Kan iedereen absoluut en/of relatief gehoor aanleren?

Een relatief gehoor is het vermogen om de relatie tussen twee of meer gegeven tonen op het gehoor te herkennen. Men noemt het relatief omdat iedere nieuw gevonden toonafstand of toonhoogte is afgeleid of in betrekking staat met andere tonen. Het relatieve gehoor is als aanleg aangeboren en kan door oefening ontwikkeld worden.

Door het brede publiek wordt absoluut gehoor als een bewijs van muzikaliteit gezien. In werkelijkheid is er geen aantoonbaar verband. Absoluut gehoor zegt namelijk niks over de relaties tussen de tonen die uiteindelijk de muzikale constructie en dus de betekenis bepalen. Het relatieve gehoor daarentegen is daadwerkelijk van groot belang voor de muzikant.
Over het ontstaan van het absoluut gehoor tast men nog in het duister. Experimenten hebben aangetoond dat een absoluut gehoor op een bepaalde jonge leeftijd veelal te verkrijgen is met voldoende gerichte training, maar meestal is het een eigenschap die soms al op zeer jonge leeftijd te merken is. Er bestaat ook een theorie, die ervan uitgaat dat alle mensen met een absoluut gehoor worden geboren. Gedurende het proces van taalverwerving zou deze eigenschap bij de meeste mensen echter verloren gaan. Aangezien mensen visueel kleuren kunnen onderscheiden (lichtfrequenties) zouden mensen evengoed auditief toonhoogten kunnen onderscheiden (geluidsfrequenties). Omdat de namen van kleuren veelal wel jong worden aangeleerd en de namen van toonhoogten niet, zou deze vaardigheid over het algemeen minder ontwikkeld zijn, en is er welhaast van nature een 'taalachterstand' op gebied van toonbenoeming.
Een studie uit 2013 uitgevoerd door de universiteit van Chicago onderzocht of absoluut gehoor al dan niet bestaat. In de test zaten mensen die volgens de standaardtest een absoluut gehoor hadden. Zij werden onderworpen aan een test waarin een muziekstuk geleidelijk aan over enige minuten in toonhoogte licht daalde. Toen men vervolgens een ander stuk op de juiste toonhoogte te horen kreeg, waren een aantal respondenten van mening dat deze laatste tonen 'vals' waren en de tonen in het eerst gehoorde stuk correct. In werkelijkheid was het net omgekeerd. Het onderzoek toonde dus niet het al dan niet bestaan van absoluut gehoor aan maar toonde aan dat absoluut gehoor niet gefixeerd is. Mensen met absoluut gehoor kunnen dus om de tuin geleid worden.