Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Waar kan je je kat of poes uitlaten?

Ik wil graag mijn poes uitlaten, ik heb een binnenpoes en als ik zie hoe zij het naar haar zin heeft op het balkon denk ik dat ze het geweldig zal vinden om ergens in een park van de zon te kunnen genieten.

Is er iemand die hier ervaring mee heeft? Zo ja, waar doe je dit?
(een plek met of zonder honden? met of zonder tuigje?)

En o ja, een plek in Den Haag of omgeving zou mooi zijn :D

Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Antwoorden (2)

Ik heb er ruime ervaring mee, en ja, de katten vonden het geweldig.
Ze vonden het zelfs zo geweldig, dat ze op een gegeven moment dag en nacht voor de voordeur zaten te bleren, dus wees gewaarschuwd!

Uiteraard gebruik je een deugdelijk tuigje, en je went je katten hier heel geleidelijk aan, in eerste instantie zonder riempje.

Ik zou geen reizen gaan ondernemen met je kat maar haar gewoon rond je eigen huis uitlaten (hoewel het eerder zo is dat de poes jou uitlaat, maar dat terzijde).

Het moet leuk zijn voor de kat, niet eng, dus laat je voordeur open, zodat je bij hondenalarm snel weer binnen bent, en ga niet te ver weg.
Mijn ervaring was dat de katten zich binnen een meter of tien vanaf de voordeur al prima vermaakten. Aan een fietstas bijvoorbeeld konen ze minutenlang staan snuffelen. Bijkomend voordeel is dat je poes weet waar ze woont, mocht ze eens ontsnappen.

Overhaast niets, doe vooral rustig aan, en veel plezier met de poes!

Toegevoegd na 4 uur:
Voor de duidelijkheid: je kat ergens mee naartoe nemen en haar daar, al dan niet aan een tuigje, loslaten, geeft alleen maar ellende.
Het reizen, de vreemde omgeving waar ze plompverloren in wordt gezet, dat alles is zeer beangstigend voor haar.
Zonder tuigje zou je goede kans hebben haar kwijt te raken en in de ellende te storten.

Zoals ik het beschrijf, de eigen buurt verkennen, kan een leuk avontuur zijn: maar laat de kat het tempo bepalen.
Het enige wat jij doet is de kat aan een tuigje laten wennen, en vervolgens de voordeur open zetten. De kat bepaalt of ze de eerste keer al naar buiten wil, en hoe lang.
(Lees meer...)
Rieneke1
9 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Ik heb het ooit geprobeerd toen wij op een flat woonden, maar stond al gauw te vliegeren met dat beest: hij de boom in, ik er achteraan. Of hij vloog onder een struik en ik lag er op mijn buik voor. Kun je zoiets voorkomen, of hangt dat vooral van de kat af?
Rieneke1
9 jaar geleden
Je kan het deels wel voorkomen, door afstand te houden van bomen en struiken, maar deels hangt het ook van de kat af. Bijzonder timide exemplaren doe je er geen plezier mee. Dat jouw kat zich vooral veilig wilde stellen geeft al aan dat hij het een angstige ervaring vond.
Dat ze het spannend vinden is normaal, maar angst is niet goed.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Ik heb dat als kind ooit gedaan, om eerlijk te zijn kan ik me niet herinneren of we de kat toen fatsoenlijk de tijd hebben gegeven om bijvoorbeeld aan dat tuigje te wennen. Ik weet nog niet dat ik hem niet meteen dat tuigje om heb gedaan en mee naar buiten heb genomen, maar ik denk niet dat we hem toen lang genoeg hebben laten wennen. Wij woonden net in een nieuwe woonplaats en hadden een kat uit het asiel genomen die daarvoor al een flat gewend was (dat vind ik écht het grote voordeel van asieldieren, dat je best al iets over de geschiedenis en het karakter van de kat weet), maar ik denk dat het mee naar buiten nemen een beetje een impulsief gebeuren was. Ik weet nog wel dat het arme beest niet in de lift durfde en ik dan maar met hem de trap af ging - terwijl ik toen al behoorlijk moeite had met trappenlopen - en dat hij op elke verdieping als hij de kans kreeg 'ontsnapte' naar de gallerij en dan voor elke derde deur (de plaats van 'onze' deur) ging staan mauwen dat hij naar binnen wilde. 'T arme dier... Maar het onder struiken kruipen zie ik mijn katten nu in de tuin ook voortdurend doen. Ik heb er op dit moment maar één, die heeft een compleet 'nest' gemaakt onder de struiken in de voortuin. Hij rent graag en heeft wel meer vaste plekjes waar ik hem absoluut niet zou kunnen volgen (OK, met de rolstoel zou dat tóch al niet lukken, maar ook lopend wordt het een flinke uitdaging), terwijl volgens mij juist die wegkruip- en hoge plekjes zo leuk zijn voor een kat. Dat probeer je toch binnen ook te realiseren, dat ze zowel achter, onder als bovenop kasten, banken en tafels zo hun plekjes (kunnen) hebben. Hij heeft buiten ook een heel aantal vaste plekken waarin hij regelmatig varieert, maar dat is eigenlijk altijd ergens op of onder. Wat trouwens maar goed is ook, want deze meneer ligt doodleuk in de zomer een paar uur buiten te slapen op zijn rug en met vier poten wijd op zijn 'ik-vertrouw-de-héle-wereld'-manier. Niet de meest veilige, als je het mij vraagt. Wel erg schattig om te zien.
Rieneke1
9 jaar geleden
Ach gos die kat, wat een verhaal :) Wat betreft het ergens onder duiken, daar zit gevoelsmatig verschil in.
In je eigen tuin zullen ze het geweldig vinden zo'n plekje waar ze onbespied kunnen soezen of op de uitkijk liggen.
In een vreemd park zullen ze het doen om zo snel mogelijk veiligheid te zoeken.
Het beste is dat je begint met de training als ze jong zijn.

Met oudere katten zal het wel lukken maar wat langer duren. Als het al wil lukken, een van mijn katten geraakt puur kat tatonisch als ze een bandje rond haar hals krijgt. De andere heeft er een hekel aan en verstopt zich de hele dag.

Een bandje dat ook rond de buik gaat zou ik wel aanraden. Dat lijkt hier toch iets minder negatieve gevoelens op te wekken.

Met een korte lijn aanpikken en het dier zelf laten buitenlopen en kiezen hoe lang ergens te snuffelen. En verwacht niet te veel. Een kat kiest zelf en hoewel ze vrij nieuwsgierige dieren zijn, zijn er altijd uitzonderingen die vrij gelukkig zijn binnen.

Een van mijn twee wil maar buiten, de andere blijft bij de deur en wil niet naar de tuin. De wandeling zelf... dat kan variëren.
Soms lukt het hier goed en kan ik haar een langere lijn geven ( nog vrij kort maar langer dan een meter ) en haar met een paaltje vastzetten zodat ze zowel in zon als schaduw kan zitten. Andere keren begint ze zo in paniek te zijn dat ze vrijwel uit die veilige bandjes zich wil lostrekken. Dat is meteen einde verhaal voor de wandeling van die dag ( en de laatste keer zelfs einde verhaal voor de pogingen om hen soms buiten te laten ).
Wij zijn ermee gestopt omdat we het idee hadden dat ze er niet echt wel bij vaarden en het eerder stress dan ontspanning was.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Bekijk alle vragen in deze categorieën: