Waarom is het vibrato bij klassieke zangers in een symfonieorkest vaak zo enorm wijd (zwabberig) in verhouding tot de andere instrumenten?

Iedere muziekstijl heeft haar eigen vibrato;
de zangmuziek van 1800 of daarvóór verdraagt minder vibrato dan de romantische muziek van de 19e eeuw, \
en de liedkunst, die pas in de 19e eeuw tot bloei komt, minder vibrato mag hebben dan de opera'.
Het vibrato hoort bij de stem, het is stem-eigen, maakt de stem herkenbaar; ‘iedere strot heeft zijn eigen wiebel’.

Als meerdere zangers of instrumentalisten samen spelen of zingen, zorgt een (matig) vibrato voor een beter versmelten van de individuele klanken tot een geheel. Vibrato kan een zangstem en instrumenten warmer doen klinken. Het gebruik van veel of juist geen vibrato is in de loop van de muziekgeschiedenis sterk wisselend.

Vibrato wijzigt als de registratie van de stem wijzigt (andere toonhoogte, andere luidheid, andere vocaal); bij sterke druk op de stembanden is er in doorsnee meer vibrato te horen dan wanneer er zacht gezongen wordt.
als iemand met een orkest meezingt zal hij harder moeten zingen en ontstaat er dus meer vibratie