Hoe drogen aalscholvers hun veren tijdens een periode van vorst?

De aalscholver droogt zijn veren door met uitgespreide vleugels te zitten.
De baarden aan hun veren staan betrekkelijk ver uit elkaar, zodat binnendringend water vrij spel krijgt en alle lucht verdwijnt. Dat lijkt een behoorlijk nadeel – veel watervogels hebben juist voordeel van een goed isolerend verenpak. Aalscholvers duiken echter vaak diep en jagen langdurig achter vis aan. Doorweekt gaat dat gemakkelijker, er is minder opwaartse druk.

Vreemd genoegen blijken ze toch weinig last van bevriezing te hebben.
Waarschijnlijk is zo nu en dan klapperen met de vleugels voldoende om ijsvorming tegen te gaan.

In tijden van strenge vorst, wanneer plassen en vennen bevriezen, wijken aalscholvers uit naar rivieren. Daar zoeken ze een wak om naar eten te kunnen vissen, en daarna is een kleine verhoging zoals een hekje of paaltje al voldoende om hun vleugels in de vrieskou droog te stomen.

Hun vleugels kunnen wel door de kou verstijfd raken, maar ze bevriezen niet en de aalscholvers gaan er niet dood aan. En mocht het zeer streng gaan vriezen, dan zullen ze naar het zuiden vliegen om daar te overwinteren.