Waarom is filmmuziek in Nederlandse films vaak zo hard dat de acteurs bijna niet te verstaan zijn?

Je hebt het over "vaak", en het is dus niet altijd zo. Ik kom tot 2 verklaringen. Het zal vooral voorkomen in Nederlandse films waar muziek een grote rol speelt. Daarmee bedoel ik niet de achtergrondmuziek die belangrijk is, maar waar muziek een wezenlijk onderdeel van het verhaal is. Scenes in cafés, disco's, kermissen kunnen op die manier goed de werkelijkheid benaderen, omdat je op die plaatsen meestal ook geen gesprek kunt voeren.

Maar een belangrijkere reden lijkt me, is dat het niet aan je oren ligt, maar wel aan je TV of de afstelling van het geluid. De kans is groot dat als je de mogelijkheid hebt om de hoge tonen wat op te vijzelen en de lage wat weg te draaien, de verstaanbaarheid van stemmen een stuk beter wordt. Lukt dat niet, probeer dan eens het geluid van je tv door te schakelen naar je midisetje of ander audiosysteem. Als je daar zoveel mogelijk bass wegdraait, is hoogstwaarschijnlijk alles prima te verstaan. Voor spraak is de goede weergave van hoge tonen belangrijk en voor muziek voornamelijk lage tonen.

Dat het aan een TV kan liggen is mijn eigen ervaring. Ik heb een Aristona-TV (nog zo'n grote diepe bak) en met die TV is het journaal niet te verstaan, of ik moet 'm zo hard zetten, dat de buren mee kunnen luisteren. Dat komt omdat het ding extreem veel bass geeft en nauwelijks hoge tonen. Ik heb het geluid doorverbonden naar mijn stereo-installatie en alles is prima te verstaan op een redelijk volume. Alleen muziek (b.v. een concert) is prima te doen met mijn TV alleen.