Wat is magnesiumstearaat en is het schadelijk voor het mensenlichaam?

Een prima en helder antwoord weer, zoals gebruikelijk. Dikke + dus. Vraag: magnesiumstearaat is niet oplosbaar, althans niet in water. Misschien wel in vet, dat durf ik niet te zeggen. Ik neem aan dat iemand die magnesiumstearaat als voedingssupplement gebruikt, dat doet om extra magnesium binnen te krijgen. Hoe goed werkt magnesiumstearaat voor dat doel?

Info klopt, alleen de redenatie dat 2 natuurlijke stoffen een bijna natuurlijk product opleveren is een foute.

@cryofiel
Mg-stearaat is slecht oplosbaar in water, en beter in vet of alcohol, dat klopt, maar "slecht" betekent niet "onoplosbaar", zeker in je mond, met een temperatuur van 37oC en een constante verse aanvoer van speeksel.
Mg-stearaat is een slechte bron van Mg, omdat het relatief weinig Mg bevat. Een molecuul bevat 36 atomen C, 4xO, 74xH en slechts één atoom Mg. Je kan beter. Mg sulfaat of nalaat slikken. Mg-stearaat heeft geen nutritionele functie, het is alleen bedoeld als antiklonter of bindmiddel. @Jackd
Ook dat is relatief. Het is evident dat Mg-stearaat moet je "maken", maar de chemie erachter is zo ongelofelijk simpel, basaal en alledaags dat ik daarom het woordje "bijna" had toegevoegd, maar nota neme tussen haakjes.
Waar ligt de grens tussen natuurlijk en synthetisch is weer een andere, overigens leuke, discussie.

Nalaat = malaat
Lange leve de corrector. :-P

Het komt in voedsel niet voor dus niet natuurlijk. (in dit verband) Sowieso zegt natuurlijk weinig, want er is genoeg 100% natuurlijk spul wat dodelijk is bij normale doseringen. Weet je hoe simpel het is om onverzadigd vet transvet te maken..

@Gabi, echt weer een uitgebreid en een goed onderbouwd antwoord, alvast een +1 Echter, ik vroeg mij als laatst nog 2 zaken af: 1) Wanneer magnesiumstearaat synthetisch wordt gemaakt, is dit dan een transvet of niet? Van transvetten weet ik dat deze niet gezond zijn voor het mensenlichaam... 2) Wordt magnesiumstearaat op de één of ander manier opgenomen in het lichaam (ik vermoed van wel aangezien het een soort vet is?) of is het onverteerbaar en wordt het via de ontlasting of via de urine afgevoerd? Als het onverteerbaar is; in welke mate is dit dat slecht of belastend voor de lever en nieren?

Met het slikken van magnesium sulfaat oppassen voor de laxerende werking. Verder goed spul.
(standaard zou ik Mg citraat adviseren)

@Gabi71, bedankt voor je toelichting. Ik begrijp hieruit dat magnesiumstearaat normaal gesproken totaal ongevaarlijk is. Vraagsteller heeft het echter over magnesiumstearaat in voedingssupplementen. Dat kan twee dingen betekenen: a) Hij wil magnesiumstearaat als supplement gebruiken om extra magnesium binnen te krijgen. Als dat zo is, en als ik jouw antwoord goed begrijp, is dat een werkzame methode, maar niet zo efficiënt. b) Hij wil een supplement gebruiken voor een ander doel, en hij ziet op de ingrediëntenlijst dat dat supplement ook magnesiumstearaat bevat. Hij vraagt zich af of dat wel in orde is. Als dat zo is, en als ik jouw antwoord goed begrijp, is magnesiumstearaat totaal ongevaarlijk. Heb ik dat zo goed begrepen?

Een tikfoutje in de laatste zin: "in welke mate is dit dat slecht of belastend voor de lever en nieren?" Het moet zijn: "in welke mate is dit dan slecht of belastend voor de lever en nieren?" @Jackd, voor extra magnesiumbehoefte neem ik inderdaad ofwel magnesiumcitraat ofwel magnesiummalaat, dat zijn 2 goed opneembare vormen dacht ik?

@Ginger357, ik laat het aan Gabi71 over jouw vragen te beantwoorden. Wat ik wel alvast kan zeggen is dat het niet uitmaakt of magnesiumstearaat synthetisch wordt gemaakt. Stearaat is stearaat, ongeacht de herkomst.

@Ginger357
Stearaat kan nooit een transvetzuur zijn, simpelweg omdat het volledig verzadig is. Transvetten moeten minstens één onverzadigdheid bevatten, die dan ide trans configuratie heeft ipv de natuurlijke cis
Mg-stearaat wordt in je darmen volledig verteerd, net zoals elk andere vet (uitzondering nu ff buitengelaten), en opgenomen in de vorm van Mg2+ en 2 vrije vetzuren die net zoals alle andere vetzuren afkomstig van vet ongeveer 9 Kcal per gram opleveren.
"Syntetisch" stearaat bestaat niet. Losse stearine vetzuren verkrijgen uit plantaardige of dierlijke vetten is iets fundamenteel anders, en dat is de voornamelijkste bron voor de industrie. Het is alsof je denkt dat slagroom syntetisch is omdat het uit melk wordt verkregen.
Mg-citraat en -malaat zijn prima opneembaar inderdaad. De vraag is of je deze supplementen écht nodig hebt, maar dat is weer een andere discussie... ;-) @Cryofiel
Mg-stearaat zit "toevallig" in veel supplementen omdat het een handig en goedkoop hulpmiddeltje is voor de fabricage van tabletten. Dat er Mg erin zit is bij wijze van spreken toeval, en die extra bron van Mg is mooi meegenomen, maar niet echt significant. Je gebruikt erg weinig Mg-stearaat in zo'n tablet.
Als een supplement moet dienen als bron van Mg, dan gebruik je liever citraat of malaat die in verhouding veel meer Mg bevatten en beter verteerbaar zijn.

@Jackd
Inderdaad, sulfaten kunnen laxerend werken, goede aanvulling! Feitelijk zijn de meeste Mg supplementen op basis van citraat of malaat.
Verder ben ik het op grote lijnen met je eens wat betreft "natuurlijk", maar ik beschouw nog steeds als natuurlijk bestanddelen van natuurlijke grondstoffen die d.m.v. extractie of hele simpele chemische of fysische reacties kunnen worden verkregen. In het geval van stearaat komt er geen enkele reactie aan te pas die niet plaats vindt in je eigen lichaam of met behulp van een emmer thuis en een paar zeer eenvoudige chemicaliën die overigens ook natuurlijk verkrijgbaar zijn.

Ik kan wel een mixje voor je maken, helemaal natuurlijk, zelfs volgens mij, daar ga ik geen slokje van nemen..
Daarnaast blijf ik erbij dat het in voedsel niet voorkomt dus niet natuurlijk is om in te nemen.
Maar dan gaat het alleen nog over de definitie van natuurlijk.

Wij zijn het mee eens hoor!
"Natuurlijk" is niet per definitie "beter" of zelfs veilig, dat is helder.
Maar bedenk dat b.v. slagroom, extra vierge olijfolie, of paprikapoeder, om maar een paar voorbeelden e noemen, komen niet voor in de natuur, dus volgens de hele enge definitie van "natuurlijk" zijn ze ook geen natuurlijk voedsel.
Dan hou je over als "natuurlijk voedsel" alleen water, verse groente en fruit, rauw vlees...
Je hebt gelijk als je zegt dat het een kwestie van definitie is, maar als het om voedsel gaat, is er vaak heel veel regelgeving die van alles en nog wat definieert, onder andere "natuurlijk", b.v. in de wetgeving over aroma's en kleurstoffen, en die zijn in bijna alle gevallen extracten die een eenvoudig niet al te ingrijpend proces hebben ondergaan. En toch zijn ze nog steeds "natuurlijk".

Ik stel voor dat we het gewoon een lichaamseigen stof noemen.

En dat water dan niet uit de kraan, maar uit een beekje. :-) Lichaamseigen stof? Ik denk het niet. Vertel maar waar het gevormd wordt. In vlees/organen zit het niet, plantaardig ook niet.

Zie hiervoor mijn eerdere uitleg.

Omdat ik Gabi71 graag ook hierover hoor:
Vet gaat als een (ander) vet de cel in, niet als slecht in water (bloed) oplosbaar stearaat.
Daarna wordt het verbrand, geen stearaat te bekennen.

Zoals al eerder gezegd produceert het menselijk lichaam zijn eigen stearaat. Hoe dat gebeurt kun je (onder andere) hier lezen:
http://biocyc.org/META/NEW-IMAGE?type=PATHWAY&object=PWY-5972

Ons lichaam (of een palmboom) produceert inderdaad zijn eigen stearaat, dus in strikte zin bevindt zich een zekere hoeveelheid vrij stearaat in onze cellen, maar dit moet niet gezien worden als een "eindproduct", eerder als een bouwsteen voor de synthese van triglyceriden, die getransporteerd worden door het bloed naar de plaats waar ze nodig zijn.
Daarnaast heb je ook stearaat in je darmen, direct nadat de triglyceriden in je voedsel verteerd zijn. Onze darmen kunnen geen triglyceriden opnemen. Magnesiumstearaat wordt niet gevormd in ons lichaam, simpelweg omdat wij het niet nodig hebben, en de juiste enzymen hiervoor missen. Maar de metabolieten die uit de vertering van Mg-stearaat ontstaan, zijn exact dezelfde die uit ons 'normale' dieet ontstaan, en ons lichaam synthetiseert, en zijn niet van elkaar te onderscheiden. Dus jullie beide hebben een beetje gelijk! (^_^)

Mooi gevonden.
Alleen had ik het nog steeds over magnesiumstearaat.
En ja, er zal ergens magnesium vrij zijn en dan heb je beide stoffen in een oplossing, of we dat magnesiumstearaat mogen noemen?

Nu moet je wel eerlijk zijn, want je had het wel degelijk over stearaat:
"Vet gaat als een (ander) vet de cel in, niet als slecht in water (bloed) oplosbaar stearaat.
Daarna wordt het verbrand, geen stearaat te bekennen."
Ik snap wel dat je met "stearaat" Mg-stearaat bedoelde, maar je schreef toch "stearaat". Twee opgeloste stoffen bij elkaar maken geen product, dus je mag gerust stellen dat Mg-stearaat in je lichaam alleen voorkomt via voedsel.

Bedankt voor je toelichting, Gabi!

Ik schreef inderdaad stearaat, maar dat was uit luiheid om magnesium erbij te schrijven. Duidelijker werd het er zeker niet door.

"Efficiency" is een veel mooier woord voor "luiheid".
Ik heb ook de neiging om zo efficiënt mogelijk te werken... ;-)

Ik ben ook regelmatig "efficiënt". Dat leidt soms tot misverstanden... @Gabi, zodra stearaat is opgelost, is de afkomst niet meer te achterhalen, toch? Dus of je nu magnesiumstearaat, natriumstearaat, ammoniumstearaat (bestaat dat?) of een andere combinatie binnenkrijgt - zodra de stof is opgelost, heb je losse stearaat-ionen (en lossen magnesium-, natrium-, ammonium- of andere positief geladen ionen).

Yep! Da's een efficiënt antwoord... :-)

Dat maakt dan, als ik het goed begrijp, het praten over 'magnesiumstearaat' zinloos, althans zodra het stearaat zich in het lichaam bevindt. Als wij magnesiumstearaat slikken, zal dat zich (althans, het deel dat niet ongewijzigd wordt uitgescheiden) binnen de cellen splitsen in lossen magnesium-ionen en stearaat-ionen. Vanaf dat moment zijn die stearaat-ionen op geen enkele manier meer te onderscheiden van de stearaat-ionen die van nature al in het lichaam voorkomen, dan wel die door het lichaam zelf worden geproduceerd. Als we geen magnesiumstearaat slikken, bevat het lichaam nog steeds stearaat-ionen - het lichaam produceert die immers zelf. In het lichaam zijn ook magnesium-ionen aanwezig. En natuurlijk natrium-, kalium-, calcium-, lithium-, ammonium- en nog veel meer ionen. We mogen dus zeggen dat het lichaam magnesiumstearaat bevat. En/of natriumstearaat. En/of kaliumstearaat. Enzovoort, voor elk positief ion uit de lijst in de vorige alinea, en voor nog veel meer positieve ionen. Maar, zoals gezegd, is dat alles nogal theoretisch omdat het stearaat-ion en zo'n positief ion elk hun eigen weg gaan. Het is dus maar net welke combinatie je wilt benadrukken.

Ter illustratie van het bovenstaande een voorbeeld dat wellicht bekender is omdat het beter aansluit bij de scheikunde van de middelbare school. Als je oplossingen van natriumchloride en kaliumjodide mengt, is het resultaat niet te onderscheiden van een mengsel van natriumjodide en kaliumchloride. In beide gevallen heb je een oplossing waarin natrium-ionen, kalium-ionen, chloride-ionen en jodide-ionen elk hun eigen weg gaan. Je mag zelf kiezen of je het hebt over een mengsel van natriumchloride en kaliumjodide, of over een mengsel van natriumjodide en kaliumchloride.

Een eigenschap van Magnesiumstearaat:
Het is slecht oplosbaar in water, als beide stoffen tegelijk in redelijke hoeveelheden ergens in een waterige oplossing in ons lichaam zouden zijn zou het neerslaan.
Dat gebeurt niet, dus kan je wel stellen dat het er niet is in hoeveelheden die het noemen waard zijn.
(in zeer kleine hoeveelheden is zo ongeveer elke stof aanwezig) Als we het slikken heb je een slecht oplosbare (zeepachtige) stof in je darmen dat daar van nature niet voorkomt. woorden van Cabi71
`Magnesiumstearaat wordt niet gevormd in ons lichaam` Natriumjodide / kaliumchloride is een slecht voorbeeld want dat zijn goed oplosbare stoffen.

1.  Magnesium komt van nature voor in het lichaam. 2.  Stearaat komt van nature voor in het lichaam. 3.  Je MAG dus zeggen, volgens bovenstaande uitleg, dat magnesiumstearaat van nature voorkomt in het lichaam. Jij wilt dat kennelijk niet horen. Prima, we kunnen ook jou terwille zijn: 4.  Natrium komt van nature voor in het lichaam. 5.  Je MAG dus zeggen, volgens bovenstaande uitleg, dat natriumstearaat van nature voorkomt in het lichaam. Wat doe je dan met de magnesium-ionen? Ook daarin kunnen we jou terwille zijn: 6.  Chloride komt van nature voor in het lichaam. 7.  Je MAG dus zeggen, volgens bovenstaande uitleg, dat magnesiumchloride van nature voorkomt in het lichaam. Feit blijft dat zowel magnesium- als stearaat-ionen van nature voorkomen in het lichaam. In oplossing gaan ze elk hun eigen weg. Als jij dus de term 'magnesiumstearaat' liever niet hoort, combineer jij de magnesium- en de stearaat-ionen gewoon met iets anders. Net zoals bij het natriumchloride en kaliumjodide. Als zich zometeen iemand meldt die (om onbekende reden) ab-so-luut niet wil horen dat natriumchloride bestaat, dan zijn we die persoon terwille en hebben we het over natriumjodide en kaliumchloride. Voor de werkelijkheid maakt het niet uit. Als we op die manier de lieve vrede kunnen bewaren, dan doen we dat toch gewoon?

1 en 2: niet op dezelfde plek
3: dus NEE!

Jouw theorie is dus dat er cellen zijn waarin wel magnesium zit, maar waarin de natuurlijk stearaatproductie is stilgelegd. Daarnaast zijn er, alweer volgens jouw theorie, cellen waarin de natuurlijke stearaatproductie gewoon doorloopt, maar waarin geen magnesium mag voorkomen. Goed, dat is dan duidelijk.

Leg anders eerst even uit hoe de componenten van een zeer slecht oplosbare stof in ruime overmaat in een oplossing aanwezig kunnen zijn.
(dat kan niet onder normale omstandigheden, dus zijn de twee componenten niet aanwezig)

Waar haal je dat "ruime" vandaan?

Magnesiumstearaat is niet tot zeer slecht oplosbaar in water, ik kwam ergens 40mg per liter tegen. Dat is bijna niks.
http://en.wikipedia.org/wiki/Magnesium_stearate
Een relevante hoeveelheid zou dus een ruime overmaat zijn.
(maar zonder "ruime" mag ook hoor) ps. bij 5% Mg in Magnesiumstearaat zou 40mg/l 2mg/l Mg betekenen.
Met 1mmol/liter Mg in bloed,
http://www.uwbloedserieus.nl/aanvraagformulier.php?id=258
is 2mg/liter ongeveer wat er aan Mg in het bloed zit, maar aangezien er in de cellen meer zit is de concentratie daar hoger.
Voeg daar stearate aan toe en magnesiumstearaat zou neerslaan en dan heb je een behoorlijk probleem.. Hier kan je vast een paar pagina's over vol schrijven. Dit komt echter een stuk dichter in de buurt dan de "1,2 ,3" NB: zelfs als zouden we het een lichaamseigen stof noemen, dan nog zegt dat niks over de veiligheid ervan. Ook van lichaamseigen stoffen is een simpel drankje (normale hoeveelheden) te maken waar je echt geen slokje van wilt nemen..

Ik heb geen idee waar je nu zo'n moeite mee hebt. Maar goed, jij je zin. Als je het echt zo graag wilt, dan is magnesiumstearaat een chemisch gevaar. Het wordt vanaf nu niet meer door het menselijk lichaam geproduceerd. Ook de ontdekking dat stearaat door vele andere soorten zelf in het lichaam wordt geproduceerd, wordt bij deze teruggedraaid. Als je het écht heel graag wilt, dan werd stearaat vanaf vandaag nog nooit door welk organisme dan ook geproduceerd. Mocht het in de toekomst toch weer door het lichaam worden geproduceerd (wat dus vanaf nu niet meer het geval is), dan is het een levensgevaarlijke stof die zo snel mogelijk door de lever onschadelijk dient te worden gemaakt. Is het nu naar je zin? Nu hoeven we alleen nog maar de rest van de wereld te overtuigen. En natuurlijk die sites die aangeven op welke manier het menselijk lichaam stearaat produceert, aangeven bij de kwakzalverspolitie.

Jullie vergeten een paar belangrijke zaken: -1. Mg-stearaat is niet goed oplosbaar in water, dat klopt, maar onze maag en darmen bevatten (gelukkig!) veel meer dan alleen water, want een stuk bacon is ook behoorlijk onoplosbaar, en toch kunnen wij het verteren. Met behulp van gal en met de enzymen in onze darmen wordt Mg-stearaat binnen no-time een sopje van losse stearaat en mG2+ ionen die opgenomen worden en hun normale metabolische weg volgen net zoals alle andere vetten en mineralen die wij eten. -2. Ons lichaam kan geen Mg-stearaat synthetiseren, dat staat vast, en dat heeft met eenvoudige evolutie te maken: wij hebben het stof niet nodig dus maken wij het niet aan.
Maar let op!!!! Dat Mg-stearaat geen lichaamseigen stof is, kan nooit tot de conclusie leiden dat het schadelijk is. Caseïne van koemelk, gluten van brood of zetmeel van aardappelen zijn ook geen lichaamseigen stoffen, en wij kunnen ze op geen enkele manier aanmaken, en toch zijn ze hartstikke gezond en voedzaam.
Er zijn veel stoffen die ons lichaam zelf aanmaakt, en die enorm schadelijke kunnen zijn (te veel trypsine, te veel histamine...) Het is een kwestie van dosering en timing. -3. Ik ben het met Cryofiel niet eens dat Mg-stearaat "van nature" in ons lichaam zich bevindt. Cryofiel stelt dat omdat wij stearaat via andere bronnen binnenkrijgen en zelfs kunnen aanmaken, je de conclusie MAG trekken dat Mg-stearaat "op een indirecte manier" in ons lichaam zit. Volgens deze principe zou je kunnen concluderen dat er in Mars een replica van de Taj-Mahal zich bevindt, omdat alle nodige grondstoffen zich daar bevinden. Op dat punt ben ik het niet met je eens, Cryo, sorry!
Maar toch is het helemaal waar dat eenmaal Mg-stearaat afgebroken is met behulp van gal en enzymen, de ontstane metabolieten niet te onderscheiden zijn van Mg2+ of stearaat van een andere oorsprong, of zelf gesynthetiseerd. En vervolgens, (zie punt 1 en 2) kan ons lichaam de losse Mg2+ en stearaat gewoon gebruiken zonder de geringste schade op te lopen. Conclusie wat mij betreft:
- Mg-stearaar is geen lichaamseigen stof, maar...
- Mg-stearaat kan verteerd worden, en...
- Mg-stearaat is niet schadelijk, behalve bij zéér overmatige consumptie (zoals bekend geldt dat voor alles in het leven)

@C: Zeg ik ergens dat het gevaarlijk is? @G: mooi stukje.
1: Algemeen wordt Mg-stearaat als slecht opneembaar gezien. (en niet omdat er maar 5%Mg in zit) dus ik heb hier toch twijfels bij.
2. gluten!!! (ik zeg niks, beetje off topic)

Sorry Jackd, maar op z'n minst suggereert je tóch dat het niet goed is. Je schreef:
"Voeg daar stearate aan toe en magnesiumstearaat zou neerslaan en dan heb je een behoorlijk probleem" En:
"zelfs als zouden we het een lichaamseigen stof noemen, dan nog zegt dat niks over de veiligheid ervan." En dat komt waarschijnlijk omdat je blijft denken dat Mg-stearaat niet goed oplosbaar is in water. En dat klopt en is helemaal waar, maar het hele punt is dat behalve in het eerste stuk van ons maag-darm kanaal, kom je Mg-stearaat nergens meer tegen in je lichaam, alleen de losse metabolieten (Mg2+ en stearaat) die volkomen veilig zijn.
Als Mg2+ en stearaat elkaar "tegen komen" binnen je cellen (hoogst onwaarschijnlijk!) dan zou toch helemaal niets gebeuren, want wij missen de enzymen om de reactie op gang te zetten. Het blijven dus los Mg2+ en los stearaat. Nogmaals: volstrekt veilig vóór consumptie, tijdens consumptie, en ná consumptie.

Metallische ionen in het bloed of in de cellen, zijn meestal gebonden aan eiwitten, coenzymen, enz. Anders zouden ze nare redox reacties kunnen veroorzaken. Uitzondering hierop zijn enkele metalen zoals Na+, Ca2+ of K+ die onmisbaar zijn voor het behouden van de osmotische druk en talloze andere reacties.
Dat geldt ook voor vetzuren (zoals b.v. stearaat), die vind je bijna nergens "los", vaak zijn ze gebonden aan andere metabolieten, en als ze in grote hoeveelheden rond zwerven in het bloed, dan worden ze snel opgenomen en gebonden om triglyceriden te vormen die zich genadeloos ophopen rond de heupen en buik ;-)

Als magnesiumstearaat zou neerslaan als vaste stof in cellen (of bloed) dan heb je een flink probleem. Net als elke stof die neerslaat, je wilt ook geen vast zout ergens in je lichaam hebben. Ik ga tegen lichaamseigen / natuurlijk in, ook als argument dat het daarom niet slecht of zelfs goed zou zijn. Dat ik twijfels heb over de officiële veilige waardes dat is weer een andere discussie. Die ik hier niet begonnen ben, ook niet van plan trouwens. Die waardes zijn wel zo hoog en normale innames niet al te hoog, dat er genoeg andere dingen meer de moeite waard zijn om me zorgen over te maken.

Je standpunt is helder: "ALS Mg-stearaat zou neerslaan..." ... maar het KAN niet neerslaan, omdat eenmaal je Mg-stearaat opeet, dan wordt het zeer snel afgebroken in je maag-darm, en de losse bestandsdelen zullen nooit met elkaar reageren tot (alweer) Mg-stearaat. Voor de zoveelste keer: wij missen de enzymen hiervoor, en daar valt niet aan te twijfelen: dat is platte, basis biochemie, geen wetgeving of geschatte veilige marges. Je kan twijfels hebben over de "officiële veilige waardes" zoals je deze noemt, maar dat is een andere zaak.
In ieder geval, Mg2+ via voeding is behoorlijk 'onschuldig', en de hoeveelheid Mg2+ die je binnen krijgt via Mg-stearaat is vrijwel verwaarloosbaar. Wat het andere component betreft, met één hapje bacon krijg je veel meer stearaat binnen in de vorm van verzadigd vet dan met héél veel tabletten met E572 op het etiket.

Je haalt dat stukje nu uit zijn verband, het ging erover als de (geladen) componenten ergens tegelijk zouden voorkomen.
Hoezo enzymen? Als je een zout oplost en je onttrekt water dan vormt het zout zich weer. Geen enzymen voor nodig.
Maar ik gok dat je ervan uitgaat dat de componenten in andere verbindingen voorkomen en dat er dan enzymen voor nodig zijn om .. te vormen. (dan ben ik het helemaal met je eens) Mg-stearaat is toch echt iets anders als stearinezuur.
Je kan dat niet gelijk stellen in een vergelijking met bacon.
Mg-stearaat lost niet op, daar moet iets voor gebeuren.
Stearinezuur lost wel op en daarbij ontstaat een zure omgeving.
Daarmee zeg ik niks over veiligheid, wel over de manier van redeneren. Mogelijk is stearinezuur veel schadelijke dan Mg-stearaat. (je kan hiermee 2 kanten op..)

@Gabi71, een paar reacties terug vergeleek je mijn vergelijking met de Taj Mahal... Ik begrijp wat je bedoelt, maar ik denk dat je mijn analogie te ver doortrekt... Mijn stelling is dat stearaat van nature in ons lichaam voorkomt. We krijgen het binnen door natuurproducten te eten, en we maken het zelf aan. Ook magnesium komt van nature in het lichaam voor. Dat maken we natuurlijk niet zelf aan, maar het komt wel voor in de (natuur)producten die we eten, en het lichaam heeft magnesium hard nodig. Er zit dus van nature zowel magnesium als stearaat in het lichaam. Waar dat vandaan komt, is niet te zeggen. Het enige dat met zekerheid vaststaat is dat magnesium en stearaat beide van nature in het lichaam voorkomen. Mijn (simplistische?) idee is dan: stel eens dat iemand geen magnesium en geen stearaat in het lichaam zou hebben, en dat je dan magnesiumstearaat zou inspuiten. Dit is natuurlijk een puur hypothetisch geval, oké - maar het resultaat zou zijn dat die hypothetische persoon daarna zowel magnesium als stearaat in het lichaam zou hebben. De natuurlijke situatie dus (even afgezien van de verhoudingen)! Je kunt het ook anders verwoorden:
--   Iedereen heeft zowel magnesium als stearaat in zijn lichaam.
--   Als je magnesiumstearaat slikt, krijg je daarmee zowel magnesium als stearaat binnen. Net zoiets als vis met sperziebonen dus. Die komen in de natuur ook niet in die combinatie voor. Maar op ons bord is de combinatie geen probleem. En ja, sommigen zullen zeggen dat een maaltijd van vis met sperziebonen volstrekt onnatuurlijk is, en twijfels gaan zaaien over de maximale hoeveelheid vis en de maximale hoeveelheid sperziebonen die je mag eten. Dat kan. Het wil echter niet zeggen dat een maaltje vis met sperziebonen op z'n tijd gevaarlijk zou zijn en misschien zelfs zou moeten worden vermeden.

Een sperzieboon in je bloedbaan, dan heb je pas een probleem!

Liever een sperzieboon dan een vis... ;-) Serieus, ik bedacht me net iets. Iets waaraan ik wel zijdeling heb gerefereerd in eerdere bijdragen, maar dat ik niet expliciet zo heb benoemd. Dat is het volgende: Je kunt wel zeggen dat stearinezuur natuurlijk is en stearaat niet... maar stearinezuur is gewoon precies hetzelfde als waterstofstearaat! Dus in plaats van magnesiumstearaat heb je dan waterstofstearaat. Magnesiumstearaat splitst zich bij het oplossen in magnesium-ionen en stearaat-ionen.
Waterstofstearaat (ofwel: puur natuur stearinezuur) splitst zich bij het oplossen in waterstof-ionen en stearaat-ionen. Waterstof-ionen zijn puur natuur en lichaamseigen.
Magnesium-ionen zijn puur natuur en lichaamseigen.
Stearaat-ionen zijn puur natuur en lichaamseigen. Als je stearinezuur accepteert, accepteer je automatisch stearaat. Want stearinezuur is slechts een andere naam voor waterstofstearaat.

Dingen bedenken komt dicht in de buurt van dingen verzinnen.
verschil:
zuurtegraad
oplosbaarheid Zoals ook ik mij vorige reactie (voor het speciebonenverhaal) staat.
Maar lezen doe je blijkbaar niet, heb je ook geen tijd voor als je blijft doordrammen.

Ik bedacht me een FEIT. Dat feit verzin ik niet. Ook jij gaat er niet tegenin - en dat zegt al heel veel. Natuurlijk is er verschil in zuurtegraad. Een waterstof-ion is de definitie van zuur-maken. Een magnesium-ion heeft een veel kleinere invloed op de zuurgraad. Maar waarom al die bijzaken erbij halen? Het punt is:
Stearinezuur (goed en natuurlijk, volgens jou) is waterstofstearaat. Het is gewoon exact hetzelfde. Waterstof en stearaat. Met bepaalde eigenschappen, ja - maar het is en blijft waterstof plus stearaat. Toch is stearaat volgens jou slecht. En daar klopt dus iets niet.

Even een paar feiten om antwoord te geven aan vragen die in de laatste reeks van reacties zijn gesteld: - Stearinezuur en stearaat zijn in wezen precies hetzelfde, zoals Cryo stelt. In feite, als je stearinezuur (of stearaat) opeet, dan ontstaat vanzelf een balans tussen de gehydroliseerde vorm (=stearaat, die een H+ ion "loslaat") en de niet gehydroliseerde vorm (sterainezuur, met de H-atoom gebonden) Beide vormen komen voor in onze normale voeding (meestal als onderdeel van een triglyceride zoals b.v. in bacon), en kunnen ook door ons lichaam worden gesynthetiseerd. Datzelfde geldt voor Mg2+.
- Stearinezuur, net zoals alle andere vetzuren, zijn hele zwakke zuren, en dat betekent dat ze slechts in geringe mate hydroliseren tot stearaat en H+ ionen. Vetzuren dragen daarom NIET significant bij aan een zure omgeving in het lichaam.
- Niets is onoplosbaar, hooguit 'zeer slecht oplosbaar'. Mg-stearaat is slecht oplosbaar in water, maar zoals ik al een paar dagen geleden schreef, kan WEL oplossen in ons lichaam. Met behulp van gal, zuur en enzymen krijgt ons lichaam Mg-stearaat toch opgelost en verteerd in een mum van tijd, en dan ontstaan... inderdaad: de uiterst onschuldige stoffen Mg2+ en stearinezuur (of stearaat, zoals je wilt, want nogmaals: het is hetzelfde)
- Mg2+ en stearaat reageren NIET spontaan met elkaar om Mg-stearaat te vormen. Je hebt een katalysator nodig (enzymen zijn niets anders dan biologische katalysatoren) Dus je hoeft niet bang te zijn voor rare reacties in je lichaam. Sterker nog, ons lichaam bevat "van nature" stearaat en Mg2+ afkomstig van voeding en eigen synthese, en ze reageren niet met elkaar, want zoals ik al eerder schreef, zijn ze meestal gebonden aan andere stoffen in het lichaam. Vandaar, Cryo, mijn vergelijking met de Taj Mahal: Mg2+ en stearaat in ons lichaam gaan nooit uit zichzelf reageren om Mg-stearaat te vormen; zonder externe hulp zal ook nooit uit zichzelf een Taj Mahal uit de stof in Mars ontstaan. Mijn hele punt is dat hoewel Mg-stearaat een "humaan verzinsel op basis van natuurlijke ingrediënten" is, ons lichaam breekt het meteen af tot basiscomponenten die volkomen veilig en natuurlijk zijn, en op gen enkele manier schade kunnen veroorzaken, direct of indirect. En hiermee eindig ik mijn bijdrage, want als het nu nog niet helder is voor wie dit leest, dan moet het aan mij liggen: sorry, ik kan het niet beter uitleggen!

Beste mensen, heel erg bedankt voor de reacties en de leuke discussies maar over enkele uren zal mijn vraag automatisch gesloten worden, bij deze wil ik Gabi extra bedanken voor het uitgebreide antwoord. +11 ;)