Waar komt de notenleer vandaan?

Guido van Arezzo (Arezzo, 991 - Avellano, 17 mei? 1033) (Italiaans: Guido d'Arezzo) wordt beschouwd als een van de belangrijkste grondleggers van de muzieknotatie.
Guido van Arezzo werd onderwezen in de benedictijnenabdij van Pomposa, nabij Ferrara. Daar onderkende hij de moeilijkheden die zangers hadden met het onthouden van toonhoogten in de Gregoriaanse gezangen en besloot er iets aan te doen. Hij ontwierp zijn eigen notenbalk die het mogelijk maakte Gregoriaanse gezangen veel sneller te leren.
Omstreeks 1025 werd hij door bisschop Theobaldus van Arezzo aangesteld om muziekonderricht te geven in de kathedraal St. Donatus. Het bekendste geschrift van Guido van Arezzo is de Micrologus, die zijn lesmethode en aantekeningen over muzieknotatie bevat.
Guido van Arrezo vond een systeem uit dat alle muzieknoten in kaart bracht en dat de relatieve sterkte van noten in een volgorde kon aanduiden. Dit was een grote doorbraak, want vanaf toen kon elke musicus het systeem gebruiken als betrouwbaar kompas.
De methode van Guido werd sol-fa genoemd. Deze naam is afgeleid van de melodie die we allemaal kennen, het do-re-mi. Guido van Arrezo bedacht de melodie: Ut Re Mi Fa Sol La; de grondtoon C noemde hij niet 'do' maar 'ut'.