ziet een hond diepte?

Ja,maar dit is niet zo best:
Binoculair zicht ontstaat doordat het veld van het gezichtsvermogen van beide ogen elkaar overlapt. Zoals onze ogen zien en is nodig om diepte zicht te hebben. Doordat de ogen van de hond verder uit elkaar geplaatst zijn overlappen ze minder, hebben een minder binoculair zicht en hebben daardoor een slechter dieptezicht. Hoewel een hond, iets of iemand op zich af ziet komen kost het hem toch wel moeite om te berekenen hoe ver het van hem is verwijderd.

Honden hebben zeker een dieptezicht, mijn hond heeft dat soms ook wel eens. Het grootste verschil bij honden en mensen is dat honden hun hoofd onder of boven hun lichaam zit, bij ons is dat dus niet zo. Kan wel wat voor schrik zorgen, erg is het niet. Niet vergeten dat honden 4 pootjes moeten plaatsen en wij maar 2. Bovendien hebben honden redelijk goede ogen, buiten dat ze minder kleuren kennen. Hopelijk weten jullie nu wat meer, groeten.

Honden hebben zeker dieptezicht. Anders zouden ze nooit kunnen jagen.
Verder is de conclusie betreffende de trap fout.
Als de hond géén diepte zou zien, zou hij juist níét bang zijn voor de trap.

Ze zien inderdaad minder goed diepte. Honden krijgen hun beeld iets anders binnen dan mensen.
Dan ligt het ook nog aan het ras: een windhond heeft de ogen meer aan de zijkant van zijn kop gesitueerd dan bijv. een Mopshond. Die laatste heeft de ogen meer aan de voorkant van zijn snoet. Een windhond heeft een breder blikveld: het gaat bijna helemaal rondom zijn kop (m.u.v. zijn achterhoofd natuurlijk). Een Mops ziet minder aan de zijkant. Voor de windhond is het noodzakelijk: door zijn (oorspronkelijke) beroep van zichtjager is het nodig om ook de konijnen die aan zijn zijkant renden op te merken. Een Mops heeft een andere functie: gezelschap en af en toe eens een muis vangen, maar in vroeger tijd (toen zag hij er weliswaar anders uit dan nu) mocht hij ook de stieren graag in helpen drijven. Daarvoor had hij zijn blik meer naar voren gericht nodig. Het blikveld van de Mops lijkt daardoor wat op het onze, maar toch hebben ze meer moeite met diepte zien. Ze kunnen de diepte dus minder goed inschatten dan wij.
Er zijn honden die wel degelijk zich aan kunnen passen. Daarvoor blijven ze bovenaan de trap staan, kijken eerst al bukkend naar hoe het er beneden uitziet, heffen hun kop weer op en: draaien hun kop met nek naar links en naar rechts. Zo compenseren ze het beperkte overlappende zichtsveld. Ze proberen zich aan te passen om ons te volgen. Dan komt het moeilijke: naar beneden lopen met je kop naar voren, want je moet met je hondenlijf wel naar beneden en alle 4 je poten onder je lijf houden en je evenwicht bepalen.
Om je een voorstelling te kunnen maken wat een hond ongeveer ziet, houd je 1 hand plat tussen je ogen. Dan zie je met elk oog de helft. (Alleen de buitenste delen.) Probeer dan maar eens van een trap af te lopen die je niet goed kent.
Honden zien in ieder geval minder kleuren dan wij. Ze hebben een wat saai kleurenpalet: m.n. grijs zien ze erg duidelijk.
Het kan dus aan de kleur van de treden liggen en aan de lichtval die misschien wat bedrieglijk op hem over komt. Ze zien m.n. wit, zwart, grijs, bruin, blauw en geel. Nuances tussen rood en oranje zien ze niet.
Het kan ook dat jullie hond de motoriek wat mist om goed te kunnen traplopen. Zijn vrees kan terecht zijn. Soms gebeurt het dat een hond op een (gladde) trap uitglijd. Is het een open trap? Dan ziet hij een verschuivend beeld a.h.w. Bij een open trap bestaat de kans, dat wanneer hij uitglijd, een poot tussen 2 treden door glipt met alle gevolgen van dien.