Moet ik voedingsvezels aftrekken van koolhydraten als het apart op het etiket staat?

Vezels verteren niet, en bevatten dus ook geen koolhydraten die in het lichaam komen.
Alle koolhydraten die wél in het bloed (kunnen) komen, staan op het etiket vermeld bij koolhydraten.

Een voedingsmiddel wordt over het algemeen in fracties verdeeld
1 Droge stof / water (Droogstoof bij 105 graden voor een paar uur)
Dan wordt van de droge stof bepaald welke fractie in chloroform oplost.
Wat oplost in chloroform wordt ruw vet genoemd

Dan wordt het voedingsmiddel tot in kleine moleculen vernietigd in kokend zwavelzuur gedurende enige uren. De ammonia moleculen zijn een maat voor de hoeveelheid stikstof in het voedingsmiddel. Omdat eiwitten voor gemiddeld 16.5% uit stikstof bestaan, kun je het stikstofgehalte omzetten in een eiwitgehalte.
Dat is de ruw eiwit fractie

Om te zien wat er dan nog aan zouten overblijft wordt het voedingsmiddel verast. Alles wat bij 500 graden celsius niet verbrandt is de as fractie.

De restpost bij deze analyse wordt overige koolhydraten genoemd, dit zijn brandbare (organische) moleculen, dat kunnen dus net zo goed cellulosevezels, houtvezels, zetmeelbolletjes, als suikermoleculen zijn. De analyses op het etiket geven ook vezels aan, dat is dus een fractie van die overige koolhydraten. De vezels kunnen bepaald worden door verteringsproeven te doen, of met andere methodes.

De pindakaas bestaat dus voor 92% uit droge stof plus een klein beetje voor de asfractie (0,16 gram Natrium, en minieme hoeveelheden andere elementen, plus misschien wat chloride en carbonaat).
De pindakaas bevat dus 5% verteerbare koolhydraten (1% zetmeelachtig, 4% suikers).