wat is het verschil tussen een xylofoon en een vibrafoon?

De xylofoon bestaat uit een reeks gestemde staven, meestal van hardhout (palissander) op een frame. De vorm van de staven is rechthoekig, licht gewelfd en aan de onderkant enigszins uitgehold. De kleinste heeft een lengte van 13,5 cm, de grootste 38 cm. De staven met de hoogste tonen zijn het kortst. Onder de staven hangen buisvormige resonatoren. De xylofoon wordt aangeslagen met hamertjes (van hout, rubber of plastic) of stokken. Deze lepelachtige houten stokken worden ook wel mallets genoemd. Om heel zacht te kunnen spelen zijn er stokken waarvan de kop met rubber zijn overtrokken. De klank is droog en om een nagalm te simuleren gebruikt de speler het middel van de triller.

De vibrafoon, een combinatie van klokkenspel en xylofoon, ontstond in 1921 in de US. Het lijkt op een xylofoon en marimba (ook idiofonen), maar waar bij deze instrumenten op houten toetsen wordt geslagen om geluid voort te brengen, gebeurt dat bij de vibrafoon op metalen toetsen.Onder de metalen staven bevinden zich buisvormige resonatoren, afgesloten met schijfjes, die door een electromotor in trilling worden gebracht. De mate van dit vibrato kan worden geregeld door de draaisnelheid van de klepjes te variëren. Hierdoor ontstaat het typische vibrato-effect. Hieraan dankt de vibrafoon dan ook zijn naam. Het heeft ook een pedaal waarmee het uitklinken gedempt kan worden. De klankstaven worden aangeslagen met speciale vibrafoonstokken.