Waar komt bij sommige mensen de angst voor insecten vandaan?

Omdat ze klein zijn en daardoor op hele vervelende plekken kunnen komen te zitten. Daarnaast kunnen ze ziekten verspreiden, je bijten, prikken, kriebelen, je vergiftigen, etc.

Het probleem begint bij het feit dat sommige insecten wel degelijk iets kunnen doen. Sommige beestje steken en andere bijten weer. Ook al doet maar een kleine meerderheid daadwerkelijk iets, die paar soorten hebben het eigenlijk verpest voor de rest.
Toch blijft het bizar dat we een gat in de lucht springen bij het zien van insecten, terwijl pakweg een vogel ons veel minder doet opschrikken. Volgens professor ecologie aan de University of Wyoming Jeffrey Lockwood heeft dat veel te maken met onze diepgewortelde “walgingsreflexen”. “Angst en walging zijn twee universeel negatieve, menselijke emoties,” legt de professor uit. “De eerste signaliseert gevaar, de tweede een mogelijke ziekte of besmetting. Als je deze twee in een een diagram zou zetten, dan bevinden insecten zich in het deel waar beide emoties overlappen. Insecten zijn snel en vaak harig, wat walging oproept.” Met de jaren zijn we de walging voor insecten gaan verwarren met angst.
Daarnaast zijn er ook nog een aantal andere theorieën. Sommige wetenschappers geloven dat we zoveel schrik hebben van insecten omdat ze er fysiek zo anders uitzien dan wijzelf. Ze hebben te veel ogen, te veel poten, ze bewegen heel snel en zijn soms harig.
Volgens psycholoog James Hillman heeft onze angst voor insecten dan weer te maken met het feit dat ze vaak in zwermen rondkruipen en -vliegen. Daardoor zouden we ons in onze individualiteit en onafhankelijkheid bedreigd voelen.