vooral een psycholoog je mee zou kunnen helpen. Stap A is nog eens naar je huisarts om een internist of MDL-arts definitief uit te laten sluiten dat er een lichamelijk probleem is. Stap B: aanmelden bij GGZ, of een speciale eetpoli. Een team dat is gespecialiseerd in eetstoornissen, kan hier écht wel iets mee hoor! Waarom denk je dat een psycholoog je niet zou kunnen helpen?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
mijn dochter at vanaf haar eerste hapje geen groente en geen fruit. na lang klooien met de meest belachelijke tips, meningen en goed bedoelde adviezen kwam ik uiteindelijk in het ziekenhuis met haar. hier zat het (niet lachen...) eet-team klaar om ons te ondersteunen. het bestond uit een kinderpsych, kinderarts, dietiste, en logopedist.
m'n dametje (inmiddels 1 jaar) had een verkeerde mondmotoriek en was overgevoelig voor structuren.
alles in haar mond was dus 'eng' (hetgeen wat je ook weleens ziet bij couveusekinderen die zit verzetten tegen het eten) roep niet dat het hier het geval is, maar het hoeft niet altijd 'onwil' te zijn of iets wat alleen maar tussen de oren zit. zowel om lichamelijke als psychische redenen kan het lichaam het eten er dus weer uit mikken, wat natuurlijk iets doet met het beeld over eten en de motivatie. lijkt me verstandig om hulp te zoeken bij zowel een psych, als bij een dietist en logopedist (#huh#? yep, die zijn er ook voor eetproblemen) ;-) vind het een beetje kortzicht en onnodig als men opmerkingen maakt als 'dom' noemen of roepen dat de vraagsteller 'normaal' moet doen, maar dat terzijde.
alles in haar mond was dus 'eng' (hetgeen wat je ook weleens ziet bij couveusekinderen die zit verzetten tegen het eten) roep niet dat het hier het geval is, maar het hoeft niet altijd 'onwil' te zijn of iets wat alleen maar tussen de oren zit. zowel om lichamelijke als psychische redenen kan het lichaam het eten er dus weer uit mikken, wat natuurlijk iets doet met het beeld over eten en de motivatie. lijkt me verstandig om hulp te zoeken bij zowel een psych, als bij een dietist en logopedist (#huh#? yep, die zijn er ook voor eetproblemen) ;-) vind het een beetje kortzicht en onnodig als men opmerkingen maakt als 'dom' noemen of roepen dat de vraagsteller 'normaal' moet doen, maar dat terzijde.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik ken het inderdaad ook vanuit de couveusetijd ; met name kinderen die langdurig beademd zijn, sondevoeding hebben gehad en veel negatieve ervaringen in het mondgebied hebben en niet echt hebben leren zuigen / sabbelen. Dat zijn kinderen die echt niet KUNNEN eten.
Hier praten we echter over iemand die vermoedelijk lichamelijk / motorisch wel in staat is om te eten (anders kreeg ze wel al sondevoeding) en ook technisch gezien wel eet, maar gewoon bepaalde dingen niet 'lust' (een probleem dat alleen voorkomt in landen met voedsel in overvloed, trouwens).
Dat neemt niet weg dat er wel degelijk een 'blokkade' kan zijn, en ik heb dan ook het eetteam juist aangeraden, maar vergelijkbaar met je dochter is het absoluut niet.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
ik weet niet of het vergelijkbaar is met mijn dochter want gevoeligheid in de mond is iets wat door de psyche verergert kan worden waar het lichaam weer op kan reageren.
of het daadwerkelijk of inmiddels een kwestie is van wel of niet 'lusten' of niet 'willen' zal men uit moeten zoeken. het kan zijn dat dit enkel een benaming is om iets te omschrijven.
snap trouwens al helemaal niet waarom de ouders niet aan de bel hebben getrokken als iemand op 6 jarige leeftijd spontaan het eetpatroon omgooit en dingen laat staan of (om welke reden en op welke manier dan ook zich blijft verzetten tegen eten)
ook al kan een raar gevoel in de mond ooit de oorzaak zijn geweest, men kan op elke leeftijd een eetstoornis (blokkade) ontwikkelen. :)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dat is ook de reden dat ik het een beetje vreemd verhaal vindt ; dat die ouders niet eerder serieus zijn gaan dokteren. Tenzij de huisarts gelijk heeft en het inderdaad een kwestie is van lieverkoekjes.
Ik heb een HEEL moeilijke eter (al vanuit de couveusetijd, vandaar dat ik ook de VOKCVS ken), maar bij Jip bleek het pure verwennerij. En dat gaat door tot op de dag van vandaag ; die moet ik HEEL strak bij snoep en lekkers weghouden (wat niet altijd meer lukt bij een 16-jarige) anders eet ze gewoon niet / niet gewoon. Dagen niet. Weken niet als het kan. Als ze kon leven op chips en toetjes zou ze het doen. Het gevolg van : geef maar gewoon dingen die ze WEL lust , dan zit er tenminste wat in en kan ze groeien - advies diëtiste/kinderarts !)Dat resulteerde al voor de kleuterschool in een kind dat eigenlijk alleen lieverkoekjes wil, en verder overal 'buikpijn' van krijgt of 'misselijk' wordt. (Hoewel ze sinds haar eerste verjaardag eigenlijk nooit meer heeft overgegeven).
Vier jaar 'verwennen' (i.e. voornamelijk dingen geven die ze lust) - op doktersadvies - resulteert in nu al 12 jaar vechten om dat er weer uit te krijgen. Goddank eet ze brood - en ik denk dat ze eenmaal op zichzelf ook weinig zal gaan koken. Met mondgevoel heeft dat niets te maken ; het zit allemaal tussen de oortjes.
'Lieverkoekjes' is overigens niet alleen maar chips ; er zitten gelukkig ook gewoon veel gezonde dingen bij. Ze is het type kind dat op een feestje niet bij de bak chips zat maar bij de wortels en komkommer, ze houdt erg van brood (ook met gezond beleg) en redelijk gezonde tussendoortjes. Maar met de pot mee-eten is en blijft een drama. Een (halve) aardappel met wat jus als je geluk hebt. Of een lepeltje macaroni zonder saus. Recentelijk ben ik Italiaans gaan koken, en eet ze beter, maar vanzelfsprekend wordt het nooit. Het is een soort verplicht nummer, zoals tanden poetsen.
Het eet-team heeft hij haar overigens niet geholpen ; het kwartje zal vroeg of laat bij haar zelf moeten vallen.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.