Waarom leeft mijn kat Guus een eigen leven buiten?

Het simpelste antwoord: Omdat het een kat is, dat zijn zo ongeveer de eigengereidste beesten die er bestaan. Ik heb ook 2 katten gehad waarvan de een 90 % van de tijd buiten was, en de tijd die over was hij het liefst ergens uit het zicht lag. De ander was 90 % van de tijd binnen en lag dan het liefst op schoot

Zoveel hoofden , zoveel zinnen. Is een spreekwoord/ gezegde dat ook op katten van toepassing is.

Mijn katten kon je ook splitsen in huis of tuin (buiten) katten, maar zelfs tuin/buiten kon je verder opsplitsen naar : alleen tuin , buiten de tuin op het plein / in de struiken en zelfs eentje die 's nachts (samen met de kat van de buren! ;-)) door de wijk aan de wandel ging (gesignaleerd door de buurvrouw van de buurkat).

Zal je zeggen waarom? of hoe?
(Bijna) Al mijn katten komen uit het asiel , straatkat of afgestaan , en daar zit natuurlijk al verschil in. Ook nog boerderijkatten die gaan zwerven , eentje heb ik zelf van een volkstuin geplukt... harde koude natte herfststormen ... 't was echt te koud.

De een is een schoot/aai/knuffel kat en de ander vindt het fijn om naast je te liggen of op je hoofd in bed , onder de deken of tegen je rug.
Er is zoveel verschil.

Mijn (tot nu toe) laatste kat vertoonde ineens gedrag dat ik niet kon plaatsen , weinig / niet thuis , wel binnen als ik floot op etenstijden (altijd harde brokken aanwezig trouwens en grote bak water natuurlijk) kwam hij vliegend ...door de bocht scheurend ... naar binnen rennen :-) ...maar ik vroeg me dus af waarom en waar hij zich elders bevond.

Ik heb op een dag bij het tuinhek gestaan, om in ieder geval de richting te weten waar hij vandaan kwam : schuin aan de overkant in de struiken was een klein loopgangetje waar hij uit kwam. Later zag ik een plekje dat dus 'bewoond' was en waar hij kennelijk ZIJN plekje had gevonden > buiten , maar wel vlakbij de voedselbron .

Je kunt je afvragen waarom, kennelijk voelde hij zich daar toch prettig. Ik nam hem geregeld op schoot (ik zat naast hem in de keuken als hij at en daarna gaf ik 1 op 1 aaiend/ op schoot aandacht), hij genoot hiervan en toch > naar buiten. Prima .

>Jouw kat is hetzelfde maar iets extremer, niets ernstigs, ze genieten van buiten , hebben hun EIGEN plekje en daar leven ze, behalve dat wij ze nog te eten geven.

Toegevoegd na 7 minuten:
Antwoord : Jouw kat Guus leeft buiten een eigen leven , omdat het geen binnenkat is.

Katten hebben een eigen karakter en ook het gedrag vormt zich naar het karakter of de omstandigheden. Katten hebben daarom niet altijd hetzelfde gedrag. Zo kan de ene kat een enorm jachtinstinct hebben en elk bewegend miertje, spinnetje of dwarrelend blaadje als iets zien om 'dood' te maken, terwijl een andere kat een voorbijschietende muis alleen even nakijkt en dan weer verder gaat met 'soezen in het zonnetje'.

Mijn vorige kater reageerde ook op alles wat bewoog, maar was ook een echte buitenkat. De hele straat kende hem en hij had overal zijn loopjes en bezoekjes. Vogels waren voor hem niet veilig en soms verblijdde hij me wel eens met een muis of zelfs rat. Dan kwam hij binnen met het beest in zijn bek en legde hem op mijn toetsenbord neer als ik aan het werk was. Hij had zelfs geen moeite met een meeuw en die zijn vaak nog groter als hij zelf was -)'s Avonds kwam hij echter binnen en bleef op je schoot liggen om te worden geknuffeld...luid knorrend en spinnend. Helaas is hij door ouderdom overleden.

Ik miste hem enorm en toen ik ineens zijn evenbeeld zag op de website van een dierenasiel, twijfelde ik geen moment om hem op te halen, ook al moest ik ervoor naar de andere kant van het land. Hij heette 'Freek' en hij deed enorm zijn best om meegenomen te worden...hij kroop zowat in me;-)
Ik was dus verkocht en moest maar afwachten wat voor gedrag hij vertonen zou. Hij was een vondeling toen hij in het asiel kwam en zij kenden zijn geschiedenis niet.

Freek bleek weg te duiken als je hem wilde aaien en Freek was erg bang voor alles. Ik vermoed dat hij in de 1½ jaar dat hij oud was, geen leuk leven gehad heeft en waarschijnlijk ook geslagen werd. Het heeft lang geduurd voor hij zich liet aaien en dan ook ging spinnen en het duurde nog langer voor hij vanzelf naar je toe kwam of bij je ging liggen. Hij was zelfs bang om naar buiten te gaan en bleef weggedoken achter de deur zitten om af en toe wel even te snuffelen om de hoek. Toen we hem een tuigje aanlegden om met hem te wandelen aan een lang koord, verzette hij zich hevig op de drempel van de deur...hij durfde echt niet!

Inmiddels vraagt hij er wel om naar buiten te gaan, maar alleen als het mooi weer is én aan zijn tuigje met daaraan een lang koord waarmee hij de hele tuin kan doorkruisen.
Zonder tuigje gaat hij echt niet!

Het kan dus ook zo zijn dat jouw Guus een soort trauma heeft opgelopen, omdat hij misschien gevoeliger is dan jouw andere kat, als die het ook meemaakte.