Wat is een luthéal?

De luthéal is een vleugel die zodanig is geprepareerd dat de klankkleur veranderd kan worden. Hij kan beschouwd worden als een voorloper van de geprepareerde piano. Het instrument werd in 1922 door de Belg George Cloetens ontworpen. Het geluid ligt tussen een harp, een klavecimbel en een pianoforte in.
De luthéal heeft vier registers die in verschillende combinaties te gebruiken zijn. Het klavier van de vleugel lijkt een beetje op een kerkorgel. Als de registers worden ingeschakeld, blijft de pianoklank gehandhaafd.
Voor het klavecimbelregister hangen de stalen contactpennen een millimeter boven de snaren. De pennen raken de snaren pas vanaf mezzoforte en zo ontstaat een klankkleur die op die van het klavecimbel lijkt, maar wel met het dynamische bereik van een vleugel.
Bij het harpregister liggen er dunne viltjes op alle snarenkoren, precies op de helft van de snaarlengte, waardoor het geheel een octaaf hoger klinkt en een reeks even boventonen ontstaat.
Wanneer beide laatste registers samen worden ingeschakeld, ontstaat de typische klank van de Hongaarse cimbalom.