ik heb een eetstoornis en eet hierdoor weinig tot niets. maar ik val nooit flauw. hoe is dit mogelijk?

Simpel: iedereen is anders. En elk lichaam is anders. Sommige mensen vallen vrij snel flauw, anderen niet. Net zoals sommige mensen snel buikpijn hebben en een ander veel sneller hoofdpijn bij stress, sommige mensen heel misselijk kunnen worden maar bijna nooit overgeven, terwijl anderen heel makkelijk c.q. snel overgeven.

Met flauwvallen is dat hetzelfde. Een eetstoornis is een enorme aanslag op je lichaam, en dat betekent dat je lichaam ook gaat protesteren. Bij de één zal dat zijn in de vorm van vaak flauwvallen, terwijl een ander vooral heel moe is en zich niet meer kan concentreren. Bij de één zal ook de hartfunctie sneller achteruitgaan dan bij de ander. Daarbij kunnen natuurlijk de gedragingen die iemand heeft met een eetstoornis ook verschillen: de ene eetstoornis is de andere niet, en zelfs met hetzelfde 'etiketje' kan er nog een wereld van verschil zitten tussen de ene en de andere persoon.

Sommige mensen met een eetstoornis functioneren verbazingwekkend 'goed' als je kijkt naar hoe ondervoed ze feitelijk zijn. Ik heb vaker mensen gezien waarvan je op basis van de eetstoornisgedragingen zou verwachten dat ze veel meer en veel ernstiger complicaties zouden hebben. Daar heb ik om eerlijk te zijn geen verklaring voor. Ik vermoed dat het lichaam in een soort reservestand verder gaat zodat iemand soms met heel weinig voedsel nog vrij lang redelijk kan functioneren.

Toch is dat letterlijk levensgevaarlijk: vergelijk het met een auto waarmee je rondrijdt waarvan al kilometers lang de meter aangeeft dat de tank leeg is. Op het moment dat de meter dit aangeeft, is de tank nog niet helemaal leeg. Je kunt er dus nog even mee doorrijden, maar dat betekent wel dat je acuut met een lege tank kunt komen te staan. Er is nu eenmaal geen signaal dat nog aangeeft: "nog even en hij is écht leeg". Bij auto's is het in mijn ervaring trouwens ook zo dat je bij sommige auto's nog een hele tijd kunt doorrijden terwijl de meter aangeeft (bijna) leeg te zijn, terwijl bij andere auto's juist dat laatste stukje van de meter ineens heel snel gaat en je dan écht zonder brandstof staat. Blijkbaar werkt het bij mensen net zo. Het probleem is alleen dat je vantevoren niet weet of jij een meter hebt die te vroeg of juist te laat aangeeft dat je tank leeg is.

Tenslotte: als je nog geen goede hulp hebt voor je eetstoornis, zoek die dan alsjeblieft. Elke dag dat je eerder hulp krijgt, is een dag in jouw voordeel.