hoe goed is het geheugen van een kat?

Er is niets mis met het geheugen van katten, dat is zelfs uitstekend te noemen.
Het gedrag wat je beschrijft heeft er meer mee te maken dat een kat ten alle tijde controle over zijn territorium en leefgebied wil houden.
Hij laat je niet steeds naar de deur lopen omdat hij naar buiten wil, maar omdat hij zeker wil zijn dat hij naar buiten kan, mocht hij het willen.

Een kat is een zelfstandig dier die ons uitstekend naar zijn hand weet te zetten. Jou kat weet precies wat ze moet doen om mensen die dingen te laten doen die haar iets opleveren. Ook als het jou lijkt dat je kat niet weet wat ze wil doe jij iets voor haar.
Je kunt een kat trainen met zgn. targets. Voordat ze een brokje krijgt moet ze een beweging uitvoeren (bijv. een draai of ergens op springen), haar neus tegen een stokje duwen, en dan krijgt ze een brokje. Onze kat beheerst deze vorm van training ook.
Als ik een bepaalde oefening 1 jaar niet heb gedaan, weet ze nog exact wat ze moet uitvoeren om de beloning te krijgen.
Voor jou kat is de beloning dat je de deur open doet. Dit is geconditioneerd gedrag. Het zegt niet echt iets over het geheugen van een kat.

Een aantal recente onderzoeken leren ons dat eigenlijk alle zoogdieren een vrij slecht geheugen hebben, en jawel, daaronder ook de mens.

De functie van de hersenen bestaat voor het grootste deel als sturing van de grove en fijne motoriek, en enkel voor een heel klein stukje om te overleven en van daaruit bepaalde blunders niet tweemaal of driemaal tegen te komen. De mensen hebben vooral zo'n grote hersenpan omdat wij zowel in de mond (inclusief taal!) als in onze vingers een zeer fijne motoriek hebben, die bij andere diersoorten ontbreekt.

Jij hebt het enkel over het erg kleine deel van het registreren van zintuiglijke waarnemingen en de wijze waarop dit primitief in biochemische geheugencellen (neuronen) wordt opgenomen.

Hoewel het niet duidelijk is, weet men wel al heel lang dat zowel honden als katten eigenlijk voor elke persoon die ze leren kennen registreert wat ze van die kunnen verwachten en daardoor een soort houding per verzorger ontwikkelen, maar ook per ander dier en zelfs per voorwerp (zoals de deur hier).

De functie van deur is, simplistisch uitgedrukt, gewoon een impuls die in het hoofd van de kat zowel de weg naar vrijheid en vrienden is, als omgekeerd de belemmering daartoe. Ze connecteert dan ook zowel haar basisbehoeften (honger, beweging, seks en alle zin of zin in zintuiglijke prikkels) aan de deur en de deur aan gelijk wie die ze open doet. Zo leerde ze eigenlijk hoe ze jou moet 'manipuleren' om buiten te raken of heeft ze een minieme vorm van taal met jou over die deur en wat die deur kan.

Dat is zowel statisch (uit het verleden) als, moeilijker, ook een leerprocesmogelijkheid.

Nu concreet een poging: De kat connecteer dus de overgang van een gesloten deur naar een open deur via jou. Als je daarna naar je kamer gaat, en de kat ziet jou gemiddeld een uur niet meer, leerde ze dat ze moet reageren voor het te laat is.
Na het openen van de deur, kan een tegenimpuls komen die soms gelijk, soms ook niet gelijk is aan de onze: "het regent, dus nee niet naar buiten. Oh, maar mijn kater of katinnetje zit dan buiten, dus toch maar anders zien we elkaar niet." Als je je kat zou volgen als ze effectief naar buiten gaat, kom je het soms te weten.

Vraag is dus: wie begrijpt wie het meest: de kat jou, of jij je kat? Ik vrees jammer genoeg altijd het eerste...