Kan iemand toch van muziek houden als die tot nu toe niet echt veel van gehouden heeft?

Daar is een naam voor: medische muziek. Vrijwel alle componisten hebben die wel eens gemaakt en vooral Mozart was hier in zijn tienerjaren heel erg goed in omdat hij semi-ritmisch gebruikte en veel in de tuin van dr.Mesmer musiceerde met een blinde glasharmonicaspeelster met zéér doordringende tonen van deze ronddraaiend zingende glasschijven.
(overigens is dr. Mesmer in 1998 gerectificeerd als de 1e psychiater ooit - de meeste geschiedenisboekjes kloppen op dit gebied dus niet meer)
Maar ook anderen maakten genezingsmuziek denk maar aan Pachelbel met zijn beroemde Pastorale - en dan de bisschop zijn staf in de hoogte zwaaide en die op de kranken oplegde.
Of denk maar aan die beroemde Romance, van Beethoven wat oorspronkelijk eigenlijk nog een zangspel was.
Op dit moment is er ook New-Agemuziek: het komt voor dat een hele CD uit slechts 1 nummer bestaat.
Vooral Aeolia heeft veel medische muziek geproduceerd.

Maar nu wel even iets anders. Afdraaien moet je nimmer doen op speakertjes maar op een set normale goede luidsprekerboxen. Er zijn in 2-handszaakjes nog wel voldoende van te vinden en let er dan op of ze de hoge tonen wel goed en vooral zuiver weergeven want anders zou zelfs de hond nog muziekhater worden.
Dito hoofdtelefoons: die moeten de oren helemaal omvatten en in een zachte fatuil helemaal wegzinken.

In elk persoon zit wel enig gevoel voor muziek bij de één
wat meer dan bij de ander. Blijf het stimuleren door hem
te vragen wel repertoire hij leuk vind, schaf in dat genre
een CD aan een ga samen luisteren. Zelf vind je muziek
leuk ! je bent zelfs muzikaal zoals je zegt, dus wat let je !
Luisteren moet je ook leren, en met z,n tweetjes moet dat
lukken. Neem wel even de tijd ! Succes.

Natuurlijk kan dat, echter niet geforceerd muziek leuk proberen te vinden omdat iemand anders daat ook leuk vind, zoek muziek naar je eigen smaak, je zal later zien dat je interesse verbreed en je gaat vanzelf meer soorten muziek waarderen. Muziek is sowieso goed voor de hersenontwikkeling, dus zeker zinvol.

Misschien houdt hij wel van rust en luistert hij daarom geen muziek. Probeer eens wat rustige muziek zoals:
http://www.youtube.com/watch?v=Y-qJu20do0o
Het origineel van "The Knife" is niet zo rustig...
http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=51V1VMkuyx0&feature=endscreen
http://www.youtube.com/watch?v=rsm3NYBhvSY
http://www.youtube.com/watch?v=xtMhtMc1GW8&ob=av2e
http://www.youtube.com/watch?v=wUzNqiopVQM

Vrijwel ieder mens is gevoelig voor en heeft gevoelens bij muziek. Echter, dit gevoel is HEEL erg persoonlijk, en wordt heel sterk gevormd in met name je jeugd- en tienerjaren, en die voorkeur (EN afkeer) kom je eigenlijk niet meer goed 'van af'.

Muziek waar je een bloedhekel aan hebt mooi leren vinden is dus eigenlijk een onmogelijke opgave. Dus als jullie totaal verschillende smaken hebben voor muziek, zul je echt samen op zoek moeten naar niets nieuws van jullie samen, waar je samen een bepaald gevoel bij kunt ontwikkelen. Want als dat nu te ver uit elkaar ligt, kom je echt nooit naar elkaar toe.

Mijn man en ik hebben ook totaal volledig onverenigbare muzieksmaken, maar gelukkig is er ook nog een heleboel dat we samen c.q. allebei leuk vinden. Alleen onze lievelingsmuziek, ja, dat is een beetje een prive-aangelegenheid geworden. Al zou hij (of ik) nog zo graag willen, ik denk niet dat ik ooit op het niveau kom dat ik écht kan genieten van TOOL of the Tea Party.

Ik weet niet van welke soort muziek je hem wilt laten houden, maar als zijn oren er echt niet naar staan, is het verspilde moeite. Wel kan hij smaak voor muziek ontwikkelen door meer verschillende en gecompliceerdere muziek te luisteren, maar er zijn grenzen, en die moet je ook vooral niet te hoog inzetten. Langzaam opbouwen.

Ja dat is absoluut mogelijk.

Je hoeft zelfs niets speciaals te doen om dat te veranderen.
Immers... hoe meer druk je ergens oplegt hoe trager het proces verloopt in functie van hetgeen je wenst te bereiken.

Observeer die ander gewoon in bepaalde situaties en op een gegeven moment zal je wel merken dat die bij bepaalde soorten muziek toch een reactie van tevredenheid vertoont.
Ga er dan niet als een gek op ingaan want die ander is zich daar misschien niet van bewust en dat is net het mooie... dat je dit proces langzaam kan laten evolueren.

Geniet er ook extra van dat jij wel van muziek kan genieten en dat alleen al maakt het voor de ander boeiend om bepaalde muziek aan mooie momenten met jou te koppelen.

Sommige mensen leren pas op latere leeftijd zwemmen, zingen, koken... van zichzelf of van elkaar houden en zoveel meer.
Dus er is niets 'abnormaals' aan als iemand geen feeling heeft met muziek terwijl de meeste leeftijdgenoten dat wel lijken te hebben.

Niks forceren is het motto dat bij mij als muziek in de oren klinkt ;-)

Succes ermee!