Wat is een broodfokker?

Broodfokker
Een `broodfokker` is een informele term voor een honden-, katten- of paardenfokker die dieren fokt met als voornaamste doel geld te verdienen, en het welzijn van de dieren ondergeschikt stelt aan de economische belangen. Een dergelijke fokker let daarom niet zo op de gezondheid en het karakter van het dier. De dieren groeien niet op in een huiselij

Een broodfokker verdient zijn geld met het fokken van (huis)dieren, én stelt het welzijn van zijn dieren ondergeschikt aan de winst.

Wat je je erbij voor kunt stellen: de dieren leven in hokken of kisten. Voor de broodfokker geldt: hoe kleiner de behuizing, hoe meer dieren hij kwijt kan, hoe meer dieren hij in korte tijd kan verkopen, hoe hoger de winst.

Vrouwtjes worden ingezet om mee te fokken zodra ze geslachtsrijp zijn (zoiets als héél jonge tienerzwangerschappen bij mensen) en direct weer gedekt zodra ze zijn bevallen. Om dat mogelijk te maken worden de jongen veel te snel bij de moeder weggehaald. De jongen krijgen dan ook geen socialisatie van hun moeder, en overigens ook niet van de fokker. Een vrouwtje dat niet drachtig is, wordt gezien als kostenpost.

Alles wordt gedaan om de kosten te drukken en de productie hoog te houden, zonder aandacht voor het welzijn van de dieren. Omdat de moederdieren het lichamelijk niet aankunnen om zoveel achter elkaar zwanger te zijn (in een natuurlijke toestand zouden ze niet zo vaak zwanger kúnnen worden!), werpt ze steeds zwakkere jongen.

Verder wordt niet gelet op genetica. Een broodfokker zit niet met een beetje (of een beetje veel) incest, en laat de moeders gewoon dekken door welk mannetje maar beschikbaar is. Dat daardoor genetische defecten de lijn ingefokt worden in plaats van eruit gefokt, is wederom ondergeschikt aan de winst.

Een broodfokker is een honden-, katten- of paardenfokker die dieren fokt met als voornaamste doel geld te verdienen, en het welzijn van de dieren ondergeschikt stelt aan de economische belangen. Een dergelijke fokker let daarom niet zo op de gezondheid en het karakter van het dier. De dieren groeien niet op in een huiselijke omgeving, maar eerder in een hok of kooi. In de praktijk betreft het meestal jonge honden (puppy's) en katten (kittens). In de Engelse taal worden dit soort fokkers met Puppy Mills (puppyfabrieken) aangeduid, wat de lading beter dekt.

Er wordt vaak geen stamboom bijgehouden en er komt met regelmaat inteelt voor: er wordt niet gelet op erfelijke ziektes of afwijkingen. Jonge dieren worden meestal niet gesocialiseerd en in sommige gevallen ook niet zindelijk gemaakt. Dit heeft tot gevolg dat ernstige lichamelijke afwijkingen en gedragsstoornissen kunnen ontstaan. Ook ontworming en andere parasietenwerende middelen worden soms te lang en niet zelden geheel onthouden, wat de gezondheid, in het bijzonder de gesteldheid van organen (afhankelijk van de parasiet) en het immuunsysteem verzwakt.

Broodfokken kent verschillende gradaties, maar wordt over het algemeen als dierenmishandeling beschouwd. Voor de koper is de aanschaf van het dier niet zelden een geval van 'goedkoop is duurkoop': de aanschafprijs van het dier is niet hoog maar de schade die de lichamelijke, genetische of geestelijke afwijkingen aanrichten kan behoorlijk in de papieren lopen als deze medisch moeten worden behandeld.

dat is iemand die zijn geld verdient met het fokken van paarden, honden etc.

Dat is iemand die dieren fokt en meer om het geld geeft dan om het welzijn van de dieren. De naam wordt gegeven door mensen die dat afkeuren. Het onderscheid tussen een broodfokker en een 'goede fokker' is klein. Niemand heeft mij kunnen vertellen wat een 'goede fokker' doet met babydieren met een gebrek. Verder zijn er heel verschillende inzichten over wat goed is voor een dier en wat niet. De een zal een konijn in een standaard konijnenhok zielig vinden en de fokker die zijn konijnen daarin fokt een broodfokker. De ander vindt het hok wel goed genoeg. Het is dus eigenlijk meer een scheldwoord. Vooral fokkers die hun hoge prijzen willen verklaren nemen het woord snel in de mond.