Heeft een dier na een castratie nog behoefte om te paren?

Direct na de castratie zitten de geproduceerde hormonen nog in het bloed van het dier, en die worden niet meer aangemaakt, dus het dooft uit.
Maar er is gedrag, dat lijkt op paringsgedrag, maar dat feitelijk gewoontegedrag is, en hier zal een castratie dus weinig aan veranderen, bijv 'rijen' op benen van bezoekers, of op kussens. Of alle reuen die een ex-reu tegenkomt aangrijnzen : deze gewoonte wordt niet doorbroken na de castratie., ook al is er geen lichamelijke aanleiding meer voor.
Behoefte om te paren heeft een dier na enige tijd niet meer : de loopsheid van het teefje is voorbij, dus zij 'ruikt' ook niet meer verlokkend, en omdat een reu geen mannelijke hormonen meer produceert, is de drang om te paren ook niet meer aanwezig.

Dieren paren (op enkele uitzonderingen na, zoals de Bonobo) alléén om zich voort te planten, hoewel een teefje wél moet 'vallen' op een reu, anders gaat zij niet stilstaan om besprongen te worden. Maar als ze elkaar later tegenkomen, is dit niet meer met een herinnering aan de paring, al zullen zij elkaar wel herkennen.
Dus zonder hormonen geen paringsdrang meer : van 'behoefte' kan je in dit opzicht tóch eigenlijk al niet spreken bij dieren.