De ene groep houdt van smartlap muziek De ander van klassiek. De derde groep van POP.Hoe ontstaat deze voorliefde per groep.?

Heeft vaak ook met je opvoeding te maken, en met ervaring.
Dat geldt niet alleen voor muziek, maar voor tal van andere zaken in het leven, zoals kunst, eten, enz. Zeg maar je "smaak" in het algemeen.

Dat ontstaat als je jong bent. Hoe jonger, hoe beter de muziek wordt bevonden als je later dezelfde muziek hoort.

Muziek uit mijn pubertijd vind ik nu nog steeds het mooist.
Heel veel mensen hebben dat.
Dus het lijkt me dat mensen die een bepaalde muzieksoort in hun pubertijd veel horen dat het mooist blijven vinden.

Smaken verschillen nu eenmaal.

Naast het (goede) antwoord van Esme, speelt voor muziek alsook alle andere culturele uitingen (kunst, humor, literatuur) een zekere opvoeding daarin een rol. Kinderen doorlopen verschillende fasen waarin ze een ontwikkeling doormaken in wat ze mooi / aangenaam vinden om naar te luisteren / kijken / lezen.

Afhankelijk van de algemene en sociale ontwikkeling/vorming, blijft de een levenslang hangen bij Frans Bauer, het huilende zigeunermeisje of porceleinen herderinnetje, Tineke Schouten en de Boeketreeks, en heeft de ander meer behoefte aan en gevoelens bij Bach, een sprekend abstract schilderij, absurdistische (vaak Engelse) humor of scherp cabaret en Sartre. En alles daar tussenin natuurlijk.

Bij sommige mensen komt die ontwikkeling van nature, bij andere moet hij iets meer bewust ontwikkeld worden (andere smaken leren waarderen). Zelfs aan de inhoud van de eettafel vind je het terug. En vaak gaat de ontwikkeling ook hand in hand. Wie nog het liefst kip met patat op zijn bord en Frans Bauer op de stereo heeft, zal ook geen abonnement op het rijksmuseum hebben of bij Freek de Jonge op de voorste rij aanschuiven. En sociale / maatschappelijke groepen hebben vaak ook de neiging dezelfde dingen mooi te vinden / dezelfde soort smaak te hebben. Hoe minder mensen hun vleugels uitslaan, hoe minder ze in contact komen met andere kunstuitingen, hoe meer ze in dat eigen kringetje zullen blijven hangen.

De eerste muziek waar je mee in aanraking komt is de muziek die je ouders draaien, daar begint de eerste voorkeur.
Krijg je muziekles dan komt daar de voorkeur van een leraar bij.
Later, voornamelijk op de middelbare school (of wellicht tegenwoordig al eerder, ik praat over ca. 20 jaar geleden) hoor je de muziek die je vrienden draaien en wordt je beinvloed door de populaire radiozenders.
Rond deze tijd ga je uit alle invloeden halen wat je zelf het meeste aanspreekt maar de kans is groot dat je blijft hangen in de voorkeuren van je vrienden die dan automatisch ook jouw eigen voorkeur worden.
Grote kans dat je hieraan trouw blijft.

Maar net als met zoveel dingen in het leven is ook je muziekontwikkeling aan verandering onderhevig. Er blijft nieuwe muziek komen en met elke nieuwe stroming is er een kans dat het je aan gaat spreken.

Ha, die Liesbeth;

Ik denk dat je de zaken omdraait. Eerst is er de muziek, dan pas de voorliefde voor die muziek en daarna vormt zich pas de groep rond die liefhebbers. Kom je in zo'n groep terecht kun je er ook mee besmet raken, of juist allergisch worden voor hun voorkeur. Maar in het algemeen hebben mensen met een zelfde voorkeur een neiging om gelijkgestemden op te zoeken en zich te groeperen.

Bij het luisteren naar muziek wordt er een spanning opgebouwd die vervolgens wordt “beloond” door een climax. De soort muziek die deze spanning opbouwt verschilt per persoon en dan noemen we smaak of voorkeur. Bij sommige is het de tekst die de snaar weet te raken (en dus de spanning), bij andere een snoei harde gitaar en bij weer andere een vioolpartij. Deze smaak is ook beïnvloedbaar door stemmingen en levensfases en kan dus ook veranderen.