Als een artiest overlijdt, waarom gaan mensen dan opeens massaal hun cd's kopen?

Eén ding is zeker, nieuwe muziek komt er niet meer van de artiest, dat kan mensen doen besluiten om dan toch maar eens één van de bestaande cd's aan te schaffen.
Maar het is vooral de publiciteit rondom de overleden artiest die de verkoop opdrijft. Denk aan de cd zaak, daar zullen de cd's in het zicht staan er wordt is veel aandacht in de media, dan denken mensen, o ja dat was een mooi plaatje, die zal ik eens kopen.

Als een artiest overlijd komt deze veel in het nieuws en op. Dit is eigenlijk een soort reclame voor de artiest om dat er veel genoemd hie goed hij of zij wel niet was. Dit is volgens mij de oorzaak van de stijging van de cd verkoop.

Mensen gaan dan opeens nadenken over wat ze allemaal hadden met die artiest en die muziek, en bedenken zich dat ze die cd toch maar eens moeten kopen, als extra herinnering.

Sommige mensen denken er ook een slaatje uit te kunnen slaan. Ze denken de cd's met winst door te kunnen verkopen.

Het is een vorm van rouwverwerking.
Vaak is één en ander op de achtergrond geraakt.

Na de dood van Michael Jackson had ik drie maanden lang zijn muziek in mijn hoofd. Ik besefte dat er een periode was geëindigd. De belangrijkste popster van mijn tijd was dood. Ik hoorde ook elke dag en overal zijn muziek en dacht: Wat een goeie muziek! Wat een ster! En dan kom je wel in een stemming om iets aan te schaffen...

Het gekke is inderdaad dat vaak degene die ineens fan worden na de dood van een artiest, tijdens het leven van die artiest niet per se fan waren. Dan komt iets in het nieuws en willen ze maar al te graag laten zien hoe ernstig betrokken ze wel niet zijn. Vaak komen ze er dan pas achter wat voor mooie muziek het wel niet was en hebben ze weer iets om over te praten met "medefans". "Ohhh Whitney is dood... Zoo jammer, vond haar nummers zo goed.." Gewoon iets om het over te hebben en om interessant mee te doen naar mijn idee.