waarom kunnen er sulfieten in wijn zitten?

Sulfiet is een verzamelterm voor alle stoffen met zwavel.
Het wordt toegevoegd tijdens het wijn maken, omdat het twee functies heeft.
Ten eerste beschermt sulfiet de wijn tegen oxidatie, waardoor deze fris en fruitig blijft.
Ten tweede voorkomt het de groei van ongewenste bacteriën en schimmels, wat de wijn zuiver houdt.

Met name voor bepaalde astmapatiënten kan sulfiet in wijn al in een hele lage dosering averechts op de luchtwegen werken. Daarom wordt op het wijnetiket altijd vermeld ‘bevat sulfiet(en)’. Voor de meeste mensen is sulfiet echter een veilige stof, zeker in de minieme concentraties die tegenwoordig worden gebruikt.
Toepassen van sulfiet in wijn is bovendien aan hele strenge regels gebonden. Voor rode wijn mag maximaal 150 mg/l worden gebruikt en voor witte wijn en rosé maximaal 200 mg/l. De meeste wijnen bevatten echter véél minder dan die maxima. Meer dan de helft van alle wijnen bevat minder dan 80 mg/l sulfiet, ofwel ongeveer de helft van het wettelijk maximum.
Er zijn geen wijnen zonder sulfiet. Bij de gisting komt er vanzelf sulfiet vrij, en dus van nature zit er in elke wijn sulfiet, zelfs als de wijnmaker het niet gebruikt.
Als op een wijnetiket staat 'zonder sulfiet' wordt hiermee dus bedoeld 'zonder toegevoegd sulfiet'.