waarom is piano spelen in kruizen veel makkelijker dan in mollen? of is dit persoonlijk?....hoe kan ik snel gemakkelijker spelen in mollen?
2K
2K keer bekeken
Geef jouw antwoord
Antwoorden (3)
Ik denk dat het persoonlijk is... ik speel zelf ook piano/keyboard en ik heb er niet zoveel last van
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Op een piano is er qua klank geen verschil tussen een kruis of een mol. Een cis of een des.. 't blijft dezelfde toets, kwestie van oefenen en spelen.
Of 't een makkelijker is dan 't ander.. daarvoor is een stukje tekst op z'n plaats.
We gebruiken kruizen en mollen voor diatonische toonsoorten, hetgeen betekent dat er 7 noten in een toonsoort zijn. Dus in C-groot heb je: C D E F G A B, in A-majeur heb je A B C# D E F# G#, en in G-mineur heb je G A Bb C D Eb F. Je ziet dat de basisnoot steeds maar 1x voorkomt in zo'n rijtje. Want in theorie had je voor piano G-mineur ook zo kunnen beschrijven: G A A# C D D# F. Het zijn dezelfde pianotoetsen, maar dit is niet hoe we 't hebben afgesproken. Elke basisnoot komt 1x voor in een diatonische toonladder, eventueel met verhoging (#) of verlaging (b).
Stel nu dat we op de pianotoets D#/Eb een majeurtoonladder zouden willen maken. Pak je dan de D# of de Eb?
Laten we de D#-optie eens bekijken:
D# E# F## G# A# B# C##
Dit ziet er nogal extreem uit; dubbelkruizen - alleen maar omdat elke basisnoot eenmalig in zo'n diatonische ladder moet zitten. Extreem, maar wel de realiteit. Als je kruizen makkelijker vindt, dan zul je dit toch wat minder makkelijk vinden, gok ik.
Het alternatief:
Eb F G Ab Bb C D
Dit is al een heel stuk fraaier! Niet? Dezelfde pianotoetsen, alles perfect diatonisch. Kortom, dit is het verhaal van kruizen en mollen. Als dingen te extreem worden neemt het andere symbooltje de regie over - tenzij je echt een dubbelkruizen/dubbelmollen-fetisj hebt..
Of 't een makkelijker is dan 't ander.. daarvoor is een stukje tekst op z'n plaats.
We gebruiken kruizen en mollen voor diatonische toonsoorten, hetgeen betekent dat er 7 noten in een toonsoort zijn. Dus in C-groot heb je: C D E F G A B, in A-majeur heb je A B C# D E F# G#, en in G-mineur heb je G A Bb C D Eb F. Je ziet dat de basisnoot steeds maar 1x voorkomt in zo'n rijtje. Want in theorie had je voor piano G-mineur ook zo kunnen beschrijven: G A A# C D D# F. Het zijn dezelfde pianotoetsen, maar dit is niet hoe we 't hebben afgesproken. Elke basisnoot komt 1x voor in een diatonische toonladder, eventueel met verhoging (#) of verlaging (b).
Stel nu dat we op de pianotoets D#/Eb een majeurtoonladder zouden willen maken. Pak je dan de D# of de Eb?
Laten we de D#-optie eens bekijken:
D# E# F## G# A# B# C##
Dit ziet er nogal extreem uit; dubbelkruizen - alleen maar omdat elke basisnoot eenmalig in zo'n diatonische ladder moet zitten. Extreem, maar wel de realiteit. Als je kruizen makkelijker vindt, dan zul je dit toch wat minder makkelijk vinden, gok ik.
Het alternatief:
Eb F G Ab Bb C D
Dit is al een heel stuk fraaier! Niet? Dezelfde pianotoetsen, alles perfect diatonisch. Kortom, dit is het verhaal van kruizen en mollen. Als dingen te extreem worden neemt het andere symbooltje de regie over - tenzij je echt een dubbelkruizen/dubbelmollen-fetisj hebt..
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Voor mij ligt het eraan welk muziekstuk het is dat ik wil spelen. Bijvoorbeeld 'Fur Elise' is een heel bekend stuk en het maakt dan voor mij niet uit of het kruizen of mollen zijn. Maar als het een voor mij onbekend stuk is vind ik het makkelijker om een noot verhoogd te spelen dan verlaagd.
Dus dit betekent dat het een persoonlijke voorkeur is voor mij.
En hoe snel je gemakkelijker speelt in mollen hangt af van hoeveel tijd je spendeert om te studeren.
Dus dit betekent dat het een persoonlijke voorkeur is voor mij.
En hoe snel je gemakkelijker speelt in mollen hangt af van hoeveel tijd je spendeert om te studeren.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Deel jouw antwoord