Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoeveel stofdeeltjes mogen er nog op de sensor van mijn SLR zitten na professionele reiniging?

Ik heb mijn digitale spiegelreflexcamera door een fotograaf laten reinigen. Er waren namelijk veel stofjes op de sensor gekomen, en die waren zichtbaar op de foto's.

Na reiniging zitten er nog steeds zichtbare stofjes op de sensor.

Hoeveel stofjes mogen er nog op zitten na professionele reiniging? Anders gezegd: bij hoeveel stofjes is het reëel om terug te gaan omdat ze het niet goed genoeg hebben gedaan?

Toegevoegd na 45 minuten:
 
Onderstaand plaatje toont slechts een *deel* van mijn sensor. Het is wel een 1:1-vergroting, dus zeg maar ingezoomd op pixelniveau.
 

Toegevoegd na 16 uur:
 
In totaal zie ik 11 stofjes. Het duidelijk zichtbare stofje op de afbeelding is het grootste stofje. De meeste andere stofjes zijn kleiner dan dit grootste stofje, maar (veel) groter dan de twee andere omcirkelde stofjes.

Het plaatje is genomen op F/32. Scherpstelling op ongeveer 50 cm. Camera nauwelijks bewogen tijdens het maken van de foto.

Het afgebeelde grote stofje en enkele van de andere stofjes zijn zichtbaar op afgedrukte foto's van 13x18.
 

Picture for question
Cryofiel
13 jaar geleden
in: Camera's
1.2K
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Da's balen, Cryo. Zeker als je je camera vrij snel weer zou nodig hebben. Ik zou zeggen 0. Maar omdat het een soort antwoord met vraagjes in, heb ik dit even in de reacties gezet: Hoeveel stofdeeltjes zijn 't nu? Deze die we zien? In het Setup Menu zit een "Dust off ref photo" functie. Als je die toepast worden de stofjes er in ieder geval digitaal even 'afgestoft'... Ik heb dezelfde camera en heb slechts maar 1x de sensor laten reinigen, bij Nikon in Beverwijk. Daarna uiteraard smetteloos schoon.
Succes!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Wat een commotie, het is goed dat je ze omcirkelt had, want van 2 zijn ze echt niet goed te zien. Zie ook mijn antwoord.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Refererend aan het antwoord van gdanonym en als toevoeging op mijn eerdere vragen, met welk diafragma schoot je deze foto, Cryo?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dit is een referentie foto die je speciaal maakt om de stofjes zichtbaar te kunnen maken. (duidelijk herkenbaar door zijn perfecte egale grijskaart grijs beeld). De foto maak je in de Av automaat stand, F22 en daarmee heb je vanzelf een langere sluitertijd. In die tijd beweeg je de camera in cirkels op een egaal vlak gericht voor bewegingsonscherpte. De stofjes op de sensor blijven dan gewoon scherp omdat die met de sensor mee bewegen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
O ja, de autofocus zet je uit en op oneindige focus.
Cryofiel
13 jaar geleden
Dank allen voor het meedenken. Ik heb de gevraagde informatie toegevoegd aan de toelichting onder de vraag. Oh ja, de voorbeeldfoto (uitsnede van) is gemaakt van mijn beeldscherm. 1,6 seconde, ISO 800, F/36 (dus niet F/32 zoals ik aan de toelichting heb toegevoegd), brandpuntsafstand 120 mm.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@cryofiel, schiet je vaker met die diafragma?
Dan zou je inderdaad rekening moeten leren houden met de stofjes.
Zelf schiet ik daar nooit op. Het is natuurlijk wel erg vervelend. Want als je het eenmaal hebt gezien, dan erger je eraan.
Zou je bijna gaan denken: Had ik het maar niet geweten/gezien:-) Helemaal stofvrij krijg je de sensor volgens mij niet.
Je kunt wel voor elke belangrijke shoot een referentie foto maken. --- Zij je camera instellingen zoals hierboven handmatig gekozen, of had je de camera op de automaat staan?
Reden te meer om juist zelf je instellingen te kiezen. Of Av voorkeuze waarbij je NIET die kleinste diafragma's kiest. Om je camera te leren kennen, kan je natuurlijk even experimenteren bij welke diafragma instelling die stofjes 'net niet' zichtbaar worden bij 400% zoom.
Dan weet je dat je dan veilig bent.
Net zoals je leert bij welke ISO instelling je nog acceptabele ruis krijgt. Veel heeft te maken met je apparatuur leren kennen.
Cryofiel
13 jaar geleden
Het diafragma had ik gekozen, de ISO ook, de sluitertijd is door de camera bepaald. Ik had expres een klein diafragma (groot getal) gekozen om de stofjes te kunnen ontdekken. Ik heb ook een foto gemaakt van de muur. Wel scherpgesteld (ongeveer), diafragma F/32 (dat was die F/32 die ik per ongeluk in de toelichting van de vraag had gezet), sluitertijd 5 s, ISO zo laag dat de belichting goed werd. Gedurende die 5 s de camera rondjes laten draaien (vandaar dat de scherpstelling hooguit "ongeveer" goed was). Op die foto waren dezelfde stofjes te zien. De ingebouwde sensor-clean-functie van de camera helpt niet.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
O, dus het was een referentiefoto...
De hamvraag, hoe vaak heb jij in de praktijk een foto gemaakt op die diafragma?
Bij welke diafragma zie je die stofjes niet meer? Is het dan een probleem? --- Scherpstellen moet wel op oneindig. Dan heb je namelijk de grootste scherptediepte en heb je de grootste kans dat het stofje op de sensor enigszins scherp kan worden.
Bewegen is ook nodig, zodat wat voor de lens is onscherp wordt. Hierdoor is het 'beeld' onscherp, maar de stofjes scherp.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Suluap geeft al aan dat stofjes als sinds de oudheid de vijand is van de 'goede' fotograaf.
Dat is met de digitale techniek natuurlijk niet anders geworden. Helemaal stofvrij kan je een sensor niet krijgen en vooral ook niet houden. De camera is immers een 'gebruiksobject' voor een fotograaf, zoals een pen het gereedschap is van een schrijver. De huidige technieken zijn wel vereenvoudigd om te werken MET de stofjes. Helemaal weghalen is onmogelijk.
Dus '0' stofjes zal je niet kunnen halen. En daarbij is 11 natuurlijk helemaal niet zoveel.
Jammer dat je niet gezien hoeveel stofjes je sensor had voor het schoonmaken.
Cryofiel
13 jaar geleden
Het was inderdaad een soort referentiefoto, maar ik had de foto niet met dat doel gemaakt. Ik wilde slechts zien hoe goed het schoonmaken had geholpen. Ik heb wel gezien hoeveel stofjes er op de sensor zaten voordat ik hem liet schoonmaken. Dat waren er namelijk zo enorm veel, dat dat de *reden* was om hem weg te brengen. Ik kon de stofjes niet meer tellen, en ze waren zichtbaar op de foto's. Het was zelfs zo erg dat de body-dop (ik bedoel de dop die je op de body doet als er geen lens op zit) knarste bij het op- en afdraaien. Daarom heb ik ook mijn beide lenzen laten reinigen. Dat kostte niets extra.
Cryofiel
13 jaar geleden
Ik heb zojuist een paar extra testfoto's gemaakt. Nu volgens de regels der kunst, zoals je (gdanonym) die een paar reacties terug hebt beschreven: handmatige scherpstelling op oneindig, grijsplaat (nou ja, grijs geschilderde metalen kastdeur - hoeft volgens mij namelijk niet perfect grijs te zijn voor deze test), sluitertijd van enkele seconden zodat ik ruim de tijd had om met de camera te slingeren. Ik heb het grootste stofje genomen - dat is het stofje aan de linkerkant van het plaatje bij de vraag. Dit stofje is uitstekend te zien bij diafragma's van F/36 tot F/22. Bij F/20 begint het stofje al te vervagen, bij F/18 is het nog vager, en bij F/16 moet je zelfs bij een egale achtergrond je best doen om het stofje te vinden. Bij F/14 is het stofje zelfs nóg moeilijker te vinden, bij F/13 of uiterlijk bij F/12 is het niet meer zichtbaar. De andere "grote" stofjes gedragen zich ongeveer hetzelfde, maar die vervagen natuurlijk al iets eerder. Bij die stofjes moet je bij F/18 al weten waar ze zitten om ze te zien; bij F/14 zie je ze nog slechts als je heel goed je best doet, en bij F/13 zijn ze verdwenen. De vele kleine stofjes zijn bij F/22 goed zichtbaar, maar bij F/16 al niet meer. Tijdens mijn laatste vakantie blijk ik het overgrote merendeel van mijn foto's op F/11 of grotere openingen te hebben geschoten. Slechts enkele foto's heb ik op F/13 of F/16 gemaakt. Mijn conclusie is daarom dat deze stofjes er weliswaar echt zitten, maar dat ze in de praktijk slechts bij hoge uitzondering een probleem zullen zijn.
Cryofiel
13 jaar geleden
Bovengenoemde testfoto's heb ik gemaakt met brandpuntsafstanden van 52 mm en 55 mm. Toen ik mijn vorige reactie had geschreven, bedacht ik me dat ik dezelfde test ook zou moeten doen met de telelens. Dat heb ik dus gedaan. De telelens geeft ongeveer hetzelfde resultaat. Zoals mocht worden verwacht, moet ik bij de telelens een kleiner diafragma (groter getal) kiezen voordat de stofjes zichtbaar worden. Met de telelens is bij F/16 zelfs het grootste stofje nog geheel onzichtbaar. Bij F/32 is dat stofje wel zichtbaar, maar nog altijd veel minder duidelijk dan wanneer ik de normale lens op dezelfde F/32 gebruik. (Gelukkig - de natuurkunde werkt ook binnen mijn camera!)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Haha, ik heb volgens mij niet een grijsplaat geschreven, maar een egaal oppervlak. Maar door je automatisch instelling en je onscherpte, lijkt het perfecte grijskaart grijs... Goed je conclusie is dus precies wat ik me al afvroeg: "is het een probleem?"
Nee dus... Jij hebt nu je camera weer een stukje beter leren kennen. Die testen waren ook gewoon even nodig om het te leren. Je weet nu waar je op moet letten en wanneer het probleem (de eigenschap) zich voor gaat doen. De stofje zijn 'slechts' een grote blur op de foto. Omdat je niet snel daarop de scherpte zult gaan krijgen (bij je kleinere diafragma's). Net alsof je je camera vlak voor een plant (of een hek) hebt staan met de focus ver achter de plant.
Veel stofjes zal je niet meer zien, maar die extra blurren in het beeld, maken het beeld toch iets minder helder dan het mogelijk zou zijn. Dus stofvrije sensor is zeker wel een verbetering. Ook al zie je een afzonderlijk stofje niet (scherp). Heb je wel eens zonder zonnekap tegen de zon in een foto gemaakt? Je krijgt niet alleen de orbs, maar je krijgt ook een hele waas over het hele scherm heen. Zodra je je hand voor de lens/zon doet is dat weg. Doe je het niet is je foto met waas helemaal niet meer helder zoals het mogelijk zou kunnen en moeten zijn.
Cryofiel
13 jaar geleden
Inderdaad, ik heb de camera weer wat beter leren kennen. Nu alleen nog uitzoeken hoe ik er goede foto's mee maak... ;-) Serieus, de zwakste schakel in de keten ben ikzelf. En inderdaad, die stofjes hebben een (nu nog minimaal) nadelig effect op het contrast. Net als directe lichtinstraling. Dat zou overigens ook een reden zijn om een vastebrandpuntlens te kopen. Zulke lenzen hebben minder glasoppervlakken, en daardoor minder manieren waarop licht in de lens kan worden weerkaatst en verstrooid. Daardoor zijn - als het goed is - vastebrandpuntlenzen zowel scherper als contrastrijker dan zoomlenzen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Zelf zou ik er ook best nog een paar primes bij willen. Zoomlenzen zijn veelzijdig maar het kan kwalitatief beter. De aberratie is soms niet van de lucht als je pech hebt. Mijn eerste zou een 100 mm portret/macro zijn.
Cryofiel
13 jaar geleden
Welke 100 mm bedoel je dan - 35-mm-equivalent, dus "echte" 100 mm? Of die met de crop-factor van 1,6 of daaromtrent, dus 160 mm als je het omrekent naar 35-mm-equivalent?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Cryofiel, je hebt een scherpe blik op de zaken...:-)
Inderdaad je kunt nog zo gebrand zijn op de techniek, het materiaal e.d. Het maakt nog steeds niet een goede foto.
Want een goede foto 'maakt' een fotograaf. Hoewel kennis van materiaal en techniek je wel helpt om daar niet teveel mee bezig te hoeven zijn en je sneller met de inhoud van het beeld kunt bezighouden.
Ik hoop dat je het eerste stukje van de zin begrijpt wat ik bedoel. Laat die lens nog maar even zitten... Het is veel belangrijker wat jij wilt bereiken met je 'beelden'. Is het een herinnering van een leuke vakantie, of wil je meer een boodschap uitdragen aan de wereld (de kijker van je foto's). Wil je jouw visie weergeven.
Fotografen zijn kunstenaars. En via beeld vertellen zij een verhaal. Welke verhaal wil jij dat er nog door jou verteld mag worden?
En de vertaling daarvan naar een goed beeld is heel erg moeilijk. Het is het andere hersenhelft die je moet leren gebruiken.
Natuurlijk moet het beeld ook technisch goed zijn. Interessant genoeg om te bekijken en uitdagend om naar diepere lagen in het beeld te gaan zoeken. O zo moeilijk en daar laat ik het momenteel ook nog vallen.
Ik probeer het te doen via (op dit moment) zelfportretten zoals ik je de link van mijn pagina had gegeven. Zo kan een vakantie een project worden om een stukje wereld elders meer zichtbaar te maken in NL en jou vrienden en kennissen. Dan kan de vakantie een reportage worden, of zelfs een kunstwerk van abstractie met een diepere laag van de andere cultuur.
Het kan ook gewoon een lekkere vakantie zijn en intussen lekker spelen als ontspanning. De wereld ligt helemaal open met en via de fotografie!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik heb deze in mijn favorieten staan. Zijn series zijn prachtig en vertellen een verhaal in vele dieptes.
www.damonwinter.com/
Cryofiel
13 jaar geleden
Mooi beschreven, gd! Ik zie het fotograferen tijdens vakantie als een leuk onderdeel van die vakantie. Niet het hoofdonderdeel, wel een onderdeel met een grote toegevoegde gevoelswaarde. Behalve het fotograferen zelf is er ook het nabewerken: het vinden van de juiste uitsnede, het bedenken waarom ik die uitsnede niet ter plekke al heb gemaakt door te lopen of te zoomen, het selectief verhelderen van de kleuren en de helderheid. Dat laatste raakt aan de keuze: wil ik objectief-realistisch blijven, zeg maar als wetenschappelijke verslaggever? Wil ik gevoels-realistisch zijn, dus het gevoel overbrengen, ook als daarmee de foto minder overeenkomt met de objectieve realiteit? Wil ik een heel eigen gevoel creëren, dus de artistieke mogelijkheden van "het plaatje" ten volle benutten, zonder me zorgen te maken over het realisme? Ik neig naar de tweede en de derde mogelijkheid - die elkaar overigens niet in de weg staan. -- Ik heb gemerkt dat de mooiste foto's die ik nu in mijn verzameling zie, die foto's zijn die ik met voorbedachten rade heb gemaakt. Zeg maar de foto's waarvoor ik speciaal op een bepaald moment op pad ben gegaan, om met vooraf bedachte instellingen vanuit een vooraf bedacht gezichtspunt de vooraf bedachte foto te maken. In de praktijk moest ik mijn vooraf bedachte plan wat aanpassen aan de omstandigheden, maar toch - juist die foto's zijn het mooist geworden. Op de tweede plaats staan de foto's waar ik min of meer toevallig tegenaan ben gelopen, maar waarbij ik ter plekke snel bedacht *wat* ik in beeld wilde brengen, *hoe* ik dat in beeld wilde brengen, en hoe ik de foto later zou bewerken. Dat zijn dus ook geplande foto's, maar nu ben ik niet speciaal voor die foto op pad gegaan, en nu heb ik mijn plan binnen een minuut bedacht. Verder zijn er natuurlijk de toevalstreffers, zoals deze foto:
http://bin.ilsemedia.nl/m/m1eyvm4wdokz.jpg
Zeker wanneer ik die foto nog wat bewerk, moet daar een heel mooi plaatje uit kunnen komen. En dat terwijl ik dat beeldje stomtoevallig tegenkwam, en bij het maken van de foto eigenlijk alleen maar op de belichting heb gelet.
Cryofiel
13 jaar geleden
Ik zie nu pas je link over damonwinter. Wauw! Niet alles spreekt me aan - maar er zitten veel foto's tussen die werkelijk prachtig mooi zijn! Vertelt hij ook welke apparatuur hij gebruikt? Zo te zien heeft hij een paar zeer lichtsterke lenzen. Ik ben ook benieuwd naar zijn nabewerking. Ik kan me niet voorstellen dat hij deze plaatjes direct uit de camera krijgt - daar moet flink wat aan zijn gedaan op het gebied van kleur (luminantie/luminositeit (hoe heet dat precies?), verzadiging), contrast en doordrukken/tegenhouden.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Je bent heel analystisch ingesteld en wellicht heb je nu deze conclusies getrokken nu ik zo over fotografie schrijf. Misschien heb je die al eerder voor jezelf getrokken.
Ook mijn mooiste foto's zijn de foto's die ik heb 'gemaakt' en niet heb geschoten. Dus inderdaad van tevoren bedacht en uitgevoerd met eventuele praktische aanpassingen.
De volgende stap is dat je dit met meer foto's doet en zelfs een hele serie van 5-10 foto's zo kunt MAKEN. En de beelden ook seriematig bij elkaar kunt brengen. Die foto's is dan ook jou werk geworden. Zorgvuldig gemaakt en het is jou visie en creativiteit. Je maakt iets en dat voelt altijd goed. Daar ben je trots op. Dat voelt veel beter als dat je iets zomaar bent tegengekomen en je de plaat hebt kunnen schieten. --- Je tweede reactie komt binnen over die link die ik geef. Je zegt wauw en het grappige is dat je meteen weer technisch wordt en naar de materiaal, lenzen e.d. gaat vragen.
De foto's zullen zeker super helder zijn, mooi van kleuren en goede contrasten. Elke foto krijgt speciale aandacht bij de nabewerkingen.
Toch gaat het om de INHOUD van de beelden. Dat maakt de foto's zo sterk, daardoor blijf je ernaar kijken. Wat vertellen de foto's de kijken, wat wil de fotograaf vertellen aan de kijker.
Welke diepere laag zit er in de foto, welke emotie krijg je ervan. Van deze foto kan je niet zeggen dat hij zo mooi en helder is, maar toch heeft hij voor mij een wauw factor...
blog.ricecracker.net/wp-content/uploads/2009/07/blog-6-arnold-newman.jpg Volgens mij heb ik ook elders op gv gebruikt en ken jij hem misschien al. Van die foto ga je niet vragen naar de camera of lens. Want eerlijk gezegd kan hij ook met een mobieltje genomen worden. Wel even rechttrekken op de computer. Als fotograaf moet je het beeld kunnen maken. Nabewerking en techniek nagelaten.
Cryofiel
13 jaar geleden
Klopt, je hebt er helemaal gelijk in. Ik ga wellicht ook wat te snel in mijn reacties. Neem bijvoorbeeld de foto's van Damon Winter. Klik op zijn site op Places. De eerste foto is waarschijnlijk een toevalstreffer (de twee vogels met het berglandschap). De tweede foto uit die serie (de bomen in het winterlandschap, van boven gefotografeerd) vind ik werkelijk prachtig. Realistisch en abstract, een prachtig lijnenspel, en je moet even speuren voordat je ziet wat er te zien is. Ik zou dit zo bij mij aan de muur willen hangen! De volgende foto moet wel nabewerkt zijn. Ik wil ervan leren, vandaar dat ik vraag hoe hij dat gedaan zou kunnen hebben. Hetzelfde geldt voor de vierde foto (catwalk). Niet dat ik deze twee foto's zo supermooi vind - ik vind ze technisch prachtig, maar gevoelsmatig doen ze me weinig. Toch zou ik er veel van kunnen leren als ik de techniek achter deze foto's zou kennen. Een paar foto's verder (Laura) is duidelijk apparatuur van goede kwaliteit gebruikt. Dat geldt ook voor de gitaarspeler die daarna komt, en voor de "bunny" die een paar foto's verder staat. Of neem de foto's onder Stories2 en dan 5 (Angola Prison Rodeo). Die foto's doen iets met me. Ik vind ze indrukwekkend. Ik vraag me dan af: zou ik ooit ook vergelijkbare foto's kunnen maken? Dan moet ik weten hoe hij dat doet. Apparatuur, instellingen, gezichtspunt, nabewerking. Ik wil leren. Zien. Proberen. Goed, lang verhaal - fotografie is een prachtig onderwerp!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
En dan niet te vergeten... licht! Dat is altijd maar weer bij mij een van de eerste aandachtspunten. Het is superieur ten opzichte van de kwaliteit van de camera en de lens. Als we kijken naar de krachtige foto's die je opnoemde van Damon Winter dan is het licht in het topshot van het winterse park zodanig dat je de mensen juist via hun schaduw 'rechtop' kunt zien, en de bomen erdoor 3-dimensionaal worden. Prachtig, en wat een planning.
Verderop de gitaarspeler, mooie contrasten met flitslicht los van de camera van bovenaf (radiotriggers). Naast goed verzadigde kleuren zie ik nog geen bijzondere apparatuur naast een goeie SLR met dito lens.
De 'bunny' foto: 1 losse flitser waarschijnlijk op een boomstand die een assistent vasthoud, dat is eigenlijk alles. De hoek kun je aflezen aan de schaduwen van de oren op het hoofd, en is zeer bepalend hoeveel er wel en niet is belicht, zoals de doortekening op de schouders. De belichting is verder zó gekiend dat er nog wat van de straat te zien is, uiteraard met handmatige instellingen, om volledige controle over het licht te houden.
Wat me dus vooral opvalt aan Winter's foto's is dat er grote aandacht aan het licht is besteed. Hij zal ongetwijfeld een stel goede primes in zijn tas met glaswerk hebben. En de uiteraard de juiste truken uit de doos in de nabewerkingsoftware gebruiken. Een prachtige foto, gd, die van Arnold Newman. Schitterend voorbeeld waar compositie boven alles staat, de foto kan inderdaad met elke crappy camera genomen zijn.
Cryofiel
13 jaar geleden
Ik kreeg inderdaad het gevoel dat Damon Winter zijn foto's "in scene zet". Dat geldt niet voor de foto van het park - die is met natuurlijk licht genomen. De andere foto's zijn inderdaad met goed gepland licht gemaakt. Dat betekent meteen dat de afgebeelde personen min of meer "acteurs" of "medewerkers" zijn. Dat is een heel verschil met hoe ik fotografeer. Ik maak gebruik van de situatie zoals die is. Hooguit een invulflits. En natuurlijk het heen en weer lopen om op de goede plek te staan ten opzichte van de lichtinval. Aan de andere kant - kijk eens onder Stories2, en dan nummer 5, de Angola Prison Rodeo. Volgens mij heeft ook Damon Winter daar enkel gebruik gemaakt van het natuurlijke licht. Hij heeft geen flitsers opgesteld. Hij is zelf op de juiste plek gaan staan en heeft op het juiste moment afgedrukt, met veel aandacht voor de compositie.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Had gisteren een heel verhaal getypt, was hij weer weg ^%(%$#$ GV.
Bas heeft het voor mij opnieuw geschreven.
Helemaal goed, weten wat voor effect het licht geeft op het beeld. Hoe gebruik je het licht. Zonder licht is er immer geen beeld en geen fotografie (tekenen met licht). @Bas
Het is bij die foto van Arnold Newman natuurlijk niet alleen de compositie. Uiteraard die is prachtig, maar het is het geheel van die foto en het gevoel wat je krijgt. Die pianist is een beroemdheid en de fotograaf wil laten zien wie hij is en wat voor hem belangrijk is.
Er zit veel werk in de foto om hem te maken. @Cryofiel, het is ook wel handig om eens te gaan kijken wat anderen doen met jou camera en lens. Deze heeft bijvoorbeeld ook jou camera gebruikt:
http://www.flickr.com/photos/lee_pullen/4328383549/ Qua belichting helemaal niet zo interessant, qua compositie ook niet, en qua instellingen op de camera ook niet.
Toch heeft het BEELD een aantrekkingskracht...
Je blijft ernaar kijken, en je vraagt je als kijker af wat er nu eigenlijk speelt.
Ik denk zelfs dat wanneer dit beeld is gemaakt met een mobieltje, dat hij wellicht nog krachtiger zou zijn geworden. De technische kennis is alleen nodig om het uiteindelijk helemaal los te kunnen laten.
Voor het bovenstaande beeld is het alleen nodig geweest om de belichting goed in te stellen. Meer techniek is er niet bij te pas gekomen. Het is puur de inhoud van het beeld. Die alleen bestaat uit het 'model'. Dus een goed 'acteur' en een goede fotograaf om dit uit het model te krijgen. De achtergrond of andere hulpmiddel voor een beeld stelt helemaal niets voor.
Hoewel er wel een lichtverloop op de achter is gemaakt, om het model meer los te maken in het beeld.
Nabewerking was waarschijnlijk niet eens nodig. Voor mij is dit de fotografie. Het technische is slechts een bijzaak. Deze trekt ook mijn aandacht... (ook gemaakt met een D700)
http://www.flickr.com/photos/jonathankosread/5974906843/
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ja, die prison rodeo is een pure reportage serie. Geen scenes en geen externe verlichting.
Zelf vind ik deze serie niet zo sterk. Wat verderop zie je een beeld met 3 gevangenen in een hoek van hekken. Dat is het enige beeld die ik aantrekkelijk vindt. Op www.zilverencamera.nl vindt je winnaars van de nederlandse journalistiek prijzen.
Ga dan naar winnaars en in de categorie binnenland documentair. Categorie dagelijks nieuws, series 3
Cryofiel
13 jaar geleden
Je schrijft:
"De technische kennis is alleen nodig om het uiteindelijk helemaal los te kunnen laten." Daar heb je gelijk in. Net als bij autorijden: in het begin concentreer je je zo op de technische behandeling van de auto dat je soms zelfs het verkeer vergeet. Met de ervaring laat je de technische kennis los - of, beter gezegd: de technische kennis wordt een automatisme. De aandacht kan dan uitgaan naar dat wat werkelijk belangrijk is: het verkeer. Zo zie ik fotograferen ook. Ik ben nog een echte beginner. Ik concentreer me zó op de techniek, dat ik soms het plaatje vergeet. Maar dat is nu eenmaal een noodzakelijke fase - althans, zo werkt dat voor mij. Met de ervaring komt er geleidelijk meer nadruk op het plaatje. De techniek *doe* ik dan nog steeds, maar dan als automatisme, zonder er bij na te denken. Voor de belichting ben ik al bijna zover. Ik let er nog wel bewust op, maar het is al behoorlijk routinematig, en dus automatisch, en ook snel. Zoals het nemen van een bocht in een auto: ik moet nog wel denken "oh ja, goed over de schouder kijken", maar dat doe ik dan wel snel en goed, en het bijtijds richting aangeven en terugschakelen gaat al helemaal automatisch. Bij de goed gelukte foto's waar ik het eerder over had, was het ook zo. Ik wist al wat ik wilde, en ik wist automatisch *hoe* ik dat wilde bereiken (de techniek).
Cryofiel
13 jaar geleden
Bij de nabewerking ben ik nog aan het leren. Ik heb me bijvoorbeeld gericht op het zichtbaar maken van de doortekening van een mooie wolkenlucht, in plaats van een nietszeggend vlak met hier wat wit, daar wat lichtgrijs, en af en toe wat blauw. Ook daar ben ik begonnen met de wens, en vandaaruit direct overgestapt op de techniek: contrast, verzadiging, helderheid. Na een tijdje experimenteren kan ik nu een werkelijk práchtige lucht maken, met naar keuze dreigende wolken of juist mooiweerwolken, en alles daar tussenin. Het eerste resultaat was een burcht met zo'n prachtige wolkenlucht dat je als kijker niet meer weet of je nu naar de burcht moet kijken of naar de wolken. Dat is dus kunstzinnig verkeerd. Maar, ook al was die eerste poging verkeerd, ik heb er wel van geleerd. Vanaf nu kan ik de lucht mooier maken dan een nietszeggend grijswit vlak, en *ook* rekening houden met de invloed van mijn aanpassingen op het totaalplaatje. Gaat het vooral om de (dreigende?) wolkenlucht en is de burcht slechts een decor, of gaat het om de burcht en zijn de wolken slechts een decor? Nu, nu ik ervaring heb opgedaan, kan ik een bewuste keuze maken, en daarna de benodigde technische handelingen op de automatische piloot verrichten. Dit is nu eenmaal mijn leerproces: eerst alle aandacht op de techniek, en zodra ik die begrijp en beheers, kan ik die techniek "vergeten" en alleen nog maar als automatisme toepassen om het eigenlijke doel te verwezenlijken.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dat is een goed geluid, Cryofiel, om kritisch naar je eigen foto's te kijken. De techniek is net als een stel goede beitels voor een meubelmaker, ze moeten scherp zijn en doen waarvoor ze zijn bedoeld. De meubelmaker mag er nu iets moois mee maken.
Hetzelfde als een goede schilders uitrusting, met de meest mooie marterharen kwasten, verf, schildersezel, atelier. Nu het schilderij nog.
Dat kritiek en voldoening bij je hand in hand mogen gaan, de inspiratie is volop aanwezig zo te horen! @gdanonym
Da's grappig, ik weet precies welk park van die 'eendendief' dat is, het Amstelpark in Amsterdam, vlak naast het restaurant. Veel van de foto's (de helft denk ik) die ik zie op de Zilveren Camera site zeggen me persoonlijk niet zo veel, een enkeling springt er wel uit voor me:
De foto van Flip Franssen van Dagelijks Nieuws, Enkel, 2.
En Raymond Rutting, Binnenlands Nieuwe, Serie 2, alle vooral de 2-na laatste (nu effe niet je lens verwisselen ;)
Binnenlands documentair serie 1 en 2 (op de foto het jongetje met de vlag na, die voegt niet veel toe).
De portretten van Matty van Wijnbergen, serie 2 , erg goed!
Buitenlands serie 1 deed me ook veel, het was nog niet zo lang terug dat ik zelf in Bangkok was.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
(even nog dit openstaande vraagje van je beantwoorden voordat ik een GV pauze inlas) [Welke 100 mm bedoel je dan - 35-mm-equivalent, dus "echte" 100 mm? Of die met de crop-factor van 1,6 of daaromtrent, dus 160 mm als je het omrekent naar 35-mm-equivalent?] Dan bedoel in FX, full frame, dus 100=100. Die 100 mm was trouwens een Canon lens die ik in gedachte had, van het merk waar ik vroeger even mijn voorkeur op had gericht.
De zoomlens die ik bedoel is de Nikon 105 mm met VR: http://www.nikon.nl/nl_NL/product/nikkor-lenses/auto-focus-lenses/fx/single-focal-length/105mm-f-2-8g-af-s-vr-micro-nikkor Een andere die-ik-zeker-niet-ga-kopen droomzoom is deze handbediende Zeiss: http://lenses.zeiss.com/photo/en_DE/products/slr/makroplanart2100.usage.html

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Er is natuurlijk geen richtlijn. Dus je kunt nooit teruggaan met een beschuldiging.

Bovendien zullen die stofjes alleen zichtbaar zijn als je in de kleinste diafragma openingen schiet. Dus van F18-F22. En dan natuurlijk alleen als je de foto's als een poster gaat afdrukken.
Bovendien zal je bij zulke afdrukken altijd de hele afbeelding nalopen op kleine oneffenheden. Die stofjes 'clone' je zo weg in photoshop.

Je kunt het zelfs door photoshop laten automatiseren. Ik weet niet precies hoe en waar, maar je kunt een referentie foto door photoshop laten gebruiken op al je foto's.

Maar op A4 formaat en een foto met diafragma groter dan F16 zal je niets zien op de foto. En die grote diafragma's worden vaak alleen maar gebruikt met statief of in de studio.

PS: je vergroting zal waarschijnlijk niet 100% zijn, maar 400%

Dit antwoord is alleen bedoeld om de 'stofjes' in een relatief kader te plaatsen.

---

Ik heb zelfs een put in mijn sensor zitten. Nooit wat van gemerkt, totdat ik de sensor liet schoonmaken. Maar daarna heb ik er ook nooit meer last van gehad. Alleen al omdat ik meestal met grote diafragma's werk en geen posters afdruk.
Was het eigenlijk ook alweer vergeten totdat ik je vraag tegenkwam.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
De D700, ik denk dat het om deze camera gaat omdat Cryofiel deze een paar keer heeft genoemd, heeft zelfs de optie in de instellingen om een referentiefoto te maken van de sensor zoals hij nu is (stofjes, dode pixels), en de foto die dan op de CF wordt opgeslagen te compenseren. Maar in Photoshop of andere nabewerkingsoftware moet het ook zitten. Niet vergeten, Cryo, als je weer de sensor laat schoonmaken een nieuwe referentiefoto te maken of de instelling te annuleren.
Cryofiel
13 jaar geleden
Een D700 inderdaad. Bedankt voor je tips.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
De optie in de camera om een .ndf referentiefoto te creëren (zie manual pag. 337) is alleen zinvol voor de NX2 software. Die gebruik ik niet, maar misschien jij wel... In Adobe Camera Raw kun je een template aanmaken voor de referentiefoto met de actuele stofjes las ik.
Cryofiel
13 jaar geleden
Ik had me net voorgenomen om eens in de handleiding te gaan lezen hoe je zo'n stofreferentiefoto maakt, en wat de camera ermee doet. Ik meende me te herinneren dat de camera er zelf al intelligente dingen mee zou kunnen doen - maar als ik jouw reactie lees, denk ik dat ik dat mis heb. Ik gebruik geen NX2. Ik gebruik Adobe Photoshop Lightroom (nee, dat is géén Photoshop!). Adobe Camera Raw heb ik niet. Voor zover ik weet is de stofreferentiefunctionaliteit ook niet in Lightroom ingebouwd.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
In die veronderstelling was ik ook altijd, dat de camera een ingebouwde correctiemogelijkheid had, ooit gehoord van iemand van Nikon. Totdat ik net in de handleiding las dat je ook NX2 nodig hebt (mijn eerste zin in de bovenste reactie kun je dus negeren en is niet waar, alleen de .ndf file komt op de CF, de foto wordt nog niet door de camera gecorrigeerd). Lightroom is een prima pakket. Ik was al eerder een manier tegen gekomen om met Lightroom met sjablonen/templates en een referentiefoto stof te verwijderen. Zie hier: http://forums.dpreview.com/forums/read.asp?forum=1038&message=34597965
Cryofiel
13 jaar geleden
Die manier in Lightroom kende ik al - het grote voordeel van "jouw" site is dat de uitleg daar zo fijn beknopt en helder is. Je kunt wel zien dat die uitleg is geschreven door iemand die vaker met Photoshop werkt dan met Lightroom. Hij heeft het over layers - Lightroom kent dat concept helemaal niet! Toch is het me wel duidelijk wat hij bedoelt. Het enige dat ik me afvraag is of deze methode ook werkt voor portretstand als je de stofreferentiefoto in landschapstand hebt staan, en andersom. Zo niet, dan moet ik twee van zulke "layers" maken en opslaan: één voor de portretstand en één voor de landschapstand.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Oef, als dat laatste het geval zou zijn zul je dan 3 versies moeten maken. Portretstand kun je op 2 manieren maken. Heb heel even Lightroom 2 opgestart om te kijken of het ook lukte om de foto's tijdelijk in de originele stand te roteren voor deze bewerking, maar ik merkte dat ik al zo lang Lr niet had gebruikt dat ik er helemaal uit was. Het lukte me na 10 minuten niet eens om de EXIF info van foto's te lezen... pfffff
Cryofiel
13 jaar geleden
Foto's roteren doe je het makkelijkst in Library Mode, in Grid View. Onder de foto staan links en rechts twee gebogen pijltjes. Door daarop te klikken draai je de foto's. Als je eerst meerdere foto's selecteert, kun je al die foto's tegelijk draaien. Het kan ook met het toetsenbord - ik meen dat je Control-[ en Control-] moet gebruiken, maar dat weet ik niet uit mijn hoofd. Ook in Loupe View kun je op deze twee manieren een foto draaien. De Exif-informatie staat in het rechter zijpaneel. Ik weet niet uit mijn hoofd of je daarvoor in Library Mode of in Develop Mode moet zitten. Open het juiste gedeelte van het rechter zijpaneel, en kies uit het kleine drop-down-menuutje welke informatie je wilt zien (er zijn meer mogelijkheden: Exif, IPTC, beide, auteursinformatie, en nog zo wat).
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Gevonden! (bloos, ahem) Dank je, ik wist even niet meer hoe die rechterkolom tevoorschijn te toveren. Was gewoon op het pijltje klikken wat naar rechts wees. De linker kolom was op auto-hide ingesteld, dus ik dacht dat het met rechts ook zo moest zijn. Wat ik zocht in de metagegevens is of er ergens een soort van flag word bijgehouden in welke richting het kader is geroteerd bij het maken van de foto. De D700 camera (e.a.) maakt een elektronische registratie daarvan om in de fotosoftware de foto's automatisch correct te roteren. Vroeger moest je dat met de hand allemaal doen weet ik nog. Aan de hand daarvan vroeg ik me af of er een manier zou zijn om een bewerking op de foto te laten plaatsvinden rekening houdende met de rotatie, om ten einde maar 1 stoftemplate te hoeven hebben in plaats van 2 à 3. Misschien weet gdanonym hoe dat zit met die rotatiegegevens... In Bridge (die ik gebruik als foto organiser) kan ik dat ook niet vinden.

Andere antwoorden (3)

Ik neem aan.. In ieder geval zou het zo schoon moeten zijn dat die stofdeeltjes niet zochtbaar zijn. Het kan ook zijn dat het geen stof is maar iets anders. Als dat stofdeeltjes zijn zou ik met de zelfde afbeelding die je aan ons liet zien terug gaan.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
De enige echte goede fotozaak die er in mijn stad nog is,
geeft een soort van garantie op sensorreinigen.
Dit zouden zij te veel vinden, wat jij laat zien.

Met wat jij nog laat zien aan stofjes kun je gewoon terug gaan. Een goede zaak met goede service doet het dan opnieuw.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
In principe zou de sensor schoon moeten zijn. Schoon is echter in dit geval ook relatief. Bovendien: op het moment dat je een objectief wisselt en er is wat stof in je omgeving, heb je er zo weer nieuwe stofjes op. Ik weet niet of de 700 die je schijnt te gebruiken automatische stofverwijdering heeft, zoals mijn 7000, maar die heb ik in ieder geval zó ingesteld dat ie bij iedere camera start reinigt. Daarnaast is de sensor ook héél goed zelf te reinigen met behulp van in de handel zijnde hulpmiddeltjes, is echt geen heksentoer, je moet alleen voorzichtig aan en langzaam werken.
Jou stofjes zijn eigenlijk te verwaarlozen, je zult ze normaal gesproken (als je er niet specifiek naar zoekt) niet waarnemen, hooguit in een strakblauwe lucht of op een strak witte muur o.i.d.
Als je Capture NX gebruikt voor het verwerken van je beelden, kun je inderdaad via de stofreferentie foto de stofjes automatisch laten verwijderen.
Ga lekker fotograferen. Succes.
P.S.: Wees blij dat je digitaal werkt, toen ik m'n platen nog in de doka analoog verwerkte moest ik na droging met potlood en penseel er tegenaan om de stofjes weg te poetsen, was wel even wat meer werk.

Toegevoegd na 6 uur:
Je geeft aan diafragma 32 c.q 36 gebruikt te hebben. Dat is soms nodig, maar normaal gesproken gebruik je dergelijke waarden niet, dus constateer ik dat je hier allen bezig geweest bent met zoeken naar problemen. Als jij gewoon foto's maakt, zit je ergens tussen 4 en 8 met je diafragma, en zul je DEZE stofjes iet terug zien.
Om te voorkomen dat je er nog meer binnen krijgt: voorzichtig zijn met objectief-wissels. Je schrijft ergens dat je het zelfs hoorde kraken bij het wisselen, dat betekend dus dat je de boel wisselt onder daarvoor niet geëigende omstandigheden (wind met stof en/of zelfs zand). Als je zo onvoorzichtig met je apparatuur omgaat VRAAG je om problemen. Ik heb zelf een D80 gehad zonder stofverwijdering, en heb die in drie en een half jaar twee keer moeten reinigen door wisselen op ongelegen plekken, daar ga ik dan niet anderen over lastigvallen, want dat is in dat geval mijn eigen schuld. Een camera heeft tenslotte recht op goede zorg, dat wil zeggen dat de eigenaar de boel schoonhoudt, of schoon maakt c.q. laat maken.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Cryofiel
13 jaar geleden
Ik lees net je toevoeging. Ik denk dat een toelichting mijnerzijds nuttig is, want deze toevoeging komt op mij verwijtend over - nodeloos verwijtend, om precies te zijn. Ik ben inderdaad op zoek gegaan naar problemen. Omdat ik last had van zichtbaar en storend stof bij het maken van gewone "alledaagse" foto's, heb ik de camera laten reinigen. Na deze behandeling was ik benieuwd hoe het resultaat was - hoeveel stofdeeltjes zouden er nog over zijn? Vergelijk dit met het laten schilderen van je huis. Als de schilders klaar zijn, loop je ook het schilderwerk goed na om te controleren of ze alles wel goed hebben gedaan. Dus inderdaad, ik ben "op zoek gegaan naar problemen". En: die heb ik gevonden. Althans: ik heb stofdeeltjes gevonden. Omdat ik nog weinig ervaring heb, vroeg ik mij dus af of dit "probleem" een probleem was of niet. Net als bij het schilderwerk: stel dat je het werk van de schilders controleert, en je ziet hier en daar een scheurtje in de verf. Dan ga je je ook afvragen hoeveel van die scheurtjes als normaal moeten worden beschouwd, en vanaf welk aantal scheurtjes je kunt/moet zeggen dat de schilders hun werk niet goed hebben gedaan. Dat was dus de reden van mijn vraag: ik zie een aantal stofjes, en ik vraag me af of dat te verwachten is, of dat de reiniger zijn werk over moet doen maar dan beter. Door onder andere jouw antwoord leer ik steeds meer over fotografie-apparatuur, over de sensor, over stof, en over de effecten van stof op de foto's. Dat is voor mij heel waardevol. Ik ben je dan ook dankbaar voor je bijdrage en voor je meedenken. Wees je er echter van bewust met welke instelling ik mijn vraag heb gesteld, en met welke reden ik "op zoek ben gegaan naar problemen".
Cryofiel
13 jaar geleden
Overigens, verdere resultaten van testfoto's zal ik plaatsen in de reacties onder de vraag - daar vindt namelijk al het leeuwendeel van de discussie plaats.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding