Eten mensen ook haan?

Een haan is een kip!
Een vrouwtjes-kip noemen we een hen.
En ja, verreweg de meeste kippen die in de supermarkt worden aangeboden zijn hanen.
Ca. 50 procent van de kuikentjes die uit het ei komen zijn hennen, maar die gaan gelijk in de versnipperaar of zo. Bio-industrie heet dat.

Haantjes kunnen geen eieren leggen en doen er veertien weken over om een gewicht van twee kilo te bereiken. Een gespecialiseerd vleeskuiken (de beruchte plofkip) bereikt dat gewicht in minder dan zes weken. De haantjes worden in Nederland dan ook als economisch onrendabel beschouwd en op hun eerste levensdag vermoord. Dit gebeurt ook voor de productie van biologische eieren. In Nederland gaat het ombrengen meestal geautomatiseerd. De kuikens gaan via een lopende band naar een ruimte met een hoge concentratie koolzuurgas (CO2). Door het gas zijn de kuikens volgens de Wageningen Universiteit in enkele seconden bewusteloos en sterven ze na enkele minuten. De dode kuikens worden gebruikt als voer voor dierentuindieren.
De onderzoeken naar alternatieven hebben nog niet tot een andere productiemethode geleid. In tegenstelling tot Italië kent Nederland geen gastronomische traditie van het eten van gemeste haantjes (giovani galli, oftewel ‘jong haantje’). Tot in de jaren tachtig gingen afgemeste Nederlandse haantjes via Van Gend en Loos per trein naar Italië, maar inmiddels voorzien de Italianen zelf in hun giovani galli. Het vlees leent zich uitstekend voor gerechten die in Nederland weinig worden gegeten zoals coq-au-vin, waterzooi, risotto en paella. Onderzoekers zien daarom voorlopig weinig toekomst in Nederland voor de zogenoemde ‘combinatiekip’: daarvan groeien de hanen op voor de vleesproductie en de hennen voor de eierproductie.