Hoe werkt het eigenbesef van dieren in gemengde groepen?

Heerlijk boekje he, van KL, met name de stukken over kauwtjes :)

Nou en of. De verhalen over de ganzen vind ik ook fantastisch, en niet te vergeten het hoofdstuk Lachen om dieren. Een klassieker is het dat elke dierenliefhebber in de kast hoort te hebben.

Hebben jullie de hondenboeken van Lorenz ook gelezen? Nog veel leuker (volgens mij). :)

Ivana, ik heb "Mens en hond" nog liggen, maar niet gelezen.
Blijf blafbeesten toch ietwat saai vinden ;)

Rieneke, ik blijf het proberen!!! :) Gesprek tussen mij en mijn hond:
H: Ik ruik wat, mag ik er heen?
I: Voet.
H: Jammer nou....als ik nou braaf ga voorstaan, mag het dan?
I: We zijn niet op jacht hoor! Wacht, iets vervangends voor die drie reeën? H: Ook goed, als het maar een flinke stok is!...... Yoepie!!! Noem dat maar saai..

Dat noem ik heeeeeeel erg saai :) Dat krijg je vanzelf als je je in katten gaat verdiepen (of in kauwtjes, daar doe ik niet moeilijk over) :)

Zulke gesprekken had ik met mijn kat. Voor mij maakt hond of kat niet uit, ben op allebei dol. Alleen honden zijn lastiger te combineren met een baan buitenshuis.

Pokemon, als je een werkhond hebt, bij de politie bent, een nazoek doet naar aangereden wild, een hulphond mee naar kantoor neemt...
Met een hond kan je alle kanten op en....je kan hem mee op vakantie nemen. Zonder hond vind ik een vakantie helemaal niks. :)

Inderdaad, sommige beroepen heb je een hond nodig, of kan je hem meenemen. Gaat bij mij helaas niet. Want ik zou er dolgraag één willen hebben. En je kiest er voor om minimaal 15 jaar voor zo'n dier te zorgen. Dus dat wordt pas over 20 jaar, als ik met pensioen ben. momenteel hebben we helemaal geen huisdieren meer. De kat is 25 april overleden, het konijn hebben we in laten slapen vorige maand.

Sorry Pokemon, je zal wel een heel leeg huis hebben nu. Je was vast aan ze gehecht en afscheid nemen van een dier is altijd erg. Toch maar weer een poesje uit het asiel halen? Sterkte.

pokemon, dus Missy is overleden uiteindelijk?
Wat triest, sterkte! Geen idee om een setje uit het asiel te halen?

ze was juist zo veel opgeknapt na de radioactieve opname. Maar toen ze lekker op de vensterbank voor het huis lag te genieten van de schemering, kwam er een loslopende hond. Die heeft haar opgejaagd, en haar hart was te zwak geworden. We twijfelen heel erg over nieuwe katjes. Aan de ene kant mis ik haar verschrikkelijk, we waren echt twee zielen één gedachte. En een nieuwe kat is leuk, maar is niet Missy. Mijn man heeft het nu helemaal gehad. Hij wil geen dieren meer, als ze toch dood gaan. Die momenten heb ik ook gehad, maar ik weet dat dat gevoel weer over gaat. Dus ik wil op termijn wel graag twee nieuwe, bijvoorbeeld uit hetzelfde nest. Hier bij het asiel vragen ze ook gastouders voor zwangere poezen. En dan de moeder en 1 kind houden. Maar nu we aan het orienteren zijn voor de vakantie voor volgend jaar is het ook wel lekker om geen rekening te hoeven houden met huisdieren. Onze ouders zijn te oud geworden om op te passen, de kinderen wonen te ver weg, en kunnen niet hun hele vakantie opofferen om bij ons te logeren.

Wat een schok zal dat zijn geweest. En zo te horen zijn jullie duidelijk nog in de rouw: jullie katje was zo speciaal voor jullie.
Eerst maar eens lekker op vakantie, en daarna zal het vast weer flink aan het kriebelen zijn.

ik ga maar via pb verder, we zijn behoorlijk off-topic bezig. Terwijl ik de vraag van nounka ook zo interessant vind!

Bedankt voor de discutie :)
Was leuk om te lezen.
Maar k ga nu de vraag afsluiten.