Wat te doen met extreem agressieve Agapornis?

Ik denk dat je zelf al een deel van het antwoord hebt gegeven, het is de pop. Die zijn vaak dominant en bijterig en verdedigen hun kooi en/of partner. In de broedse periode zijn ze nog eens extra fel. Territoriaal gedrag is erg moeilijk af te leren.
Sommigen hebben goede resultaten bereikt door te werken met een zogenaamd strafkooitje. Bij ongewenst gedrag wordt de vogel in een andere dan haar eigen kooi opgesloten, buiten de ruimte waar ze normaal verblijft. Eventueel kan je deze ook nog afdekken met een doek. Dit hoeft niet eens lang te duren, het gaat om het signaal dat moet opvoeden en anders is ze al vergeten waarom ze straf kreeg. Wel blijven volhouden, niet te snel opgeven!

Ik heb het een vogel eens afgeleerd door stoïcijns met helm op, sjaal en beschermende kleding hem zijn gang te laten gaan en niet te reageren. Dat hielp: binnen een week ging het een stuk beter!
Daarna heb ik steeds 1 beschermend kledingstuk per week uitgetrokken. (Het laatste waren de oorwarmers en de handschoenen had ik steeds bij me.)
Het is nogmaals voorgekomen, maar toen heb ik hem eventjes met zijn kopje onder een dun straaltje water uit de keukenkraan gehouden. Daarbij rustig gezegd: "niet bijten!"
Drie maal was voldoende. Zodra hij het deed en ik al naar de keuken liep hield hij op, terwijl ik zei: "niet bijten!" Hij herinnerde zich onmiddellijk dat het niet mocht.

Een Agapornis heeft beslist gezelschap nodig. Om ze alleen te houden in een kooi is echt een straf. Maar wanneer hij geen dominantere vogel boven zich heeft zal hij de leiding nemen. Dit doet hij om de touwtjes in handen te hebben in zijn territorium. En te voorkomen dat jij zijn partner afpakt. Hij moet leren dat jij de baas bent a.h.w. Het enige wat je kunt doen is hem erg zwart/wit aanpakken en steeds precies hetzelfde reageren wanneer hij iets doet wat niet mag.
Gun hem wel zijn partner en geef ze samen evt. meer dingen te doen. Probeer hun voer anders aan te bieden (in een voerbal of verstop het e.e.a. bijv. in een hooinet zodat ze moeten zoeken), bied klimmogelijkheden aan e.d. Zo raken ze wat meer energie kwijt en zullen minder zin hebben om vervangende werkzaamheden te zoeken i.d.v.v. aanvallen.
Veel succes!

Inderdaad, twee dieren tegelijk opvoeden is uitermate moeilijk, zeker van deze soort papegaaien.

In het Engels is de naam van deze vogels trouwens veel mooier: Love birds! (wow)

Uitleg: Zij hechten zich enorm aan hun partner, en vandaar worden ze meestal in koppeltjes verkocht. Toch kunnen ze (vooral alleen) ook heel aanhankelijk zijn tegenover hun baasje, maar dan moet je ze van kleinsaf overdreven met liefde bombarderen en leren ook lief te hebben en zich af te reageren (bijten) op andere zaken. Mijn Tervuerense hond beet daarom zijn tanden kapot op allerlei zaken tot autobanden toe en hij zwierde met gemak aan zijn tanden rond ons aan een trek-acht (touw).

Wat hier vergelijkbaar is met mensen, is dat kinderen ook op een bepaald moment moeten loskomen van hun ouders om zich jaren later dan te binden aan een 'vreemde' partner (die altijd bloedvreemd zal blijven voor de rest van hun leven). Dit is voor kinderen een van de zwaarste strijden die ze ooit zullen voeren in hun leven: loskoen van de ouders. Vandaar dus ook puberaal gedrag... Bijten, krabben en slaan zijn puberale gedragingen. Ze kunnen eigenlijk niet verdragen dat je ze graag ziet en hier zie je dat liefde in haat omslaat.

Zie voorbeeld in reactie van mijn eigen jeugd waarin ik 'sloeg/beet/krabte' naar een vreemde met goede bedoelingen.

Hier is dus woede en hunker naar liefde, want het beestje kan niet op tegen het andere, maar gelijk wie BUITEN DE PARTNER iets probeert, krijgt het deksel op de neus. En zo probeert die het respect en de liefde van de ander dan toch te winnen. Dit is eigenlijk de dierlijke vorm van 'loyauteit'.

Zoek eens en experimenteer als die bijt, van de andere vogel buiten te zetten dat die niets kan zien. Of ga eens alleen op reis met de moeilijke dwergpapegaai en kijk naar de evolutie. Zwem ermee, speel ermee, loop ermee, rol over de grond zoals je me