Hoe noem je een vegetariër die wél dierlijke E-nummers gebruikt?

Dat is géén vegetariër. Maar iemand die (vermoedelijk om gezondheidsredenen) geen vlees eet.

Niet alleen om gezondheidsredenen ; er zijn zelfs mensen die vlees gewoon niet lekker vinden (of niet lekker klaar kunnen maken natuurlijk, dat kan ook ;-) ) . Ik kan me daar zelf weinig bij voorstellen, maar ze schijnen te bestaan. En die zijn verder niet zo strikt in de leer. Maar dat zijn alle vegetariërs ook niet altijd, hoor.

Ik ben zo'n persoon, ik eet geen vlees, of zelden eigenlijk, omdat ik het niet lekker vind (maar wel goed kan klaarmaken volgens mijn zoon), vis daarin tegen vind ik heerlijk en eet ik 3 keer in de week, ik noem mezelf een flexitariër.

Ik denk niet dat je mensen zo strikt in vakjes kan duwen. Je hebt echte vleeseters, pure veganisten, en van alles daartussen. Ik denk dan: zolang mensen maar bewust zijn van wat ze eten is er al heel wat gewonnen. En verder? Zelf ben ik vegetariër, ik koop ook geen melk, maar wel weer vlees voor mijn katten.ik ken iemand die thuis veganistisch leeft, maar buiten de deur vegetarisch. Je kan niet overal een etiketje aan hangen, en dat hoeft ook niet.

Ik ben zo iemand die jij omzchrijft in je vraag. Ik eet geen vis en vlees maar kijk niet zo nauw naar dierlijke producten. In huis wel maar als ik op een verjaardag zit of in een restaurant ga ik niet vragen of er stremsel in de kaas zit. Ik ben dan ook meer vegatariër omdat ik geen vlees lust (zal wel tussen de oren zitten) misschien dat het daarom voor mij anders ligt.
O ja, voor Marleen, mijn stoofpotjes en rollades zijn geweldig als ik mijn omgeving mag geloven ;)

Ik ben het eens met Rieneke: daar is niet per se een etiketje voor, en dat hoeft ook niet. Wat jij omschrijft, is gewoon iemand die geen vlees eet, of een vegetariër die niet al te strikt is. Net hoe je het noemen wilt. 'Bewuste consument' vind ik dan ook zo flauw, net alsof mensen die vaker vlees eten dat niet zijn. Ik koop maar zelden vlees of vis, maar wel met regelmaat producten waar vlees in zit. Ik kan door mijn handicap maar beperkt zelf koken, dus gebruik vrij vaak kant-en-klaar maaltijden of -producten. Als ik de keus heb, kies ik het product met zo min mogelijk vlees of dierlijke producten, tenzij ik die optie gewoon niet lekker vind. En ik eet liever wat vaker vlees dan dat ik bij gebrek aan keus drie keer per week hetzelfde eet. Melk drink ik niet, maar kwark gebruik ik soms wel (zeker nu ik moet aankomen; soja- als het kán, maar de volle producten zijn meestal dierlijk en dan kies ik vooral praktisch en datgene wat betaalbaar is). Ik gebruik een plantaardige margarine. Eieren heb ik wel regelmatig in huis, maar als ik ze in een recept weg kan laten of vervangen voor een plantaardig product, dan doe ik dat. Ik gebruik agar in plaats van gelatine, en als ik toevallig weet van een product dat een gelijkwaardig product geen dierlijke e-nummers heeft dan kies ik daarvoor, maar ik ga er ook niet speciaal op letten. Buiten de deur kies ik vegetarische varianten als dat kan, maar die eens in de paar jaar dat ik in een restaurant eet, bestel ik net waar ik zin in heb. Ook als dat toevallig vlees is. Als ik te gast ben en mensen vragen of ze ergens rekening mee moeten houden, zeg ik dat ik alles eet. Hooguit zeg ik een keer dat ik niet zo'n grote vleeseter ben, of neem ik zelf vegetarische en veganistische hapjes mee als we gevraagd worden iets mee te nemen voor op de barbecue. Ik weiger mezelf flexitariër te noemen. Wat ben ik dan? Ik houd het maar gewoon op 'iemand die niet veel vlees eet.'