Waarom kan ik de laatste tijd niet meer zo goed tegen Horrorfilms?

Ik denk omdat het een innerlijk conflict oproept bij jezelf.
Uiteindelijk hebben deze films een vaak negatieve lading.
Dat maakt je onzeker en bang.
Waarom kijk je niet naar een leuke film met een positieve boodschap.
Dat maakt je juist blij en vrolijk.

Nee, dat is volstrekt normaal, dat heeft niets met je leeftijd te maken. Ik heb er nooit tegen gekund, en heb er dan ook nog nooit ééntje bekeken. En dat is niet gelogen. Ik voel me er uitstekend bij. Mijd deze films.

De films tegenwoordig worden steeds realistischer. Je kunt Helraiser niet meer vergelijken met Saw X.

Dat herken ik ook. Volgens mij heeft het met leeftijd te maken. Tot de pubertijd vindt je die films ook doodeng, maar dan op een andere manier.

Tijdens de pubertijd ben je juist heel nieuwsgierig naar horror en al het bizarre wat het leven te bieden heeft. Na die periode is het weer over en vindt je het maar smerige negatieve films. Bij mij begon het vooral nadat ik een kind kreeg. Ik kon er niet meer naar kijken.

Het zou kunnen komen door puberhersenen die zich nog aan het ontwikkelen zijn. Pubers hebben soms ook moeite met empathie. Ze kunnen heel hard en gevoelloos zijn soms.

je verliest aan kracht als je ouder word ( incassie-vermogen ) .... ook als je ouder bent heb je meer narigheid in het echt gezien zodat je de ernst van een horror film beter ziet

Misschien omdat je er nu anders naar kijkt. Vroeger kon je er waarschijnlijk meer met een afstandje naar kijken, een beetje oppervlakkig, zodat je het wel ziet maar niet 'voelt'.
Misschien kijk je er nu op zo'n manier naar, dat het harder binnenkomt. Dat je voelt wat het slachtoffer ook zou voelen.
Je kan je ook misschien beter voorstellen wat voor pijn is, en dan voel je hem beter omdat dat soort pijn misschien ergens al 'herinnering' is opgeslagen.

Klinkt vaag, maar als zoiets ervaar ik het zelf. Ik kan in tegenstelling tot vroeger ook minder goed tegen dat soort films.

Ik kan nog best wel tegen deze films maar het trekt me helemaal niet meer.
Vroeger vond ik het leuk.
Maar als je ouder wordt dan denk je waarom wordt die onzin uberhaupt gemaakt.
Als er in een film bij mij geen goed verhaal zit dan trekt deze me helemaal niet.
En je moet er niet aan denken dat een of andere gestoorde gek,door het zien van zo,n film het ooit een keer in het echt gaat gebruiken.

Je bent verzadigd. Het geldt voor bijna alle speciale categorieen, op een gegeven moment heb je er voldoende van gezien.
Dat had ik met science fiction. Heel veel van gelezen.

Wat je trouwens aan horror vindt, nou, ieder zijn meug, positief gemeend hoor.

Je hebt je "spiegel neuronen " ontwikkeld. Daardoor ga je vanbinnen voelen wat je op het scherm ziet.

Ik kon vroeger ook overal tegen, Poltergeist, Nightmare on Elmstreet, The Thing, Alien en Friday the 13Th.

Maar laatst zag ik een fragment in "The Piano" waarin een vinger wordt afgehakt en ik kon niet meer kijken .

En "Apeldoorn" op televisie vorig jaar met de doodgereden mensen deed mij me langdurig inwendige pijn voelen. Van die steken in mijn buik .

Misschien worden we gevoeliger naarmate we ouder worden . Omdat we onszelf ontwikkelen.

Je ziel is door die ellende verteerd. Je schild is op, en de ellende raakt je. De pot met narigheid zit vol. Zou snel leuke dingen ondernemen. tekenfilms en kinderliedjes....