Wat zijn de verschillende fases waarin iemand komt als hij/zij niets meer eet?

De meeste mensen kunnen maximaal twee maanden in leven blijven zonder eten. Wekenlang zonder voedsel leven kan onherstelbare gezondheidsschade veroorzaken. Dikkere mensen kunnen een hongerstaking langer verdragen dan magere mensen. Een hongerstaking verloopt, wanneer de staker normaal blijft drinken, er niet wordt ingegrepen en de staker doorzet tot de dood erop volgt, als volgt:

De eerste week wordt de hongerstaking goed verdragen. De staker krijgt een aanhoudend hongergevoel en maagkramp, maar functioneert nog normaal en kan zelfs nog aan lichaamsbeweging doen als hij dat zou willen. Het bloedsuikergehalte daalt licht maar blijft dan stabiel. Het lichaam maakt eerst de beschikbare glucose op en begint daarna aan het verbranden van lichaamsvet om in de energiebehoefte te voorzien.
1 tot 4 weken na de laatste voedselconsumptie is het gewicht aanzienlijk afgenomen. Men krijgt duizeligheid en hoofdpijn door orthostatische hypotensie en bradycardie. Men is doorlopend moe en lichamelijke inspanning is niet meer mogelijk. Zelfs praten is dermate vermoeiend dat de hongerstaker dit beperkt tot een absoluut minimum. Door concentratiestoornissen is lezen eveneens niet meer mogelijk. De lichaamstemperatuur daalt door de verlaagde stofwisseling. Het lichaam 'rantsoeneert' de beschikbare energie met betrekking tot de verschillende organen. Soms is nu al ziekenhuisopname noodzakelijk.
Na ongeveer 4 weken is het lichaamsvet op en begint het lichaam aan de consumptie van de interne organen ('starvation mode'). Een algemeen ziektegevoel overheerst nu met symptomen als gehoorverlies, dubbelzien, misselijkheid, braken, slechter zien en bloedingen in spijsverteringskanaal. Er is geen geestelijke achteruitgang maar wel concentratiezwakte, apathie en psychische labiliteit.
De dodelijk aflopende hongerstakingen eindigen na 42 tot 79 dagen in het overlijden van de hongerstaker. De terminale fase duurt vaak enkele uren tot een dag, en kenmerkt zich door stemmingswisselingen, soms euforie, en uiteindelijk verwardheid, coma en overlijden.
Groet