Waarom deed Mertens wat hij deed in de film Schneider vs. Bax?

Mertens geeft de huurmoordenaar Schneider de opdracht schrijver Bax te vermoorden.

In het bericht van Queno van 29 mei 2015, 15:19 uur, op http://www.moviemeter.nl/film/102602/ staat het volgende:

"Grimmigheid maakt zich meester van het eerste deel. De opmaat, het hoe en waarom (wordt niet uitgelegd, doet er uiteindelijk ook niet toe, dat is lekker artistiek), de beïnvloedingen van de karakters jegens elkaar, het twistspelletje, de dochter die Bax lastig valt en Bax (Van Warmerdam zelf, notabene, regisseren en afwisselend spelen hoe moeilijk) die zich tentoon spreidt als een enorme klootzak.

Er wordt wat heen en weer geschakeld en daarmee hebben we kennisgemaakt met de toedracht, het grote toeval overvalt Schneider (er wordt ingebroken in zijn loods door een koppel - een mollige prostituee, Annet Malherbe - van de familieserie Aaf, met een boze pooier - Pierre Bokma), Mertens die de twee huurmoordenaars tegen elkaar uit probeert te spelen en daarbij zelf ernstig blundert en Bax die neurotischer wordt, zijn dochter die ontsnapt, en Bax zelf die meer en meer zijn toevlucht zoekt naar drugs.

De sfeer is gespannen en gesprekken worden afgedaan als kort-af-zinnetjes, heel staccato.

De extra grimmigheid komt voort vanwege het simpele feit dat het stil is (er is geen muziekbegeleiding tijdens de hele film, (!)). Schneider is bovendien jarig en zijn dochtertjes hebben voor hem gezongen wat het contrastrijk maakt met zijn geheime nevenactitviteit. En alles berust op de verantwoording dat een kindermoordenaar van kant gemaakt moet worden. Een kindermoordenaar is het ergste van het ergste, dus waarom zou daar meer uitleg voor nodig zijn, die moeten ten alle tijden uit de weg geruimd worden."

Met name de laatste twee zinnen van dit citaat lijken mij voor jou van belang.

Toegevoegd na 8 minuten:
Bax krijgt echter ook de opdracht Schneider te vermoorden.

Hierover schrijft The One Ring op 13 juni 2015, 22:47 uur, op http://www.moviemeter.nl/film/102602/:

"Een genrefilm van Alex van Warmerdam, maar natuurlijk geheel in zijn eigen stijl. Degenen die Borgman te vaag vonden kunnen opgelucht ademhalen, want Van Warmerdam kiest hier juist voor een opvallend simpel, gestroomlijnd verhaal. Al krijgen we nooit te horen waarom Schneider dood zou moeten, maar ach.".