Hoe komt het dat de malariamug wel uit de ontwikkelde wereld verdwenen is en andere muggen niet?

Het is niet direct de malariamug die verdwenen is als wel de malariaparasiet.
Malariamuggen gedijen goed in warme, vochtige streken. Malaria is echter geen typisch tropische ziekte. Tot in de twintigste eeuw kwam de ziekte ook voor in koude noordelijke streken tot aan de poolcirkel toe. Na de ontdekking van de levenscyclus van de parasiet en de rigoureuze bestrijding van de mug is de ziekte in de ontwikkelde wereld verdwenen.
Het verspreidingsgebied van malaria is nu voornamelijk de derde wereld.
Het feit dat de meeste slachtoffers in Afrika vallen, is niet alleen een gevolg van het klimaat aldaar. Armoede zorgt ervoor dat er onvoldoende middelen voor de bestrijding van de mug en de behandeling van de ziekte beschikbaar zijn. Stilstaande plassen, vervuild water in sloppenwijken, kweekvijvers voor de mug, zijn een gevolg van gebrek aan afdoende infrastructuur en hygiëne.
malariamug-soorten komen ook nog steeds in de lage landen voor, maar de malariaparasiet zelf is hier al decennia geleden uitgeroeid. Het is niet ondenkbaar dat als de winters zachter worden door de opwarming van de Aarde de omstandigheden voor herintroductie van malaria als inheemse ziekte in Nederland en België gunstiger worden.
Omdat de inheemse malariamuggen zich hier alleen in bepaalde rurale biotopen met brak water kunnen handhaven, waar de bevolkingsdichtheid tegenwoordig erg laag is, kan de malariaparasiet zich in onze omgeving niet verspreiden. Zolang zich in die gebieden geen reservoirs met parasieten kunnen vormen, door de permanente aanwezigheid van besmette personen, is de kans dat de malariaparasiet zich in onze omgeving opnieuw kan vestigen en verspreiden, vrijwel nihil.