Waarom gebruikt men in films vaak fictieve steden, maar wel non-fictieve landen en/of continenten?

Als een filmmaker het niet al te dol maakt, met allerlei fictieve zaken zoals landen, continenten en steden dan geeft dat de kijker nog een beetje houvast. Dus waarschijnlijk is het in deze films meer dan genoeg, om de steden fictief te maken.

Zou er gepraat worden over Chicago of New York, dan zou dat de kijker af kunnen leiden, omdat hij met de vraag zit of dat wel klopt wat hij hoort of ziet. Met een fictieve stad is dat snel opgelost. Misschien zijn er kijkers die Chicago kennen of er zelfs wonen, en dan is het wat vreemd om allerlei zaken te zien, die daar niet bestaan.

Als het land of continent ook fictief wordt, dan zal dat een duidelijke reden moeten hebben. B.v. andere taal, totaal andere gewoontes of gedrag. Meestal zie je in dit soort films toch wel een typisch Amerikaanse houding van de acteurs, zoals b.v. wat chauvinisme, vaderlandsliefde of heldendom.

Geen enkele kijker kent de VS volledig, of is overal geweest. Een fictieve plaats kan dus prima (het "bestaat" in de film maar hij was er nooit geweest). Daarom is in zo'n film de VS als werkelijkheid geen enkel probleem.

Ik zou mij kunnen voorstellen, dat als een Nederlandse filmmaker een film wil maken, met een wat onwerkelijk verhaal, hij dat situeert in b.v. Ravensdonk, Haarhout of Lingerak, en niet in Blaricum, Arnhem of Amstelveen. Maar tegelijkertijd zal hij het niet nodig vinden om een ander land dan Nederland te kiezen. Dàt zal hij alleen doen, als er geen enkele link meer met de werkelijkheid is.

Een fictieve stad geeft je de vrijheid om zelf de stadsindeling, architectuur, geschiedenis, politiek, etc. te bepalen, en die vrijheid kan heel handig zijn als je een film of boek schrijft.
Fictieve landen worden ook wel eens gebruikt, en misschien cotinenten ook wel, maar vaak inderdaad niet.

Ik denk dat de reden dat ze wel een bestaand land of continent gebruiken, is omdat wij al een beeld hebben van de cultuur en natuur van dat land/continent, er al allerlei associaties bij hebben.
Als je leest over een anonieme stad in Europa of Azië, of in de Verenigde Staten of Duitsland, heb je daar meteen al heel verschillende associaties en gevoelens bij, toch?
Over hoe de mensen leven, met situaties omgaan, over de politiek, de normen en waarden, de natuur, hoe mensen en gebouwen eruit zien (bij boeken).

Dat is handig als een schrijver (van film of boek) iets wil zeggen óver (een aspect van) die cultuur. En het kan handig zijn omdat de schrijver daardoor niet álles hoeft te beschrijven, omdat de naam van het land/continent al een heleboel impliceert. En een schrijver kan natuurlijk ook zelf de cultuur of natuur van een land of continent als een van zijn/haar inspiratiebronnen hebben tijdens het schrijven, omdat ht ook bij hem/haar al allerlei associaties en gevoelens oproept.