Hoe kan ik het best mijn schichtige katjes opvoeden?

Je hebt het al goed aangevoeld. Laat ze eerst even wennen en pak ze niet op als ze dat niet willen. Als ze eerst de omgeving kennen en hun geur ook overal ruiken, komen ze vanzelf naar je toe. Kittens vooral zijn zo nieuwsgierig en ook nog een beetje bang voor een nieuwe omgeving. Op gegeven moment laten ze zich aaien en komen vanzelf bij je zitten omdat jij hen eten geeft en ze je nodig hebben. Als ze honger krijgen en je bent niet attent genoeg, komen ze wel als ze je beter kennen, want katten zijn nu eenmaal slimme dieren die weten hoe ze iets voor elkaar krijgen om jou te gebruiken.
Veel plezier ermee, ze zijn zo leuk!

Die schichtigheid is een natuurlijke bescherming tegen de boze buitenwereld. Het is daarom goed dat ze van het pleeggezin bij jou terecht zijn gekomen. Het belangrijksrte is namelijk rust. En dat kan jij goed bieden.

zoals je zelf al zegt geef ze de tijd om te wennen. ze moeten zich eerst een beetje veilig gaan voelen in de nieuwe omgeving. ze komen vanzelf naar je toe. je zal zien dat ze maar een paar dagen nodig hebben voordat ze aan de omgeving gewent zijn dan gaan ze vanzelf naar je toe en dan rustig benaderen. voordat je het weet is je huis niet meer veilig... en maken ze er een dolle boel van want ze zullen best wel speels zijn. succes met de kleine katjes.

wij hebben verschillende keren wilde katten opgevoed die we van een boerderij kregen.
een beetje plagen werkt beter dan te willen aaien.
een paar sokken om je hand doen en dan zogenaamd een beetje slaan en dan slaan ze terug met die pootjes.
vinden ze leuk.

Hoi Heleen,
Ik ben etholoog (gedragsdeskundige) van dieren.
Wat je met poezen vooral moet doen, is NIETS.
Niet met je handen er naartoe, niet oppakken, niet storen dus in hun eigen gedrag.

Zorg dat ze een ritueeltje leren kennen dat hen iets oplevert, zoals het geluid van een zakje brokjes of de deur van de koelkast waar de melk uit komt.
Als je de brokjes in hun bakje doet, zullen ze na verloop van tijd ook komen als je er wat langer bij blijft zitten.
Raak ze dan niet aan.
Dat doe je pas na een paar weken of zo. Even een korte zachte aai over de rug. NIET oppakken, daar hebben poezen een bloedhekel aan als ze je nog niet vertrouwen.
Poezen kijken heel erg lang "de kat uit de boom" en zijn erg wantrouwig.
Neem overdreven veel tijd om ze aan jou te laten wennen en dat ze heel zeker weten dat je erg subtiel bent en lief en zacht en zo.
Een poes is erg gevoelig voor ons normale (gewelddadige in hun ervaring) gedrag.

Laat ze wennen aan de nieuwe omgeving. Ze komen vanzelf naar je toe voor aandacht. Geef ze een krabpaaltje en een eigen kussen of mandje waar jij ze graag ziet slapen/liggen. Houdt een plantenspuit met water bij de hand om ze op te voeden. Doen ze iets wat je niet wilt dan spuit je ze een beetje nat. Het zijn geweldige gezelschapdieren.

Laat ze eerst even een aantal dagen wennen aan het huis en aan jullie. Schenk hierbij weinig aandacht aan hun. Na een aantal dagen op hoogte van de kittens gaan zitten en naar ze knipogen of gapen. Bij katten is dit een teken van vriendelijkheid. Kijk ze nooit recht in de ogen. Probeer ze ondertussen wat lekkers te geven, iets wat ze niet kunnen weerstaan. Heb hier veel geduld mee, want het zal even duren voor ze bij je hand durven te komen. Komen ze dan naar je hand, ga je hier een paar dagen mee door. Daarna voorzichtig achter hun oortje kriebelen, voor hun is dit de meest heerlijke plek om geaaid te worden. Ook hieraan zullen ze moeten wennen. Ten slotte veel geduld hebben, maar zo gaat het lukken. Ons verwilderde kat is op deze manier een echte schootkruipertje geworden.

Ik kreeg mijn katten toen ze 4 waren. Ze hebben een tijdlang in de boekenkast gewoond, achter de boeken, en kwamen alleen 's nachts tevoorschijn om te eten en op de bak te gaan.
De één durfde na een tijdje ook overdag het huis te inspecteren, van de ander heb ik echt weken alleen een staart gezien als ie de kast weer inschoot of soms een paar oogjes die naar me gluurden.
Het heeft dus een tijd geduurd, en de bangste kat is nog steeds een bange kat - categorie wegwezen als de bel gaat, zich absoluut niet vertonen als er bezoek is, maar mij kent ie heel goed en hij komt elke dag een paar keer een knuffel halen of gezellig bij me zitten/liggen.

Geef ze de tijd, laat ze eerst aan hun nieuwe plek wennen, ze zullen vanzelf ontdekken dat jullie ze eten geven en dat ze bij jullie terecht kunnen voor een aai of een knuffel.
Misschien worden het nooit echte schootkatten, misschien wel, daar valt nu nog niet echt veel over te zeggen (die ene die het snelst tevoorschijn kwam bij mij is nu zo'n hopeloos beest dat gelijk bovenop mij gaat liggen als ik in bed duik, de ander gaat naast me liggen - en allebei zijn ze Beledigd als ik me omdraai: HUN bed! Hoe durf ik, als personeel, zomaar te gaan draaien ;-))

Wij hadden ook eens jonge katjes, maar daar kwamen we pas achter toen ze ook zo ongeveer rond de 5 weken oud waren (ze waren bij ons op de hooizolder geboren). Ze waren toen heel erg schuw en bang, maar eentje de kleinste van allemaal en tevens ook de dikste kon nooit op tijd weg komen dus die heb ik toen vaak geknuffeld enzo, ze vond dat erg fijn en later kwam ze ook vanzelf bij mij op schoot. En haar 2 broertjes bleven eerst vaak op een afstandje kijken wat ik allemaal deed. Maar na echt heel veel geduld (soms wel langer dan een uur) kwamen zij ook bij mij op schoot, alleen als ik mij niet bewoog. Als ik ook maar iets bewoog dan waren ze ook gelijk weer weg.

Ik vergeet dat nooit, ik was toen en ben nog steeds erg gek op katten.

Ik wens je veel succes met jou katjes, en ik denk dat als je ze liefde geeft en geduldig bent alles helemaal dik in orde komt met jullie ;-).

Toegevoegd na 5 minuten:
Ps er zaten wel heel wat weken tussen voordat de broertjes bij mij op schoot kwamen. Had ik niet duidelijk vermeld zag ik net, en ik zat zo'n beetje dagelijks op de hooizolder.